گفتگو با جهانگیر و جهانشیر نجفی برادران آزاده گچسارانی جا مانده گانی ازقافله شهادت

بیست و ششم مرداد یادآور خاطرات رادمردانی است که فارغ از جسم های نحیف شده خود با اراده استوار رهروانی شایسته برای اسرای ظهر عاشورا بودند.

آوای جنوب؛

آزادگان اسوه هایی هستند که دوران اسارت آنها در عراق صبر، همت،صداقت، شجاعت و پایمردی در برابر ظلم حزب بعث عراق را به تصویر کشید.
پس از دو دهه از بازشگشت آزادگان به وطن ،هنوز خاطرات دیوارهای بلند اسارت، شکنجه های جسمی و روحی و سالها دوری از وطن در پنجره قلب بسیاری از آنان محبوس مانده است و کمتر لب به سخن می گشایند.
غیور مردانی که رنگ چهره و لباس های زرد دوران اسارت آنها همرنگ گل نرگس انتظار است.
جهانگیر و جهانشیر نجفی برادران آزاده گچسارانی نمونه ای از این سرو قامتان آزاد اندیش هستند که به قول خودشان از قافله شهادت جا مانده اند.
جهانگیر نجفی یکی از آزادگان گچسارانی در سال ۴۲ در روستای انجیر سیاه از توابع گچساران دیده به جهان گشود و در ۲۳ سالگی اسیر شد.
وی بیش از ۵۱ ماه از عمر خود را در اسارت نیروهای بعثی عراق گذراند .
نجفی هفت ماه مفقود الاثر بود و خانواده اش پس از جستجوی طولانی از یافتن او ناامید شدند به گونه ای که برای شهادتش آیین سوگواری، شب هفت و چهلم برگزار کردند.
سفر از کربلای جبهه ها تا زندان عراق با زبان روزه در سن ۲۳ سالگی خاطرات ماندگاری برای این آزاده سرافراز رقم زده است.
جهانگیر می گوید: اسب خیالم هنوز در جبهه های نبرد با بوی باروت و خون می تازد ،
من اینجا بر روی زمین خاکی و روحم آنجا در سرزمین فرشته ها سیر می کند.
اشک از چشمان جهانگیر سرازیر می شود و تاکید می کند: برخود می بالم که برای وطنم سختی کشیدم اما یاد و خاطره همرزمان شهیدم هیچ گاه از ذهنم پاک نمی شود.
بیمارهای روانی،صدمات فک و دندان، دستگاه گوارشی ، گوش ، حلق و بینی نشانه های حضور او دربندهای زندان عراق است که افتخار جانباز ۴۰ درصدی را برازنده وی کرده است.
وی گفت:پس از ۲۴ ساعت محاصره بستان از افراد به جا مانده در یک گروهان که ۳۲ نفر بود و بقیه به شهادت رسیده بودند به اسارت بعثیان در آمدیم.
این آزاده سرافراز تصریح کرد: عراقیان یزید صفت ما را چون اسرای واقعه عاشورا شهر به شهر وکوچه به کوچه می گردانیدند تا جشن پیروزی خود را تکمیل کنند.
وی توزیع یک قرص نان بین اسرا یا به زبان خودش سفیران کربلا پس از ۴۸ ساعت را شکستن افطار در عراق توصیف کرد.
وی شکنجه های وحشیانه عراقی ها از پرت کردن ایرانیان بر فراز کامیون های جنگی بر زمین ، راه اندازی تونل های وحشت ، کتک خوردن تا پاره شدن لباس ها و افتادن پیراهن هایشان بر زمین را گوشه ای از مقاومت و پایداری آزادگان در عراق ذکر کرد.
نجفی حضور چهار شبانه روزی در زیرزمینی استخبارات عراق و شهادت هشت نفر از رزمندگان را در زیر شکنجه های دشمن بعثی از تلخ ترین تجربیات زندگی خود بیان کرد.
او پخش خبر رحلت بنیانگذارجمهوری اسلامی ایران از تلویزیون عراق را تلخ ترین خاطره زندگی بیان کرد.
نجفی گفت:بی توقع از آزادی در اسارت نبودیم اما عاجز از اسارت هم نبودیم.
وی با بیان این که روحانیون در تمام سختی ها یاور ملت ایران بوده اند، افزود: آشنایی با مرحوم حجت الاسلام سید علی اکبر ابو ترابی از برگهای زرین دوران اسارت در عراق بود.
وی گفت: همنشینی با این مجاهد انجام سه سفر ۲۲ روزه از حرم امام خمینی (ره) تا حرم امام رضا (ع) با پای پیاده پس از بازگشت به ایران ارمغان این آشنایی بود.
جهانشیر نجفی برادر جهانگیر که ۷۸ ماه از بهترین روزهای جوانی خود را در اسارت عراق سپری کرد،گفت: استفاده از آب پیاز برای نوشتن اخبار سری در لا به لای نامه های ارسالی آزادگان به ایران روایتی از هوش و ذکاوت اسرا بود.
وی با اشاره به حضور اسرا تا دو سال پس از اعلام آتش بس در عراق و این نکته که صدام اعلام کرد اسیران جنگی را به زیارت امام حسین (ع) می برد اما آزادگان در برابر این مساله مقاومت کردند تا جایی که گفتند کربلایی که صدام مهیا کرده است نمی خواهیم که سرانجام با سخن مبارز نستوه حجت الاسلام ابوترابی به زیارت شهدای عاشورا مشرف شدیم.
وی ابراز داشت: تلاش ایرانیان برای قرائت زیارت عاشورا به صورت کامل در بین الحرمین جایی که خادمان حرم سعی می کردند بخش لعن ها تلاوت نشود بخش دیگری از خاطرات ماندگار آن دوران بود.
نجفی در حالی که از یادآوری خاطرات روزهای حماسه و مقاومت منقلب شده بود با چشمانی اشکبار گفت: همدلی در برابر دشمنان در هر شرایطی ما را از تند باد حوادث و نقشه های شوم دشمن در امان خواهد داشت.
وی افزود: پایبندی به خون شهدا و قرار داشتن حول محور ولایت فقیه ، ملت ایران را از هر آسیبی مصون خواهد داشت.
شهرستان گچساران در جنوب غربی کهگیلویه و بویراحمد ۱۰۲ آزاد نستوه، ۳۵۹ شهید و بیش از یکهزار و ۸۰۰ جانباز دارد.