نقش بزرگ عالیشاهی ها در انتخابات میان دوره ای گچساران و باشت/از عبدالوهاب تا ظهیرالدین

آوای جنوب

ایل بزرگ عالیشاهی شامل طوایف و پهنه جغرافیایی بزرگیست که از شوش در باشت تا گناوه و کل امامزاده جعفر و سرابننیز و نارک و پشه کان و … را شامل می شود ، ایلی با ظرفیت های بالا و پایگاه سیاسی بسیار پر وزن.

در عالیشاهی همواره انسانهای بزرگ و تاثیر گذار وجود داشته اند. در هر انتخابات چه در شورای شهر که همیشه یکی دو نماینده دارند تا انتخابات مجلس که همواره از ایل ها تعیین کننده منطقه هستند.
جغرافیای اجتماعی و سیاسی عالیشاهی به اندازه ای گسترده است که به ندرت خودشان هم آن را بررسی می کنند ، اما این سختی تحلیل باعث نمی شود جایگاه آن را در منطقه نادیده گرفت.
همین گستردگی و وزن بالا باعث می شود هیچ مدیر و مسئولی این ظرفیت بزرگ را نادیده نگیرد و همانطوری که در سرنوشت ها تاثیر گذار هستند آنها را در تصمیم سازی و تصمیم گیری سهیم نکند.
استفاده از آنها همیشه مثبت بوده چون غالبا پرکار و دلسوز و وفادار هستند.
از سید ظهیرالدین پورالحسینی که در آموزش و پرورش گچساران ثابت کرد که مدیری توانا و کاربلد است و آنجایی که وزنه او را مشاهده کردند تصمیم بر برکناری او گرفتند تا سید عبدالوهاب پورالحسینی که خدمات او در جهاد کشاورزی و چهره مردمی او و میز معروف خدمتش از او چهره ای ماندگار ساخت.
وقتی تصمیم به کنار گذاشتن سید عبدالوهاب از جهاد کشاورزی شهرستان گچساران گرفتند آنقدر عجولانه اقدام کردند که حتی او را به جلسه تودیع و معارفه نیز دعوت نکردند و این در حالی بود که همگان به خوبی می دانیم تمامی این حرکات هماهنگ شده در اتاق فکر صورت می گیرد.
بی تردید عبدالوهاب ارتباطات خوب و تاثیرگذاری در منطقه دارد که در آینده باید منتظر بود که او چگونه عمل خواهد کرد.
مدیری با سابقه عملکرد طولانی در کارهای جهادی در پای کار بودن و عملیاتی بودنش بر همگان به اثبات رسید اما مدیران هم فکر او به بدترین شکل ممکن با این مدیر دلسوز برخورد کردند چنانکه حتی یک عذرخواهی نیز او نکردند.
بی تردید سید عبدالوهاب پورالحسینی و نقش او در انتخابات میان دوره ای آینده تاثیر بسزایی در صندوق های رای عالیشاهی ها خواهد داشت