رفوزه ها را قهرمان نکنیم /به قلم غلامرضا پاکدل مدیرعامل اسبق نفت گچساران

آوای جنوب

آنچه که در زیر آورده شده است یادداشت ارسالی مهندس غلامرضا پاکدل مدیرعامل اسبق شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران به پایگاه خبری آوای جنوب است.
رفوزه ها را قهرمان نکنیم.

از ساعات اولیه سقوط هواپیمای ATR شرکت آسمان در تاریخ ۲۹/۱۱/۹۶ بر فراز دنا و از دست دادن ۶۶ نفر از هموطنان، فضای کشور و بالاخص فضای استان از مسائل و حواشی مرتبط با این حادثه غمبار پر شد.

فضای مجازی مملوء از عکس ها، خاطره ها، مدارج علمی و اظهار نظرها پیرامون مسافرین، شرکت هواپیمایی، وزرای مربوطه، علت حادثه و … بود.

از همان روزها بحث استیضاح وزرای راه، مسکن و شهرسازی و کار، رفاه و تأمین اجتماعی به میان آمد.

به جای همفکری برای اتخاذ تصمیم از سوی نمایندگان استان، شاهد اختلاف نظر و در نتیجه جهت گیری و نهایت تلاش برای به کرسی نشاندن نظر خویش و ساختن چهره ای قهرمان از خود شدند. حقیر به عنوان یک شهروند جزء، به بهانه پیام تسلیت در چند سطر نکاتی را به عرض رساندم و قطعاً خیلی از هم استانی ها نقطه نظراتی داشتند، ولی طبق معمول عزیزان نماینده در فضای سیاسی و احساسی، کمتر به نقطه نظرات یا حتی به نظرات اتاق فکر خودشان توجه کردند و همچنان بر طبل خودشان کوبیدند.

بدون توضیح اضافی باید قبول کنیم قهرمان واقعی کسی بود که با درایت، تدبیر، برنامه ریزی و مدیریت می توانست مشکل فرودگاه یاسوج را که سالهای متمادی اظهر من الشمس بود، بر طرف می کرد تا امکان نشست و برخاست هواپیمای جت به وجود می آمد و شاهد چنین حادثه تلخی نمی بودیم و عزیزانمان اکنون در کنار خانواده هایشان بودند.

پس بدون شک قبول کنیم، همه کسانی که مدعی نمایندگی استان یا قدرت اثرگذاری در استان هستند، اعم از نمایندگانی که این روزها از آنها به عنوان قهرمان یاد می شود، استانداران و مدیران کل مرتبط، از قبل رفوزه بوده اند و بابت کوتاهی بزرگ باید شرمنده مردم استان و حتی کشور باشند.

(شاید مدعی شوند که کارهایی انجام شده است، ولی همین که تاکنون به نتیجه نرسیده جای شرمندگی باقی است). پس نمی توانیم چشم از آن کم کاری بپوشیم و هیچکدام از اینان را بابت حرکت های بعد از حادثه قهرمان بنامیم، زیرا حادثه ای است که جبران مافات ندارد، بلکه اینها رفوزه هایی هستند که تلاش دارند در ترم های بعدی نمره بگیرند.

علت و مصداق عملی این عرض بنده نیز فرودگاه گچساران است که با همین مشکل مواجه بود یعنی به دلیل موانع طبیعی، کوتاهی طول باند، کمی مقاومت آسفالت، مشکلات مربوط به سیستم های ناوبری، راداری، هواشناسی و امنیتی و سایر موارد مرتبط، مناسب نشست و برخاست هواپیمای جت نبود و به ناچار از همین هواپیماهای ملخی استفاده می نمود که قبل از اینکه حادثه ناگوار مشابهی رخ دهد، پروژه تعریف، اعتبار تأمین و با پیگیری¬های مستمر و تلاش حقیر و همکارانم در نفت، مشکلات مرتفع و بالاخره مجوز سازمان هواپیمایی کشوری برای نشست و برخاست هواپیمای جت اخذ گردید. خلاصه اینکه بنده نیز بدون در نظر گرفتن پیشینه و علت استیضاح و از دست دادن هموطنان، از نطق محکم و احساسی آقای تاجگردون احساس خوبی داشتم و دارم و به ایشان تبریک می گویم، ولی آیا باید ۶۶ نفر جان خود را از دست بدهند و شهر و استان و کشوری در عزا بنشیند تا فرصتی شود که آقای تاجگردون بعد از شش سال بتواند به قول آقای فرامرزی روزنامه نگار محترم، بار وکیل الدوله بودن را که روی دوششان سنگینی می کرد، داد بزند که من وکیل الدوله نیستم یا طوری صحبت کند که ما ایشان را قهرمان بنامیم؟ آیا اگر این ۶۶ نفر جان خود را از دست نمی دادند ایشان همچنان وکیل الدوله بودند؟ و تأکید می کنم آیا نباید بپذیریم ایشان و سایر کسانی که مدعی هستند قبل از اینکه نمره قبولی بگیرند یا قهرمان باشند، با از دست دادن این عزیزان نمره صفر گرفته و رفوزه واقعی هستند؟ و نیز اینکه آیا با فرض اینکه استیضاح موفق می شد تضمینی وجود داشت که وزیر یا وزرای بعدی بر اساس شایسته سالاری انتخاب شوند؟ یا اینکه باز هم ملاک اصلی معرفی وزیر بعدی، خط و باند و جریان سیاسی بود؟
نکته حائز اهمیت اینکه مشکل اصلی فرودگاه یاسوج، عدم امکان استفاده از هواپیمای جت بدلیل موانع و محدودیتهای فرودگاهی است که مربوط به وزارت راه، مسکن وشهرسازی است، یا حداقل سهم و وزن بیشتر را وزارت راه، مسکن وشهر سازی دارد، چرا نماینده ما در مخالفت با وزیر کار رفاه و تآمین اجتماعی که فقط مالکیت هواپیمای سقوط کرده را داشته صحبت کرد درحالیکه رآی نیاوردن ایشان هیچ تآثیری در رفع مشکلات فرودگاه نداشت؟ پاسخ برای خیلی ها روشن است و این است که، سوای برخی زد و بندها و ملاحظات سیاسی، برای برخی نمایندگان محترم، آنچه مهم است قرار گرفتن خودشان در گروه برنده است، نه حل مشکلات مردم، یعنی وقتی بررسی و برآوردها نشان میدهد که احتمال رآی نیاوردن وزیر کار، مسکن وشهرسازی بیشتر است، در مخالفت با ایشان صحبت می کنند، حال آنکه مشکل مبتلابه بیشتر به وزیر دیگر بر می گردد. اگر هم وزیر کار، رفاه و امور اجتماعی به دلایل دیگر از جمله باج خواهی و باج دهی در ارتباط با شرکت های زیرمجموعه ی شستا، قرار است استیضاح شود، چرا به بهانه ی مالکیت این هواپیما، آن را به احساسات پاک مردم استان و عزیزان از دست رفته شان گره میزنند؟ به یاد دارید وقتی پس از حادثه برخورد قطارها در حوالی ایستگاه هفت خوان و جان باختن ۴۷ نفر از هموطنانمان، وزیر راه فرمودند: “قطارها بیمه هستند”، چقدر مورد اعتراض مردم واقع گردیدند؟ پس امروز هم در حالیکه ۶۶ نفر جان خود را از دست داده اند، طرح موضوع بیمه هواپیما اولویتی ندارد، ولی وقتی بدلیل برخی ملاحظات بجای مخالف وزیر راه، در مقام مخالف وزیر کار صحبت می شود، باید به چنین مواردی اشاره شود و خلاصه بجای اینکه باعث رای به عدم صلاحیت وزیر مربوطه شود، تبدیل به بخشی از یک کلیپ زیبای احساسی انتخاباتی گردد.
به هر حال در نهایت از همه عزیزان قلم به دست انتظار است سطح مطالبات خود و مردم را بالاتر برده تا وکلا و مسئولین به فکر حل مشکلات قبل از وقوع حوادث باشند، نه اینکه صرفاً در اختیار جریان های سیاسی قرار گرفته و از رفوزه ها قهرمان بسازند.

دیگر اینکه بر خلاف نتیجه گیری نامه هم استانی عزیزی که ذکر نامشان شد، نباید بپذیریم چون وزیر ابقاء شده است فرودگاه یاسوج همانگونه بماند، بلکه بایستی نمایندگان و مسئولین محترم مربوطه، به جد پیگیر باشند تا رفع مشکلات فرودگاه در دستور کار قرار گرفته و سرعت یابد، نه اینکه ماندن وزیر بهانه¬ای شود برای کوتاه آمدن از مطالبه به حق مردم. بعلاوه از عزیزان نماینده انتظار داریم با توجه به محرومیت استان، حتی الامکان سعی کنند مسایل و مشکلات مردم را بر مصلحت خویش و تکالیف سیاسی وتشکیلاتی اولویت دهند.

هم استانی کوچک شما
غلامرضا پاکدل
۷فروردین۹۷