خودسوزی هورالعظیم از خونسردی استاندار خوزستان/لب کارون هم به خاطره ها پیوست

آوای جنوب
هفت ماه است دود هورالعظیم نفس مردم خوزستان را گرفته، اما استاندار همچنان درگیر وعده و کارگروه است؛ وقتی زندگی مردم می‌سوزد، «تشکیل جلسه» دیگر خبر خوش نیست.
در حالی‌که دود هورالعظیم ماه‌هاست از مرزها گذشته و بر آسمان خوزستان سایه انداخته، استاندار خوزستان امروز از «تشکیل کارگروه ملی برای مهار آتش‌سوزی تالاب» خبر داده است؛ خبری که بیشتر از آنکه بوی امید بدهد، بوی تأخیر می‌دهد.
هفت ماه است که مردم دشت آزادگان، هویزه، سوسنگرد و حتی اهواز هر صبح با طعم خاکستر از خواب بیدار می‌شوند. مدارس تعطیل، بیماران بستری، و چشمانی که از دود می‌سوزند، تصویر تکراری هر روز این دیار است. در این میان، پاسخ استاندار هنوز «تشکیل کارگروه» است؛ در حالی‌که کار از کارگروه گذشته است.
وعده‌های تکراری، نفس‌های بریده
آقای موالی‌زاده از ابتدای تابستان بارها از «رایزنی با عراق»، «اعزام هواپیمای آب‌پاش» و «پیگیری دیپلماسی آب» سخن گفته است. اما نتیجه چه بوده؟ آسمان خوزستان همچنان خاکستری است و آمار بیماران تنفسی در نیمه نخست امسال به ۶۰ هزار نفر رسیده است.
اگر «دیپلماسی» تنها به اعزام چند نامه و نشست اداری ختم می‌شود، پس مردم خوزستان چه زمانی طعم نفس پاک را خواهند چشید؟
استاندار خوزستان در نشست اخیر خود اعلام کرده: «کارگروه ملی برای هماهنگی با عراق تشکیل می‌شود». این جمله بیش از آن‌که خبر خوشی باشد، یادآور تأخیر مزمن تصمیم‌گیری در استانی است که همیشه باید منتظر بماند تا دیگران تصمیم بگیرند

از نشست تا عمل؛ فاصله‌ای به‌اندازه هفت ماه دود
دادستان خوزستان، نمایندگان مجلس و حتی کمیسیون اصل ۹۰، همگی در هفته‌های اخیر هشدار داده‌اند که بحران زیست‌محیطی خوزستان از مرز استان گذشته و به یک تهدید ملی تبدیل شده است.
نماینده اهواز، مجتبی یوسفی، صریح گفته بود: «آزادسازی تنها ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب می‌تواند ۹۰ درصد دود را کاهش دهد» — اقدامی ساده، اما بی‌پاسخ از سوی دولت و استانداری.
در این میان، موالی‌زاده هنوز بر «مذاکرات در حال انجام» تأکید دارد. مذاکراتی که ظاهراً دودش فقط به چشم مردم می‌رود
خوزستان، قربانی خاموش توسعه نفتی
هورالعظیم نه فقط یک تالاب، که ریه زمین است؛ زیستگاه پرندگان مهاجر و منبع معیشت صدها خانواده. اما این ریه سال‌هاست میان آتش نفت و بی‌تدبیری می‌سوزد
سازه‌های نفتی در دل تالاب بدون ارزیابی زیست‌محیطی گسترش یافتند، فلرهای نفتی همچنان آسمان را سیاه می‌کنند و پروژه‌های «نگهداری آب» بهانه‌ای شدند برای بستن نفس تالاب.
استاندار خوزستان، که خود باید حافظ حقوق عامه باشد، به جای پاسخ‌گویی درباره عملکرد ضعیف دستگاه‌های زیرمجموعه، هنوز از «اقدامات خوب در یک‌سال گذشته» سخن می‌گوید — جمله‌ای که برای مردم خوزستان طنز تلخی بیش نیست.
مردم ناامید نیستند، ولی صبرشان حدی دارد
خوزستانی‌ها خسته‌اند، اما ناامید نه. آنان از روزگار جنگ تا امروز، خاک و دود را تجربه کرده‌اند، اما هنوز برای نجات سرزمینشان مطالبه‌گرند.
اکنون زمان آن رسیده که مسئولان، به جای برگزاری جلسات پر زرق و برق، به میدان عمل بیایند. نه با مصوبه‌های بی‌اثر، بلکه با رهاسازی واقعی آب، دیپلماسی جدی با عراق، و توقف پروژه‌هایی که نفس تالاب را گرفته‌اند.
هورالعظیم در انتظار تصمیمی شجاعانه است، نه در انتظار کارگروهی تازه.
تا زمانی‌که نگاه مدیران از «نشست» فراتر نرود، دود هورالعظیم همچنان یادآور حقیقتی تلخ خواهد بود: در خوزستان، وعده‌ها زودتر از نیزارها می‌سوزند.
#هورالعظیم
#استاندار_خوزستان
#آلودگی_هوا