نمادهای واقعی گچساران را دریابیم/ کنار زیرگذر گچساران و شهری که با نمادهای اصلی خود معرفی نمی‌شود+تصاویر

مدیرمسئول آوای جنوب / علی‌مراد کاظم‌پور

برای معرفی هر چه بیشتر شهر تاریخی و صنعتی گچساران باید نمادهای واقعی آن در معرض دید عموم قرار گیرند.

امروزه و در جهان صنعتی نماد و نشان هر شهری و کشوری می‌تواند پیام‌های گوناگونی به جامعه بدهند.

وقتی حافظ نماد شیراز می‌شود، وقتی میدان آزادی و برج میلاد نماد ایران می‌شود، وقتی ایل گلی در تبریز نماد می‌شود و هنگامی که مشاهده می‌کنیم در شهرها و استان‌های دیگر انسان‌های تاثیرگذار و ماندگار آن دیار نمادهای شهرشان می‌شوند تا نامشان برای همیشه در تاریخ جاودانه بماند.

با نگاهی گذرا به شهرهای کشورمان در می‌یابیم که اصولا هر شهری از هویت خود به عنوان نماد شهری استفاده می‌کند به طوری که هر مسافر یا بیننده‌ای در اولین نگاه به این موضوع پی ببرد که در کجا قرار گرفته است.

باید بپذیریم و باور داشته باشیم نمادها و سمبل‌ها شناسنامه‌های هر منطقه هستند و به همین دلیل هر دیاری سعی در برجسته‌سازی دیار خود دارد.

مردم بر این باورند که نمادهای شهری باید به گونه‌ای باشد که برای مردم یک شهر و یک کشور تداعی کننده خاطره مشترکی باشد.

خاطره‌ای که به توان به آن افتخار کرد و در کنار آن نماد ایستاد و تصویری به یادگار گرفت.

وقتی صحبت از نماد شهری می‌شود همگان به این باور اعتقاد دارند که نمادهایی را برگزینند که تاریخ دیارشان را به رخ بکشند.

تاریخ یک سرزمین می‌تواند یک بنای قدیمی در شهر باشد یا انسان‌های بزرگ و تاثیرگذارش و حتی گیاه و حیوان‌ها هم می‌توانند نماد یک شهر را تشکیل دهند.

امروزه هر کدام از شهرهای مختلف با نمادهای فرهنگی و تاریخی معرفی می‌شوند.

مدیران و برنامه‌ریزان و آنهایی که در چنین جایگاه‌هایی تصمیم گیرنده هستند با بررسی تمام جوانب تصمیم به ایجاد نمادسازی در شهرها و حتی کشورشان می‌کنند.

مدیران و تصمیم‌گیرندگان شهری در دیگر نقاط کشور دنیا به این نکته واقف هستند که اگر بخواهند یک نماد و سمبل در آن منطقه ماندگار و توسط مدیران بعدی نیز حفاظت شود باید نمادی در آن شهر بنا نمایند که با ویژگی مردمانش تطابق داشته باشد.

اما روی سخن، دیار آب و آتش یعنی همان گچساران، دوگنبدان یا بام نفتی ایران یا شهر حماسه‌سازان پدخندق یا بی‌بی حکیمه خاتون(س)، یا دو گنبد اطراف آن، یا تقدیم چندین شهید در یک روز در قبل از انقلاب یا کاروانسرای قدیمی آن در دوران صفویه است.

با نگاهی به تاریخ گچساران می‌توان به آثاری متعلق به دوره اشکانیان و قلعه سقلاطون به میانه دوره‌های اسلامی، قلعه دژ سلیمان مربوط به دوره اسماعیلیان، پلهای باستانی خیرآباد و وجود آب انبار، آتشکده و چهار طاقی خیرآباد که گفته می‌شود متعلق به دوره ساسانیان است، وجود دو گور و دوپا، گنبد لیشتر، قلعه بابا کلان آسیاب قدیمی منطقه رسید.

در کنار تمام اینها بارگاه مقدس بی‌بی حکیمه(س) خواهر امام رضا(ع) در این شهرستان، این شهر را به مکانی تبدیل کرده است که سالانه بیش از یک میلیون زائر دارد.

خانه‌های سنگی و گچی از دوران قدیم همه اینها در کنار انسان‌هایی بزرگی هستند و یا در حال حاضر نیستند اما نمادها و نشانه‌های شهر گچساران هستند.

نماد باید به آن معنی باشد که اگر شهروندی به او تماشا کند تداعی کننده بخشی از هویت تاریخی‌اش در ذهنش شکل بگیرد.

و اما سوال ما این است، دیوار کنار زیر گذر گچساران نماد و یا نشانه چه چیزی از شهر گچساران یا دوگنبدان است.

با نگاهی به شکل ظاهری دیوار در حال ساخت کنار زیر گذر گچساران نمادی از اهرام ثلاثه مصر نمایان است.

مجموعه اهرام ثلاثه نماد و نشانه مصر هستند که در دوران مصر باستان ساخته شده است که شمال قاهره قرار گرفته است و مشخص نیست بر چه اساسی در شهری که خود صدها نماد دارد، ساخته شده است.

شاید شهرهای تجاری و صنعتی در دنیای امروز نشانه‌های از هویت‌های تاریخی نداشته باشند اما نباید فراموش کرد اینجا شهری است که هر گوشه‌اش نمادی از مقاومت، ایثار، تاریخ کهن، مذهبی، سیاسی، ورزشی و مهمان‌پذیر بودن وجود دارد که هر کدامشان می‌توانند به عنوان نماد، سمبل و یا نشانه‌ای در گوشه‌ای از شهر من نقش ببندند.

و باید گفت حداقل کاش به جای دیوار کاه گلی که با هر باران شسته می‌ود دیواری از سنگ و گچ ساخته می‌شد که یادی از گذشته خانه‌های این شهر باشد.