سکوت کنید تا صدای گریه زاگرس را بشنوید

به گزارش آوای جنوب رضا سبزواری از فعالین اجتماعی در یادداشتی آورده است :

آرزویم شنیدم فروکش کردن آتشی است که به جان زاگرس و زاگرس نشینان افتاده است
افسوس ؛افسوس‌ که امیدم واهی است .
نه محمدی تبار را میشناسم ؛ نه جمالی را
اما زاگرس نشینان مظلوم را بخوبی میشناسم ؛
کافیست مهمانشان شوی ؛ هر چه دارند در طبق اخلاص میگذارند .
فرقی ندارد مهمان خانه و کاشانه شان شوی ؛ یا مهمان شهر و دیارشان ؛ فرقی ندارد در بالای اتاق مهمان خانه جای داده باشند تو را یا بر مسند استانداری و مدیر کلی ادارات
هر جا مهمان باشی رفتاری در خور و شایسته خواهی دید
اما
وای به آن روز که نیت کج و فکر ناپاک ببینند .
دیگر در امان نیستی و باید منتظر عقوبت تلخ و خشمگین باشی .
مهمانان خان زاگرس و خانه زاگرس نشینان
چه خودی و چه غریب
اندکی اندیشه !!لطفا !!
امروز که جای جای زاگرس و دل زاگرس نشینان می سوزد ؛ امروز که درختان سبز و سر به فلک کشیده و استوار و قدیمی در برابر دیدگان نجیب زاگرس نشینان می سوزد و گونه های جانوری در خشم آتش راهی دیار نیستی می گردند و مردمان نجیب و خسته آخرین رمق جانشان را در دست و پا به حرکت در می آورند تا گوشه ای از این آتش را خاموش کرده و ذره ای از هستی خود را از کام طماع اتش بگیرند تا یادگار مردانگی شأن شود برای نسل های بعدی ؛ سکوت اختیار کنید .
شما که ثابت کردید آنچنان که شایسته بود مفید واقع نگردیدید ؛ شما که امروز باید بجز شرمندگی در برابر طبیعت و مردم حرفی برای گفتن نداشته باشید ؛ شما که امروز باید دلایل ناکامی خود در مهار آتش و تکرار مکرر و‌همه ساله این وقایع برای ولی نعمتان خود تشریح می‌کردید ؛ شما که کوس ناکامی عملکردتان در داخل و خارج این کشور و سراسر گیتی به صدا درآمده ؛ شما که عملکردتان بهیچ وجه مقبول عموم و پاسخ خواهان واقع نگردیده لااقل سکوت را بیاموزید . شما که حرف زدن در شان مدیر را نمی‌دانید سکوت را بیاموزید .
بخدا جگر مردمان دیارم خون است .
به خدا چشم مردمی که از هر نقطه استان زاگرس سرافراز را در آتش می‌بینند و میسوزند از سوختن طبیعت همواره خیس است .
بخدا اه این مردم همگام با اه جانداران بی خانمان شده زاگرس به فلک رسیده است .
به خدا طاقت تامل و پایبندی به نجابت ذاتی و رفتاری این شیر مردان و شیر زنان تاب شده است .
سخت است دست خالی بدون توجه به جنسیت ؛ بدون ابزار؛ بدون امید به دل آتش زدن و دست خالی بازگشتن سخت است . سخت تر نکنید این مصیبت را با مشاجرات طلبی و فرصت سوزی ها .
اگر نیاز به عزل مدیری کم کار هست با قدرتی که قانون در اختیارتان گذارده بی درنگ عزلش کنید ؛ اگر نیاز به گزارش و گلایه به مافوق است مضایقه نکنید ؛ اگر انتقاد را ضروری می دانید انتقاد کنید ولی بدانید زمان و ابزار و امکانات و همراه و هرآنچه در اختیار شما گذارده شده برای انجام وظیفه است نه تسویه حساب . گیرم مدیری در شرایط خاص به اشتباه رفتاری کرد ؛چه کسانی وبا چه اهدافی در این سطح و در این شرایط بدون در نظر گرفتن جایگاه و منصب و احساس مردم .‌… اقدام به انتشار میکنند .
چرا از هر سوی و با هر تریبونی فریاد پاسخ دهی و جانبداری بر می خیزد؟ . چرا همه چیز در نظر گرفته می شود بجز موقعیت حساس . واقعا نمی دانید هر لحظه غفلت به معنای سوختن بلوط های کهن زاگرس است ؛ آیا واقعا نمی‌دانید از دست دادن زمان به معنای از دست دادن آشیانه برای گونه های جان داریست؟؟
سکوت کنید ؛بر انجام وظایف خطیرتان تمرکز کنید . نشنیده بگیرید .دست از حمایت و تعصب و جانبداری بردارید . به وظایف خطیر خود رسیدگی کنید به فکر اه و اشک زاگرس و زاگرس نشینان باشید به فکر نابودی محیط زیست و دوستداران محیط زیست باشید .تلاش کنید ؛ تلاش کنید شاید اندک نمره ای در آزمون صلاحیتتان کسب کردید که با نمره صفر مردود نشوید . مطمن باشید فرصت برای نقد و حمله به مواضع همدیگر ؛ برای زور آزمایی برای تصاحب و تثبیت قدرت ؛ برای حرکت در جهت منافع شخصی و گروهی در آتی بدست خواهید آورد . بگذارید به فضل خدا این آتش خاموش شود . شاید برای یکبار هم که شده همه مسببین و همه کم‌کاران همه کسانی که علی رغم پرداخت فرصت و هزینه عملکرد قابل دفاعی ندارند به مردم معرفی شدند و اگر مطمن هستید که اینبار هم چنین نخواهد شد پس به تخریب هم بجای خدمت ادامه دهید .
رضا سبزواری
نیمه شب تلخ دهم خرداد
سال خانمان سوزی زاگرس و طبیعت
سال بی‌خانمانی جانداران طبیعت
۱۳۹۹