سرداران سربلند بوسه بر پیشانی های درخشانتان میزنم/ به قلم جواد فرجی

هر کار که کردم دلم نیومد در مورد اتفاقی که افتاده چند سطر مطلب نزنم . به عنوان یک ایرانی ما در تمام عرصه های خطیر و ماجراهای اثر گذار بر تمامیت ارضی ، استقلال ، غرور و حیثیت ملی ، امنیت اقتصادی ،آزادی های قانونی ، ارتقاء – حفظ – پاسداری از منابع و ارزشهای ناب مکتبی ،فرهنگی، علمی و فن آوری ، ذخائر ملی ، محیط زیست و هر چیزی که در این مرز بوم ازآن ماست و همچنین هر موضوعی در سطح کلان و خُرد در منطقه و جهان که از نگاه خردمندانه و انسانی به کل بشریت مربوط شود و بر آن اثر گذار باشد ،مسئول هستیم . لذا به ظن اینجانب فرار یا بی تفاوتی نسبت به آن ، پشت کردن به تمام ارزشهای الهی – انسانی محسوب می گردد .

آوای جنوب؛ جواد فرجی

همچنین به عقیده بنده ارزشهای الهی همان دستورهای صریح و روشنی است که خداوند جهت راهنمایی انسان در راستای بهتر زیستن در قالب جوامع و ملتها با هدف غایی حرکت به سمت کمال( یا همان سیر به سوی خداوند) ،گاه به صورت وحی ، الهام ، آگاهی حاصل از سیر و سلوک از طریق پیامبران الهی ، ائمه اطهار ، عرفا و فرزانگان .. درقالب کتاب های آسمانی ، تجربه های مکتوب معنوی ، آثار جاودان تعدادی از نویسندگان و شاعران و فلاسفه ی روشن ضمیر در سراسر تاریخ و گاه از طریق اجماع و خرد جمعی تعدادی انسان انتخاب شده و ممتاز در قالب قوانین و مقرارات اجتماعی ، اخلاقی ، حقوقی ، مدنی و اداری وحکومتی … می باشد و بر خلاف دسته اول عیار درستی ماحصل تلاش دسته دوم در تاریخ انقضای مصرف آنها آشکار می شود ! هرچه طولانی تر ،به ارزش ها ی والا نزدیک تر. خوب است بدانیم یک قانون ناب همواره درخور اجرا و جاودانه است .
از این همه مقدمه چینی میخواهم به تلاش تحسین برانگیز و ستودنی تیم مذاکره کننده هسته ای ایران اشاره ای داشته باشم که برای چون منی مقدور همین اشاره است و امیدوارم بتوانم از طریق همین چند خط ، مراتب قدر دانی و چرایی این تشکر نامه را بیان نمایم .
پس از توافق‌نامه پاریس( در زمان دولت هشتم که مفاد آن موضوع این بحث نیست ) در سال اول فعالیت دولت نهم جمهوری اسلامی ایران ، دولت وقت اعلام کرد تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی به پایان رسیده‌است و با فک پلمب، فعالیت هسته ای در اصفهان را تحت نظارت آژانس ادامه می‌دهد. همچنین ایران در ژانویه۲۰۰۶ در حضور بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای یو سی اف تأسیسات مجتمع تحقیقاتی هسته‌ای نطنز را نیز فک پلمب کرد، اما شورای امنیت در مارس همان سال به ایران یک ماه فرصت داد تا فعالیت‌های هسته‌ای خود را متوقف کند . در آوریل ۲۰۰۶ دانشمندان ایرانی موفق به تولید چرخه کامل سوخت هسته‌ای در مقیاس آزمایشگاهی شدند و ایران به کشورهای عضو باشگاه اتمی پیوست. شورای امنیت در ژوئیه ۲۰۰۶ قطعنامه همان سال ق ۱۶۹۶ را تصویب کرد که تعلیق فعالیتهای هسته ای ایران را هدف قرار داده بود . قطعنامه بعدی شورای امنیت ۱۷۳۷ فعالیت‌های تجاری، مالی، صنایع موشکی و هسته‌ای ایران را براساس بند ۴۱ فصل هفتم منشور ملل متحد، هدف قرار داده بود. این قطعنامه نخستین سند بین‌المللی حقوقی بود که فعالیت‌های هسته‌ای ایران را به‌عنوان تهدیدی علیه صلح وثبات منطقه قلمداد نموده بود..ایران با تأکید بر بند ۴ ان پی تی ، این اتهامات را غیر مستند می‌خواند و خواستار رفتار غیر تبعیضی با فعالیت‌های اتمی کشور شد .
در راستای اعمال فشار به برنامه هسته ای ایران شورای امنیت قطعنامه های ۱۷۴۷ ( در مارس ۲۰۰۷) و ۱۸۰۳ در(در مارس ۲۰۰۸) و ۱۸۳۵(در سپتامبر ۲۰۰۸)و (۱۹۲۹ در ژوئن ۲۰۱۰)صادر و در آنها نام تعداد زیادی از شرکتها، و اشخاص در فهرست تحریمها ثبت گردید . در این دوران ۹ دور مذاکرات میان ایران و۱+۵ در در شهرهای ژنو ، بغداد ، استانبول، مسکو و آلماتی انجام گرفت. ریاست هیئت ایرانی را در این مذاکرات دبیر شورای عالی امنیت ملی دکتر جلیلی بر عده داشت.
مذاکرات برای همه مردم ایران که به تعبیر خود غربی ها هم” ملتی آزاد ، مغرور ، متمدن ، مصمم وباهوش ” هستند و به تبع آن برای مسئولین نظام حد اقل دو محور و خط قرمز اصلی داشته و دارد .
یک: ما تحریم های وضع شده را عادلانه و انسانی نمی دانیم و آنها را خلاف حقوق بین المللی حقه خود می دانیم.
دو : ما فعالیت های هسته ای و استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای را حق خود می دانیم و هیچ دلیلی برای چشم پوشی از این حقوق بین المللی خود نمی بینیم و زیر بار زور هم نمی رویم اما حاضریم مذاکره کنیم اما در شرایطی برابر و در فضایی که روح دیپلماسی و نگاهی درخور شأن و منزلت ایرانیان برآن حاکم باشد و نه نگاهی از بالا به پایین و یا ژاندارم موآبانه !!
به هر دلیل( ذکر دلایل عدم موفقیت هیئت مذاکره کننده در دولت نهم و دهم در حوصله ی این صفحه نیست !) نتایج مذاکرات آن هیئت به ثمر نرسید .
اما لااقل موفقیت تیم مذاکره هسته ای به ریاست دکتر محمد جواد ظریف را می توان بررسی نمود .!!!
دکترظریف و تیم او مشتمل بر سید عباس عراقچی ، مجید تخت روانچی ، حمید بعیدی نژاد ، داوود محود نیا ، محمد امیری ، پژمان رحیمیان ، امیرحسین زمانی نیا ، جمشید ممتازو امیرحسین رنجبران برای جهان ناشناخته نبودند .

تحصیلات و اعتبار بین المللی مدارج ، رزومه ی فعالیتهای سیاسی- علمی- آکادمیک و تحقیقاتی آنها ، قدرت بیان ، تسلط به زبانهای زنده ی بین المللی در سطح عالی برای انتقال مباحث سیاسی و علمی _ تخصصی در جلسات طاقت فرسا و طولانی ، ارائه ی برنامه های مدون و عقلانی ، توان پاسخ گویی وسرعت انتقال در کشاکش مباحث پیچیده و … موجب شد تا از اولین دور مذاکره در حاشیه نشست سالیانه سازمان ملل در نیویورک(یکم و پنجم مهر ۹۲) و در جلسه معرفی هیئت جدید ایرانی به ۱+۵ و نشست خصوصی وزیران خارجه ایران و امریکا و زنجیره ی مذاکرات جدی بعد از آن، دنیا و ۱+۵ بداند که با یک تیم آگاه به قواعد بازی های سیاسی و حقوقی و مزین به منش ایرانی و اعتقادات ناب مکتبی روبرو هستند بنابر این فضای حاکم بر مذاکرات رنگ بوی تازه ای گرفت که برای هر ایرانی دلسوز و هر انسان بی غرض در هر جای دنیا نوید افزایش شانس حل شدن چالش هسته ای ایران بروش دیپلماتیک را می داد .
مذاکرات بعدی به ترتیب در ژنو (۲۴-۲۳ مهر ۹۲) ، وین(۹-۸ آبان ۹۲) ،ژنو (۱۸-۱۶ آبان ۹۲) ، ژنو(۲۹ آبان تا ۲ آذر۹۲) ،وین (۲۱-۱۸ آذر۹۲ ) ، ژنو(۲۸ آذر تا یک دی ۹۲) ،وین(۱۰-۹ دی ۹۲ ) ژنو(۲۰-۱۹ دی ۹۲) ،وین (۲۸ بهمن ۹۲ ) ،وین (۲۹ بهمن ۹۲) ، وین (۲۹ بهمن تا یک اسفند ۹۲) ،وین (۱۶-۱۴ اسفند۹۲) ، وین (۲۹-۲۷ اسفند ۹۲) ، وین (۲۰-۱۸ فروردین ۹۳) ، وین (۲۶-۲۴ اردیبهشت ۹۳ ) ،وین (۳۰-۲۶ خرداد۹۳) ، وین (۱۲ تیر ماه ۹۳) نیویورک (۲۷ شهریور تا ۴ مهر ۹۳) ، وین (۳۰مهر تا یکم آبان ۹۳) ، مسقط (۲۰-۱۷ آبان ۹۳)، وین (۲۷ آبان تا سوم آذر ۹۳ ) ، ژنو(۲۶-۲۴ آذر ۹۳) ، ژنو (۲۸-۲۵ دی ماه ۹۳) ، لوزان (۱۳-۶ فروردین ۹۴ ) !!
به این تعداد مذاکره می بایست ده ها مذاکره جداگانه ، در مسیر رسیدن به نقاط تفاهم و تفهیم دیدگاه های سیاسی ، نظامی ، و علمی – تکنولوژیک ایران و اعتماد سازی و نزدیک کردن نقاط اختلاف در بحث هسته ای را با هر کدام از طرف های مقابل و رهبران اثر گذار در روند مذاکرات (منهای رژیم اشغالگر قدس) اضافه نمود که حدود ۴۰ مرحله مذاکره ی جدی و کیفی را در کمتر از دوسال رقم میزند .

مذاکراتی به غایت جدی ، پر شمار ، نفس گیر ، فشرده ، با محتوایی حیثیتی برای هر دوطرف ، و در عین حال به ظاهر مبتنی بر حقوق بین الملل و در حقیقت تحت تأثیر زیاده خواهی و سلطه جویی دنیای غرب و بازی های منافع محور روسیه و چین وسیاست ایران هراسی که بانی آن به دلایل روشن رژیم صهیونیستی اسرائیل و حکومت آل سعود و اقمارش می باشند ، از یک طرف ، و برخی از سیاستهای غلط و عدم تلاش و عزم دیپلماتیک راسخ و خردمندانه در عرصه رفع سوء تفاهم های سیاسی و استفاده نا بجا از برخی تریبون ها و رسانه ی ملی و اظهار نظرهای جناحی و غیر مسئولانه بعضی از مسئولین و کارشناسان طی سالهای مناقشه هسته ای و بخصوص ظرف دوسال اخیر در داخل کشور از طرفی دیگر ، و همچنین پبچیدگی مضاعف حاصل از سایه سنگین حمله نظامی آل سعود و هم پیمانانش (که متأسفانه همگی از همسایگان ما هستند) به یمن وتشدید جو سازی تعدادی از رهبران آن ها بر علیه ایران بخصوص پادشاه و وزیر خارجه عربستان و رییس جمهور ترکیه دردقیقه نود مذاکرات هسته ای و افزایش فشار اسرائیل و اعرابِ شبه جزیره ،بر تعدادی از قدرتهای ۱+۵ در جریان مذاکرات لوزان کار را به جایی رساند که اینجانب نام ” کارزار هسته ای” را بسیار شایسته تر از “ماراتن هسته ای” دانسته و این مردان شریف و شجاع و باهوش وطن را سردارانی سربلند می نامم .

خوشبختانه بیانات و رهنمود ها ی مقام معظم رهبری در چندین نوبت خط مشی و اهداف مذاکرات ، و همچنین خط قرمز های مورد نظر ایشان ، سه قوه و ملت نجیب و سربلند جمهوری اسلامی ایران در مباحث هسته ای را برای همگان تشریح نموده وجایی برای اختلاف نظر بین ارکان و احزاب و اشخاص باقی نگذاشتند و به حق نامگذاری سال ۹۴ حجت را بر همگان تمام کرده و در عین حال که بارسنگین مسئولیت دولت را گوشزد فرمودند ،بدینوسیله در آستانه سفر هیئت مذاکره کننده ایران به لوزان دلگرمی فراوانی برای این فرزندان وطن ایجاد گردید .

از دیگر عوامل مثبت در جریان مذاکرات می توان به نقش پر رنگ دکتر صالحی رییس سازمان انرژی هسته ای اشاره کرد . چهره ای که با اندوخته ی گران یهایی از دانش و تجربه و تعهد، دوشادوش تیم هسته ای تلاش کرده و این موفقیت تاریخی را رقم زدند .
اما مهمترین اصل و کلید طلایی این پیروزی را باید در ویژگی های مردم خوب و گرانقدر و صبور و فهیم میهنمان جستجو کنیم .

مردمی که تحریمها را تاب آوردند و حاضر نشدند حتی یک قدم تحت تأثر اهرمهای فشار و زور و تزویر پای پس بگذارند .

مردمی که پشت شکنی نکرده و تمام تلاش خود را دوش به دوش تیم مذاکره کننده ، دولت ، و رهبر فرزانه خود برای تقهیم خواسته ها ، ایدئولوژی ، آرمان ها ،روحیه باستانی و تاریخی گفتگو مداری و احترام به عقاید ، ادیان و حرمت های انسانی ، صلح دوستی ، تنفر و انزجار از تروریسم و آمادگی برای مبارزه با این پدیده شوم تا ریشه کنی کامل آن در منطقه ،علاقه مندی به برقراری روابط دوستانه با همه ی کشورها (به استثنای رژیم اشغالگر قدس) در چهارچوب قوانین بین المللی و در فضایی که رنگ و بوی برابری ، احترام متقابل ، عدم مداخله و سلطه جویی و به رسمیت شناختن این کشور و این مردم و حکومت آن به عنوان یک قدرت معنوی،فرهنگی، تاریخی ، ژئوپولوتیک ، نظامی و اقتصادی و علمی – فن آوری و ورزشی در دنیا نمودند تا امروز نادیده گرفتن این اراده و توانایی برای مردم و رهبران جهان بویژه رهبران کشورهای ۱+۵ غیر ممکن باشد .
در پایان این مقال ،اینجانب از طرف خودم و به نیابت از همه کسانی که ارزشهای مکتبی و ملی و انسانی خود را گرامی می دارند( اگر به بنده افتخار این نیابت را بدهند) از دور دست یک یک شما دلسوزان راستین میهن و نظام به ویژه اعضای گروه ایرانی مذاکره کننده را به گرمی فشرده و بر پیشانی های درخشانتان بوسه میزنم. و از خداوند مهربان طول عمر همراه با عزت مستمر و روز افزون خواهانم .