ما همان اندازه که از فتنه گران بیزایم که از راستهای تکنوکرات

آوای جنوب/سید فرزاد نجات نیا-نهم دیماه ۹۵”

نهم دی ماه واقعه تاریخی مهمی است که متعلق به پدید آورندگان آنست کسی یا گروهی که در تحقق آن نقشی نداشته و نمی‌توانند خود را میراث دار آن بخوانند کسی می‌تواند میراث دار این واقعه باشد که به آن باور داشته و زمینه تحقق آن را فراهم ساخته باشد البته شاید گروهی که در ایجاد آن نقشی نداشته اند بعدها ممکن است به آن احساس تعلق کنند و این مسئله اگر از سر حسن نیت آنها باشد اشکالی ندارد اما باید به این پرداخت که چه کسی وامدار نه دی است آنانکه با ساختارشکنی و فتنه گری وقایع فتنه ۸۸ را باعث شده اند، یا کسانی که در مقابل اراده مردم ایستاده و رای آنها را تقلب خوانده و یا با همکاری با دشمنان خارجی نقش اپوزیسیون را ایفا کرده یا به رای و نظر مراجع رسمی- قانونی همچون شورای نگهبان اعتنا نکرده و شیرینی این پیروزی بزرگ را در کام ملت تلخ نمودند.

آیا گروه‌هایی که واقعه فراموش نشدنی ۹ دی را بیرون اهمیت می‌نامند و از یاد آوری آن بیزارند و گاهی عظمت کار مردم را سخیف توصیف میکردند و امروز نیز با عاملان فتنه ۸۸ پیوند ناگسستنی دارند می توانند خود را میراث دار نه دی بدانند اینها از این می‌ترسند که یاد آوری نه دی زنده کننده خیانت های بزرگی باشد که خود و یا هم کیشانشان مرتکب شده اند‌. لذا سعی در فرافکنی و اتهام پراکنی و هم سطح دانستن اقدام دیگران با بانیان فتنه می‌باشند آیا خس و خاشاک گفتن پیش از وقوع فتنه بود یا در سیر آن بود.(که خود جای بحث دارد). بله ممکن است برخی الفاظ و عبارت ها در برخورد با فتنه گران عبارت های بجایی نبوده باشد لکن قطعا عامل تحقق فتنه اینها نبودند.

روشن است که فتنه ۸۸ از ماهها و بهتر بگویم سالها پیش از انتخابات طراحی شده بود…و ساعت پنج عصر قبل از اتمام رای گیری کاندیدایی خود را برنده قاطع انتخابات خواند و صبح جمعه ای که خانمی مردم را به ریختن در خیابان های فرمانیه فرا خواند و مصداق ضرب المثل/”اهل البیت ادرا بما فی البیت” یعنی اهل هرخانه بهتر می دانند در اندرون خانه چه خبر هست./ لقب گرفت.

و چقدر برایشان سنگین بود که حاضر می شوند ژست دموکراتیک سبز به خود گرفته و زیر بار رأی ملت نروند، و از آنتن انگلیس پلید عزای عمومی اعلام می کنند!!

ما همان اندازه که از فتنه گران بیزایم که از راستهای تکنوکرات، فن سالار اشرافی و ساکتین بیزاریم که حاضر نیستند برای نظام هزینه بدهند و همیشه باید عابروی نظام برای منافع و مطامع آنها در رهن باشد و نمیدانیم چه وقت حق و حقوقشان را از سفره انقلاب تسویه حساب می کنند!!

این روزها شاهد هستیم برخی با شیطنت محاکمه سران فتنه را مطرح می کنند که خود سر خط فتنه ای دیگر است، مگر سران فتنه طبق اصل ۱۷۶ قانون اساسی توسط شورای امنیت ملی که سران قوای سه گانه در این شورا عضو هستند، مجازات نشده اند؟ لذا رفع حصر تنها منوط به رفتار حصرشدگان است؛ و معنای اقدامات تامینی همین است. و پیش شرط هر اقدام دیگری ظاهرا توبه خاطیان هست و بس.

به نظر اهل خرد و داد، حصر آقایان منتظری و شریعتمداری در ابتدای انقلاب هم در راستای یک اقدام تامینی ارزیابی می شود و مجازات آنها مصلحت نظام نبود همانطور که در صدر اسلام حضرت علی (ع) مجازات و برگزاری محاکمه عایشه دختر خلیفه اول و همسر پیامبر را نیز به مصلحت جامعه اسلامی نمی دید.

الا ای حال ابعاد فتنه گسترده و پردامنه بسیار پیچیده بود و مثنوی نه من کاغذ است، انتخابات بهانه بود و اصل نظام نشانه!!

شاید اگر شهید مصطفی چمران در میان ما بود و فتنه سال ۸۸ را می‌دید و دفاع هشت ماهه را فراتر از جنگ هشت ساله می‌دانست و این عبارت را که «وقتی شیپور جنگ نواخته می‌شود، مرد از نامرد شناخته می‌شود را یک بار دیگر برای نسل فعلی انقلاب مورد بازخوانی قرار می‌داد و سکوت در برابر فتنه‌گران را گناهی نابخشودنی و خیانتی بزرگ در مقابل آرمانهابی بلند امام (ره)و شهیدان راه حق می‌دانست، آن‌طور که آحاد مردم انقلابی ایران اسلامی حماسه بزرگ، به یادماندنی و تاریخی نهم دی را با حضور کم‌نظیر خود با فریاد و تبری جستن از فتنه‌گران و حامیان آنان خلق کردند و بر تارک تاریخ انقلاب اسلامی برای همه اعصار و دورانها به یادگار گذاشتند.

آری بار دیگر علم سید الشهداء در حساسترین مقطع انقلاب به مدد آمد.وآخرین ایستگاه فتنه ۸۸ در نهم دی رقم خورد.

” شرط اول قدم آن است که مجنون باشی”

” در ره منزل لیلی که خطرها باقی است.”/ انتهای پیام

“سید فرزاد نجات نیا-نهم دیماه ۹۵”