دلایل اعلام آمادگی محسن رضایی برای کمک به حسن روحانی و دولت چیست؟

به گزارش «آوای جنوب»؛ محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی در حساب کاربری خود در اینستاگرام، به شرایط اقتصادی کشور اشاره کرد و یادآور شد: «شرایط اقتصادی کشور ایجاب می‌کند که درایت در اداره کشور از یک سو و همکاری همه آحاد مردم مسؤلان، از سوی دیگر افزایش یابد.»

در کمک به معیشت مردم و پیشرفت کشور همراه و همدل شویم

این استاد اقتصاد تأکید کرد: «جنگ اقتصادی آمریکا و همدستان او در منطقه به ویژه اسرائیل و عربستان علیه ملت و نظام اسلامی ما ابعاد جدیدی به خود گرفته است؛ همه، اعم از مسئولان، تجار، کسبه و فعالان اقتصادی فارغ از سمت و سوی سیاسی، در کمک به معیشت مردم و پیشرفت کشور همراه و همدل شویم.»

از همه تقاضا می‌کنم برای کاهش فشارهای اقتصادی به معیشت و زندگی مردم…

محسن رضایی در ادامه خاطرنشان نمود: «اینجانب با وجود انتقادات جدی به دولت آقای روحانی و برنامه‌های ایشان، آمادگی مشورت و همفکری در امور اقتصادی را اعلام و از همه تقاضا می‌کنم برای کاهش فشارهای اقتصادی به معیشت و زندگی مردم وارد صحنه شوند و به دولت کارآفرینان کمک کنند. سال حمایت از فکر، کالا و کار ایرانی را به کمک هم می‌توانیم تبدیل به یک قیام ملی در حوزه اقتصاد کنیم.»

بازخوانی پیش بینی شرایط ارزی امروز کشور و کاهش ارزش پول ملی

محسن رضایی در سال ۱۳۹۲ و در جریان مناظره‌های انتخاباتی، افت شدید ارزش پول ملی را پیش بینی کرد و با نشان دادن یک اسکناس هزار تومانی خطاب به کاندیداها گفت: «خدا را شاهد می‌گیرم، وقتی خبر افتادنِ جوانی را در کف خیابان‌های تهران می‌شنوم، انگار پتکی در سر من زده‌اند، یا وقتی که دختر خانمی را در سر چهارراه‌ها می‌بینم که دست گدایی به سوی دیگران دراز می‌کند، گویی به قلب من تیر زده‌اند. با چه زبانی باید گفت، آقایان به اقتصاد توجه کنید، به اقتصاد برسید.

هزار تومانی امروز، برابر سیصد تومان سال گذشته است. یعنی ما سال گذشته با سیصد تومان چقدر جنس می‌خریدیم؟ امسال باید با هزار تومان همان جنس را بخریم. برای کسانی که وضع‌شان خوب باشد شاید مهم نباشد اما برای اکثریت جامعه ما این حرف تکان دهنده است.»

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام پیش از آن نیز در بهمن ماه ۱۳۹۱، شرایط امروز بازار ارز را پیش بینی کرده و گفته بود: «…اقتصاد کشور به گونه‌ای است که طبق گفته کار‌شناسان، هزار تومان امروز، به اندازه ۳۰۰ تومان سال گذشته است و البته باز می‌خواهند هزار تومان سال بعد، ارزشی به اندازه ۱۰۰ تومان سال ۹۰ داشته باشد؛ آن‌ها می‌خواهند پول ایران را زمین بزنند و از این روی باید خود را برای یک وضعیت جهادی آماده کنیم…»

محسن رضایی همچنین در اسفند ماه ۱۳۹۵ در نامه خطاب به حسن روحانی رئیس جمهور متذکر شده بود: «…جناب آقای روحانی امروزه شاهد هستید که ارزش اسکناس هزار تومانیِ آن زمان، به زیر پانصد تومان، تنزل یافته است. تازه همین هزار تومانیِ نیمه جان هم، تنها نیمی از آن در بازار، جریان دارد. باور کنید هزار تومان سال ۹۲، فقط به اندازه دویست و پنجاه تومان در بازار، جریان و تأثیر اقتصادی دارد. مسئولان بانکی کشور می‌گویند از هر یک میلیون تومان نقدینگی، حدود ۴۵ درصدِ آن فریز و یخ زده و قدرت خرید ۵۰ و ۵۰ درصد دیگر هم، نصف شده است.

بنابراین در عصر یخبندانِ بازار در دولت یازدهم، یک تحریم پولی شدید در اقتصاد ایران شکل گرفته است. دراین اوضاع، نه تنها تحریم دلاریِ آمریکا برداشته نشده، بلکه تحریم پول ملی هم پدیدار شده است. لذا اقتصاد ملی ما در محاصره بی پولی قرار گرفته و دولت بجای ادبیات سیاسیِ گذشته، باید با یک برنامه نجات بانکی، پول ملت را آزاد کند. دولت از یک سو هفتصد هزار میلیارد تومان بدهی دارد و از دیگر سو، مبادلات ارزی و خارجی روان نشده است. مسائلی از قبیل تأمین اجتماعی، بازنشستگان، ایثارگران و اشتغال، همچنان با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. حال، اگر مشکلات جاری مردم برای جنابعالی روشن شده، بازخوانیِ قصه سرهنگ و حقوقدان، این بار، با دوگانه جنگ و ضد جنگ، واقعاً چه گره ای از کلاف سردرگمِ مشکلات مردم باز می‌کند؟

به عنوان یک اقتصاددان و از سوی قشر کثیری از اقتصاددانان کشور عرض می‌کنم: جنابعالی تاکنون نه تنها باید برنامه نجات اقتصادی، شامل نجات بانکی، نجات بنگاه‌های اقتصادی و نجات اقتصاد دولتی را ارائه می‌کردید، بلکه پس از قریب چهار سال تسلط بر قوه مجریه، امروز گزارش ناکامی ها را به ملت ارائه و آنها را برای نجات اقتصادی، بسیج می کردید. جناب آقای روحانی ایران نیازمند یک اقتصاد قدرتمند است و آن اقتصاد مردمی متکی به توانایی های داخلی و دیپلماسی اقتصادی است. بی شک نسخه تحقق آن همان اقتصاد مقاومتیِ مد نظر رهبر معظم انقلاب است.

اقتصاد قدرتمند همان اقتصادی است که در آن، رهبر، شرمنده جوانانش نباشد، همان اقتصادی است که در آن پدر، شرمنده فرزندانش نباشد، همان اقتصادی است که در آن مرد، شرمنده همسرش نباشد، همان اقتصادی است که در آن جوان، شرمنده خانواده اش نباشد، همان اقتصادی است که در آن، مادر شهید نیازی به دست فروشی نداشته باشد و همان اقتصادی است که در آن، همسر جانباز، کارش به خودسوزی نکشد و در یک کلام اقتصادی است که در آن، شأن و منزلت ملت بزرگ ایران حفظ شود.»