«کامنتهای رسانه ای زلزله های خاموش سیاسی » سخنی با امین کمالوندی و آزاد خردمند

ایام خسته ی دهه ی فجر بهانه ی جاودانه ای است که حلولش اصحاب رسانه را غرق معنویت نام وکلام ماندگار پیروزی حق بر شمشیر کند، افسوس که باب شده است بیشتر از پرداختن به خبرها، کامنتهای خبرساز را بزرگتر از وجه ی خاص اجتماعی مطلب جلوه دهیم.کودکانی می مانیم دل نازک که تلنگر کلام سخیف نا اهلانی دون مایه شیشه ی صبرمان را پر از ترک می کند وبه بازیچه ای که دست بیگانه وابلیسی جهل را پشت پرده دارد ، وارد میدان دوست ستیزی ودشمن شاد کردن می شویم .

آوای جنوب؛ نرگس احمدپور

غافل از آنکه یک سال به انتظار نشسته ایم تا قامت راست اسلام مبین وجاودان را درست در ایامی که بیگانه با آلت دستی جدید به نام شارلی پای سفت می کند تا دیگر بار به پهلوهامان لگد بزند ولگام نافرجامی دینی را باب کند خود اسباب شادی دشمن دین می شویم.یک سال زحمات مدیران شهری را رصد می کنیم تا در قیاس گذشتگان، نقاط ضعف وقوت رشد ومحرومیت دیارمان را به سطر بکشیم بی توجه تنها به سخنی ورأی ونظری که ارائه ی آن حق آزاد افراد در یک جامعه ی آزاد ، به شرط رعایت موازین قانونی وشرعی ودر چارچوب عدم شکستن حریم دیگری می باشد بسنده نموده وکلام حریمی خصوصی را به دامان رسانه کشانده وجنجالی در قالب کامنتهای سخیف و دور از شأن اجتماعی افراد تکیه کلام نموده ایم وگوی در میدان مغرضان می اندازیم.
خطابم به مدیرکل اداره ی ارشاد اسلامی استان برادر دینی ام حاج امین کمالوند می باشد:
جناب کمالوند عزیز و آقای آزاد خردمند گرامی به عنوان یک بانوی اهل قلم ودلسوزِ نسلی که تشنه ی دنیای مجازی است وچشم در چشم شیشه ای رایانه دارد این است:
:آقایان ، فرهنگ مطالعه ی مجازی در استان ، قربانی افرادی خواننده نما شده وحرمت افراد سوژه ی خبر مورد توهین عده ای مغرض ….
این تیر خلاص افراد نادان وناباب ، مسئول وزارت کشوری و عامی و فرهنگی و کارمند وکارگر نمی شناسند وپیکان بی فرهنگی ولا ابالی گری را تا حد توهین به خانواده ی این عزیزان که گاه از خانواده ی محترم شهیدان عظیم الشان و والا مرتبه اند فراتر رفته ووظیفه شما عزیزان یک تذکر جدی وجلوگیری از فاجعه ای به نام «مرگ اندیشه های سیاسی » در رسانه هاست.
این افراد مغرض بی آنکه به متن خبر وافراد نامبرده در سطر خبرها توجه کنند تنها اسباب فرحشان بازی با کلمات آنهم با سخیفترین وجه ممکن است.کار از زمزمه کردن در مورد نمایندگان محترم مجلس ومارک لباس وگوشی ولیست داشته ها ونداشته ها شروع وتا تفتیش عقاید سیاسی ومذهبی وهر چه که نامش حریم امن اشخاص است فراتر رفته است .در عجب مانده ام ما اهل رسانه وفرهنگ چگونه سرخود را در برابر نسلی که دیدگاهش با دنیای مجازی بیگانه نیست بالا نگه داریم وجذابیت متن وکلام را چگونه به جان آنان اینچنین تلخ می کنیم.آیا در حریم خانه هامان هم از این ادبیات زشت استفاده می کنیم؟آیا عقاید افراد خانواده هایمان همه یکدست وپیرو یک عقیده ی خاص است؟
آیا جای کفر نباشد ، نعوذبه الله خدای افراد اصولگرا واصلاحطلب دوتاست؟تفاوت عبادت دارد؟یا نوع ساختاری این انسانها از هم مجزاست؟در دو کشور دوگانه یا بیگانه زیست می کنند؟کار به جایی رسیده که رعایت شئونات مذهبی نمی کنیم وچماق کلمات را بردهان مقابل فرود می آوریم ..مگر اینها همان فریادهای جاودان ۵۷ نیستند؟مگر بازماندگان دلیرمردان دهه ی شکوه انقلاب را ازیاد برده اید؟فرزندان گلوله وگل؟یادگاران میله های مخوف الانبار وعماره والبغداد.ویا آدمیانیکه زاییده ی ذهن هوشیارمان در صندوق آراء عمومی ؟
دوست خبرنگار-برادر مسئول-خواهر دینی من وهر که روحت جریحه دار است وزبان را در کام می چرخانی وچشم به رقص کلمات وخشم قلم دوخته ای ونگاهت را بر کُرنش وجوانمردی بسته ای گوش فرادار-ما فرزندان دیار خاک وخمپاره ایم دور از ذهن است دست در دست هم فرزندانمان را به پرده دری و بی ادبی ادبیاتی در رسانه تشویق کنیم کافی ست قسمت کامنتها در سایتها مسدود شود تا ارزش مطلب به بار نشیند ومطلب بوی ناب خبر دهد بوی هیجان دهه ی پنجاه وشهادت دهه ی شصت وشهامت دهه ی هفتاد و رشادت دهه ی هشتاد و مقاومت دهه ی نود تا انسانهای بزرگ خلق شوند در حماسه ی جاودان ایران زمین
این پرده دری های مجازی ادبیات سخیف کلماتی گوی دشمنان است در میدان دوست واز این نبرد ناهنجار رسانه ای بوی تزلزل اندیشه های سیاسی در جامعه می آید.
عزیزان مسئول به هوش باشید سونامی جهل رسانه ای در راه است اگر ادبیات بی فرهنگی ومغرضانه باب شود….