دلواپس آن‌هاییم که در نانوایی‌های شهرمان حساب دفتری دارند/دلواپس آن‌هایی که …

آوای جنوب

هستند خانواده‌هایی که در نانوایی‌ها حساب دفتری دارند و بهتر است به درون جامعه و شهر سفری داشته باشید که برخی نانوایی‌ها در مقابل صفوف نانوایی در مقابلتان نوشته‌اند که نان قرضی نداریم.

به گزارش خبرگزاری فارس؛ علی مراد کاظم پور از کارشناسان رسانه و روابط عمومی و مدیرمسوول پایگاه خبری آوای جنوب طی یادداشتی نوشت: نمی‌شود و نمی توانیم هر طور که خواستیم با مردم بازی کنیم.

مردم ما مردم خوبی هستند که همیشه و در همه حال ثابت کرده اند جلوتر از خیلی از مسوولان قدم بر می‌دارند چنانکه رهبری بارهای بار به پیشتازی مردم نسبت به مسوولان اشاره کرده است.

مردمی که عشقشان سرزمینشان است و برای ذره ذره این خاک خون‌ها داده‌اند امروز نان بهانه ای شد تا که از درد بی‌کسان و بی پناهان بنویسم.

امروز سخنمان این نیست که بگوئیم نان نباید گران شود چرا که ما نیز می‌دانیم شاطر و نانوا و کارگران نانوایی مدت هاست در انتظار گران شدن نان هستند تا حقوق آنها نیز افزایش پیدا کند.

ما نیز می‌دانیم وقتی آب و برق و گاز و کرایه‌ها افزایش پیدا می‌کند و همه آنها به قیمت تجاری محسوب می شود این نانوا است که باید ضرر کند.

عادت نداریم چشم بسته قلممان را به حرکت درآوریم بلکه در ابتدا تمامی جوانب را در نظر گرفته و پس از آن می‌نویسیم.

دلواپسیم اما دلواپس مردم؛ دلواپس مردمی که با هزاران وعده پای صندوق‌های رای می‌روند دلواپس آنانی هستیم که یارانه آنها با میلیاردرها یکسان است.

دلواپس آنانی هستیم که در انتظار حقوق‌های ناچیز کمیته امداد و بهزیستی هستند نه آنانی که حقوق‌های چند میلیونی می‌گیرند.

دلواپس آنهایی هستیم که شیرهای پاکتی را از پشت ویترین شیشه‌ای مغازه‌ها می‌بینند و در حسرت صبحانه‌های تبلیغات تلویزیونی روزگار را سپری می‌کنند.

دلواپس مادری هستیم که چادرش را به گونه‌ای می‌گیرد تا کسی او را نشناسد و در بازمانده‌ها و میوه‌های له شده مقابل میوه فروشی‌ها؛ میوه‌ها و گوجه و خیارهایی که زدگی دارد و دور ریز مغازه هاست را به بهانه داشتن مرغ و گوسفند خانگی به خانه می‌برد تا گوشه کیف فرزندش توشه ای برای مدرسه گذاشته باشد.

نگران و دلواپس فرزندانی هستیم که نان خالی را چنان ساندویچی پیچانده‌اند که گویی پنیر و گردویی در میان آن گذاشته اند اما همین‌ها همیشه سرشان بالاست و در صف اول هستند.

بگذریم که همین‌هایی که دلواپسشان می‌شویم نه تنها در صفوف رای گیری بلکه در دوران دفاع مقدس و صف‌های اعزام به جبهه ها نفر اول بوده‌اند.

ما دلواپس آنانی هستیم که از ترس رای نیاوردن هایشان نمی‌توانند قانون یارانه را اجرایی کنند.

آری آنانی که همگان یادشان هست که شعار می‌دادند و می‌گفتند چند دهک از یارانه بگیران حذف می‌شوند و یارانه خانواده‌های تحت پوشش افزایش پیدا می‌کند.

ما دلواپس شمایی هستیم که فقط شعار دادید و فرقی هم برایمان ندارد از این جناح باشید یا آن جناح.
این روزها بحث گران شدن نان است؛ نانی که تنها دلخوشی سفره محرومان است.

اگر نمی دانید بدانید هستند خانواده هایی که در نانوایی‌ها حساب دفتری دارند و بهتر است به درون جامعه و شهر سفری داشته باشید که برخی نانوایی‌ها در مقابل صفوف نانوایی در مقابلتان نوشته‌اند که نان قرضی نداریم.

ما دلواپس آنانی هستیم که دوره‌گردهای گاری به دست نیز بهتر از آنها می‌دانند و دیگر برای خرید نان خُشک به کوچه‌های آنها نمی‌روند.

ما دلواپس خانواده‌هایی هستیم که در خانه هایشان چندین بیکار تحصیل کرده دارند اما شبانه لیست‌های استخدامی بسته می‌شود و بین آقایان بالا و پایین می‌شود تا سهمیه ها به درستی بین آنها تقسیم شود و لیست به مذاق آنها خوش آید.

آری ما نگران فرزندان صف اولی‌هایی هستیم که پدر را تقدیم نظام کردند اما در این لیست‌ها جایی ندارند.

و در پایان امیدوارم دل به دریا بزنید و ترس از رای نیاوری را کنار بگذارید و دهک‌هایی را که نباید یارانه بگیرند را حذف نمایید و سپس با برنامه ریزی مناسب با افزایش یارانه دهک‌های پایین جامعه به افزایش نان بپردازید.