مردم زیلایی معتقدند، اعتبارات ماده ۱۸۰ که تنها متعلق به مناطق محروم است در کهگیلویه و بویراحمد بیش از هر منطقه دیگر، حق مردم زیلایی است.

آوای جنوب؛

تعدادی از خبرنگاران کهگیلویه و بویراحمدی برای بررسی وضعیت منطقه محروم زیلایی به این منطقه سفر کردند و از نزدیک مشکلات متعدد مردم در یکی از محروم‌ترین نقاط کشور را مورد بررسی و پیگیری قرار دادند.

در این بازدید یک روزه که خبرنگاران خبرگزاری‌های فارس، تسنیم و سایت خبری کبنانیوز حضور داشتند با حضور در مناطقی مانند پوله، موشمی‌ها، بردپهن و چاهن پای درد و دل مردم این مناطق نشستند.

مقدمه‌ای که باید قبل از هر چیز بیان کرد به دعواهایی برمی‌گردد که گاه مسئولان در استان بر سر تقسیم اعتبارات دارند که یکی از این اعتبارات مربوط به ماده ۱۸۰ است.

آنگونه که همواره خبرها را رصد می‌کنیم در کمتر استانی از اعتبارات ماده ۱۸۰ خبری می‌شنویم، چراکه این اعتبارات به استان‌هایی خاص داده می‌شود و یکی دو سالی هست که مسئولان در استان ما از این نوع اعتبارات سخن می‌گویند و مقدار زیادی نیز از این اعتبارات در استان برای کارهای مختلف صرف شده است.

البته نباید از تلاش نمایندگان و مسئولان استانی برای اخذ چنین اعتباراتی به سادگی گذشت، چراکه نمایندگان مردم در مجلس و مسئولان به خصوص استاندار برای پیگیری و اخذ اعتبارات ماده ۱۸۰ شاید بیش از مسئولان هر استان دیگری تلاش کردند اما نکته مهم در توزیع این نوع اعتبارات است.

این نوع از تقسیم گاه در استان چنان مشکلاتی را پیش آورده که موجب تقابل برخی مسئولان با یکدیگر شده از جمله همین مشکل چند روز اخیر که میان شهرداری و فرمانداری ایجاد شد و حاشیه‌هایی هم به دنبال داشت.

اعتبارات ماده ۱۸۰ همان گونه که از نام آن پیداست تنها مربوط به مناطق محروم و با اولویت هزینه در چنین مناطقی است که مشکلات حاد دارند، روستاهایی که هنوز از داشتن یک راه آسفالته و آب آشامیدنی سالم محروم هستند.

زیلایی یکی از چند منطقه محروم کشور است که هنوز با گذشت بیش از سه دهه از عمر انقلاب و نزدیک شدن به دهه چهارم با همه حجم خدماتی که نظام جمهوری اسلامی برای مناطق محروم کشور داشته نیاز به توجه و لطف بیشتری دارد؛ منطقه‌ای که هنوز از داشتن حداقل امکانات اولیه مثل آب و راه و مدرسه مناسب محروم است.

این روزها فارغ از اینکه مردم محروم زیلایی چه مشکلاتی دارند و با چه فقر و نداری دست و پنجه نرم می‌کنند در مرکز استان بر سر تقسیم اعتباراتی چک و چانه زده می‌شود که هزینه کردن آن در شهر یاسوج و مرکز استان تعجب‌انگیز است.

اگر اعتبارات ماده ۱۸۰ مربوط به منطقه محروم است، چرا باید با آن در حاشیه شهر یاسوج و در کوچه پس کوچه‌های مادوان و بلهزار آسفالت پهن کرد و چرا برای ساختن پل چهارم بشار که اعتبارات آن را باید از جای دیگری تخصیص داد به ماده ۱۸۰ چشم دوخته‌اند.

به همین مناسبت و برای اینکه تنها حرف مسئولان را انعکاس نداده باشیم رنج سفر را به تن خریده و یک سفر خسته‌کننده یک روزه را برای تهیه گزارش از وضعیت زیلایی به جان خریدیم.

زیلایی منطقه‌ای میان دو استان کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال بختیاری و در بخش مارگون واقع شده که به قول بشارتی مدیر سابق دفتر مناطق روستایی کشور بعد از بشاگرد و یکی دو منطقه دیگر در کشور از محروم‌ترین مناطق ایران به شمار می‌رود.

مردم زیلایی اگرچه در خصوص امکانات مردمی محروم هستند اما در فرهنگ و تمدن و در نوعدوستی و مهمان‌نوازی سرآمد در استان کهگیلویه و بویراحمد بوده، به طوری که این دهستان محروم به تنهایی نزدیک به ۸۰ شهید تقدیم اسلام کرده و در روستا و دهی نیست که خاک آن مزین به دفن شهیدی والامقام نباشد.

مردم زیلایی از مسئولان و به خصوص استاندار توقع داشتند که در طول دو سال اخیر بیش از یک بار به این منطقه سفر می‌کرد تا مشکلات را بهتر و بیشتر احساس کند.

آن‌ها در گفت‌وگو با خبرنگاران از استاندار خواستند تا دوباره سفری به این منطقه داشته باشد و قول‌هایی را که خود و مسئولان داده‌اند دوباره مرور کنند تا ببینند که چه اندازه از آن قول‌ها عملیاتی شده است.

مشکل جاده‌های ارتباطی در دهستان زیلایی چیزی بود که بیش از همه مردم از آن گلایه‌مند بودند و جالب اینکه همه از اعتبارات ماده ۱۸۰ باخبر بودند.

البرز شادمهر اولین مرد منطقه زیلایی در منطقه چاهن بود که به استقبال خبرنگاران آمد و گفت: مسئولان پس از انتخابات ریاست جمهوری تنها یک بار به این منطقه آمدند و دیگر خبری از آن‌ها نشد.

مرد زیلایی با دلخوری از کسانی که قول داده بودند شما را از همه چیز بی‌نیاز می‌کنیم از آن‌ها خواست تا فقط راه عبور و مرور را برایشان درست کنند، چراکه همه فقر و بدبختی از راه‌های ناهموار است.

وی بیان کرد: بیش از هر مسئول دیگر منتظر دیدار مدیرکل محترم راه و شهرسازی کهگیلویه و بویراحمد هستیم و مشتاق دیداریم تا مشکلات خود را به سمع و نظرش برسانیم!.

شادمهر از مسئولان به خصوص استاندار و مدیرکل راه و شهرسازی استان خواست تا ۵ کیلومتر باقی مانده از محور روستایی دو راهی زیرنا به چاهن را با اعتبارات ماده ۱۸۰ آسفالته کنند.

ریحان هدایت‌نسب نیز یکی دیگر از ده‌ها مرد زیلایی بود که بر سر راه خبرنگاران حاضر شد و از مشکلات مردم و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کرد لب به گلایه گشود.

این مرد میانسال زیلایی همه فقر و محرومیت زیلایی را ناشی از مسائل سیاسی دانست و اضافه کرد: نمی‌دانم اما فکر می‌کنم بیش از هر چیز چوب سیاسی‌کاری را می‌خوریم و اگر زیلایی تاکنون تکان زیادی نخورده به دلیل همین مشکل است.

هدایت‌نسب که از بودجه و اعتبارات و تخصیص و جذب آن‌ها انگار چیزهایی می‌دانست از خبرنگاران خواست تا پیغامش را به استاندار رسانده و از او بخواهند تا به فریاد مردم زیلایی برسد.

مرد زیلایی تبیین کرد: آقای استاندار اعتبارات ماده ۱۸۰ حق مردم زیلایی است و تا هنگامی که مردم این منطقه راه و آب و مدرسه و امکانات اولیه ندارند حق نیست که این چنین اعتباراتی را در شهر یاسوج و سایر مناطق برخوردار استان هزینه کنید.

اکبر مسلمی‌فر در بردپهن نیز خواسته‌هایی همانند برادرانش در موشمی‌ها و چاهن داشت و گفت: مردم از خدمات استان کهگیلویه و بویراحمد تا اندازه‌ای قطع امید کرده‌اند  و نمی‌دانیم که این همه بی‌توجهی و بی‌اعتنایی به چه دلیل است.

وی توضیح داد: مردم زیلایی از زن و مرد و پیر و جوان اینگونه فکر می‌کنند که مدیران در برابر این مردم مسئولیت‌پذیری ندارند.

وی با بیان اینکه من به مانند برخی دوستانم از اعتبارات استانی و مناطق محروم چیزی نمی‌دانم، تأکید کرد: تنها همین را می‌دانم که مدیران دلسوزی لازم را برای مردم محروم زیلایی ندارند.

در همین خصوص به سراغ پیمانکار حاضر در جاده زیلایی رفتیم و از وی در خصوص وضعیت جاده‌ها و آسفالت این منطقه پرسیدیم.

سیف‌الله آزاده به خبرنگاران گفت: در زیلایی دو محور را به عنوان پیمانکار در دستور کار قرار داده‌ام که یکی محور دوراهی زیرنا به موشمی و بردپهن و در انتها به منطقه سرقلعه در انتهای منطقه زیلایی است.

وی بیان داشت: این محور ۳۵ کیلومتر است که ۲۷ کیلومتر آن را آسفالت کرده و تنها ۸ کیلومتر باقی مانده به دلیل نبود اعتبارات با مشکل روبرو شده است.

آزاده، قرارداد این محور را ۵ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان عنوان کرد و گفت: تاکنون ۲ میلیارد تومان آن دریافت شده است.

وی تاریخ اجرای قرارداد را ۲۲ خرداد ۹۱ ذکر کرد و گفت: این پروژه باید ۱۶ ماهه تکمیل می‌شد که متأسفانه هنوز باقی مانده است و اعتباری برای آن نمی‌گذارند.

وی به یکی دیگر از محورهایی که در دست اقدام داشته اشاره کرد و گفت: جاده دوراهی زیرنا به چاهن را به طول ۹/۵ کیلومتر آسفالت کردم که در همین محور ۵ کیلومتر دیگر برای اتمام باقی مانده است.

این پیمانکار راهسازی در منطقه محروم زیلایی که به مانند برخی مردم از سیاسی‌کاری آزرده خاطر به نظر می‌رسید، گفت: اگر حتی مسئولان راه و شهرسازی استان یک بار مرا به اسم صدا می‌زدند و درخواستی برای ادامه کار داشتند این کار را تا انتها برای مردم زیلایی تمام می‌کردم!.

زنان زیلایی هم به مانند مردان درخواست‌هایی داشتند که از همه مهم‌تر توجه به راه‌های روستایی بود.

آن‌ها علاوه بر راه از مسئولان انتظار داشتند تا در خانه‌های بهداشت و در مواقعی از هفته پزشک متخصص برای درمان بیماری‌ها بفرستند.

اما در این میان فرماندار شهرستان بویراحمد نظری دیگر دارد و معتقد است که بیشترین اعتبارات ماده ۱۸۰ را به بخش مارگون و دهستان‌های سردسیر و گرمسیری زیلایی تخصیص داده‌ایم.

هوشنگ یاری‌پور گفت: از مبلغ ۸ میلیارد تومانی که برای راه روستایی از ماده ۱۸۰ گذاشته‌ایم یکی از مناطقی که بیش از همه دیده شده منطقه زیلایی است به نحوی که در منطقه سردسیر زیلایی اعتبارات زیادی برای این کار گذاشته شده است.

وی ادامه داد: شما تنها از منطقه گرمسیری زیلایی بازدید کرده‌اید در حالی که منطقه‌ای محروم‌تر همچون سردسیر زیلایی را در منطقه شهنیز و برم زیلایی داریم که کارهای زیادی در آن منطقه با همین اعتبارات ماده ۱۸۰ شده است.

فرماندار بویراحمد معتقد است که برای هزینه‌کرد اعتبارات مناطق محروم چه ۱۸۰ و چه هر اعتبار دیگری تنها به اولویت‌ها و نیازها نگاه می‌کنیم.

با همه این اوصاف مردم زیلایی از مسئولان انتظار حمایت بیشتری دارند و معتقدند که اگر در توزیع اعتبارات بحث بر سر مناطق محروم و اولویت‌ها باشد هیچ منطقه‌ای در استان محروم‌تر از زیلایی وجود ندارد.