آغاز یک افول/ پایان یک ابهت خویش ساخته(قسمت اول)/ به قلم سید جواد فدایی

آوای جنوب/ سید جواد فدایی

نه در روزهای اخیر که آغاز افول یک الیگارشی از دو سال پیش کلید زده شد.

نه توسط جناح رقیب و منتقدین که توسط اتفاقاتی نشاَت گرفته از جریان حاکم.

حرص و طمع بی پایان ، شهوت قدرت ، توهم محبوبیت ، بیماری نفوذ ، اشرافیگری بی انتها ، جنجال آفرینی های مکرر ، من من های همیشگی ، جنگ های زرگری ، فرار از پاسخگویی و …. دلایل این افول از قبل پیش بینی شده هستند که در این مقال مفصلا به آنها پرداخته و به مرور در دو سال آینده در اختیار رسانه های مستقل قرار خواهم داد.

پیروزی با رای قاطع و بالا همانقدر که میتواند پشتوانه قوی برای تاثیر گذاری در مجلس جهت حل و فصل امور مردم باشد در صورت بی توجهی و کم ظرفیتی میتواند زمینه زمین خوردن فرد شود که در این مورد اتفاق دوم در حال وقوع است.

پیروزی غلامرضا تاجگردون فرزند ظفر با رای بالا در انتخابات بدون رقیب گذشته که حاصل به هم ریختگی سیاسی جریان رقیب بود باعث شد توهم محبوبیت فردی به توهم محبوبیت خانوادگی تبدیل شود که این خود آغاز یک بحران اساسی بود.

دخالت برخی از اعضای خانواده در همه موارد حتی افتتاحیه ها و کلنگ زنی ها و همایشها موجب شکل گیری یک تفکر عمومی علیه این خود برتر پنداری مزمن شد.

استفاده از مدیران ناکارآمد و ضعیف و بعضا حرف خور باعث تقویت تفکر قدیمی انتصاب مدیران بله قربانگو از سوی تاجگردون ها در جامعه شد به طوری که چه شهروندان عادی و بعضا طرفدار نماینده چه افراد نزدیک به تفکر اصلاح طلبی نیز به این موضوع اذعان کرده اند.

نفوذ و اعمال قدرت تاجگردون و دخالت در امور ادارات و زیر سوال بردن استقلال مدیران ادارات موجب نارضایتی و سرخوردگی و طغیان این افراد شده است به طوری که این نارضایتی به بدنه ادارات نیز سرایت کرده است که بدون شک در انتخابات آینده تاثیر گذار خواهد بود.

سیاست یکی به نعل یکی به میخ تاجگردون در مواجهه با اتفاقات برنامه ریزی شده مانند استعفای مرحوم خواجه زاده در دانشگاه آزاد و همینطور سیاست دوگانه در بحث استعفای زینل زاده شهردار موفق گچساران موجب بدبینی جامعه به این سیاست نخ نما شد.(مدیون کردن افراد )

استفاده ابزاری از نام بهرام تاجگردون فرزند بهمن و سرمایه اجتماعی چپ های گچساران و پیش گرفتن سیاستی مغایر با آرمانهای آنها موجب اختلاف بسیار عمیق در این جریان شده و سران چپ را از این موضوع عصبانی و ناراحت کرده است.

تعامل بیش از اندازه با همه گروه ها(معامله گری بر سر منافع) آن چیزی نیست که خوشایند بهرام تاجگردون و دوستان همفکرش باشد.

وضعیت اسفناک اشتغال در حوزه گچساران و باشت و بیکار شدن های پی در پی و اخراج های مکرر و تعویق حقوق ها و عدم تزریق بودجه به پروژه های قدیمی باعث زیر سوال رفتن جایگاه فردی شده است که لافهایش درباره رشد بودجه و رونق عمرانی شهرستان گوش فلک را کر کرده است.

مردم هرچه از فضای احساسی انتخابات دورتر شدند بیشتر متوجه عدم تحقق وعده های شش ساله آقای نماینده شدند. وعده هایی که نه در عمل حتی در حرف هم دیگر بیان نمیشود.

قصه تکراری برگزاری پر سر و صدای همایشها و جشن ها و مراسمات در اوج نارضایتی های عمومی برای خفه کردن صدای ملت و خاموش کردن فوران آتش اعتراض نیز دردیست که بیش از همه قشر ضعیف و مطالبه گر گچساران و باشت را آزار میدهد.

به طور مثال جنجال آفرینی عمدی در جلسه ای که ظاهرا برای گزارش عملکرد چند ساله و عملا برای حمله به رقبای احتمالی و رقیب تراشی تعمدی برگزار شده بود موجب شد تا کسی نتواند در سالگرد وعده ها چیزی درباره تحقق آنها بپرسد.

آنچه که این روزها بسیار ملموس دیده میشود آغاز مجدد سیاست انگلیسی تفرقه بینداز و حکومت کن از سوی نماینده ایست که پیروزی قاطع خود را مدیون همین سیاست است.

تکرار بازی ترک و لر دور قبل در لوای باوی و بویراحمد در روزهای اخیر نشان میدهد سیاس داستان ما سعی در تفرقه افکنی برای تجدید حکومت دارد.

اما آنچه از دید وی پنهان است هوشیاری مردمیست که از یک سوراخ دو بار گزیده نخواهند شد.

عصبانیت و نگاه های شرر بار تاجگردونِ همیشه آرام گویای ترس از شکست و عدم تکرار آن پیروزی افسانه ای و در نتیجه پایان عصر تاجگردونیسم است ، بحران محبوبیت و هوشیاری مردم آن چیزی نبود که تاجگردون آرزو داشت.

در سطح بالاتر مطالبه افراد تحصیل کرده و با سواد از تاجگردون نه انتصاب مدیران ناکارآمد و نه جشنواره های تبلیغاتی مشک و ملار و پیمانکاری های فامیلی بلکه پاسخگویی درباره وظایف و عملکرد گذشته آقای وکیل است.

انتظار پاسخگویی درباره برجام بد فرجامی که تاجگردون را زمانی نه به عنوان عضو کمیسیون نظارت که به عنوان مدافعی سرسخت به خود دیده و از آن چماقی برای کوبیدن منتقدین برجام تحمیلی استفاده کرده بود بدترین کابوس این روزهای تاجگردون در برابر قشر باسواد است.

از آنجا که تاجگردون با القاب خود ساخته و دهان پ

ر کن امیر کبیر و معمار و میرشکال اقتصاد ایران انتظارات را از خود افزایش داده است باید پاسخ دهد در چه حد در فضاحت کنونی شرایط اقتصادی کشور با نوبخت و سیف و طیب نیا شریک است و اگر نیست این القاب مسخره برای چیست؟

برگزاری مراسمات پر زرق و برق و تجملاتی در شهری که نانواهای محله سادات و رادک و لبنان و بنگرو و رادک و … دیگر نان نسیه هم به مشتریان بدهکار نمیدهند چه توجیه منطقی میتواند داشته باشد جز خوی تجمل پرستی و اشرافیگری ؟

عدم درک صحیح شرایط معیشت مردم و نگاه از بالا به ملت آزار دهنده ترین حرف معمول جامعه متوسط و ضعیف گچساران و باشت است.

خستگی مردم از منم منم های بی حد و حصر و غرور و تکبر یک مهاجر شهرستانی بی شک بلای جان نماینده قدرت طلب و جاه طلب خواهد شد.

رفتار دوگانه تاجگردون برابر فتنه نیز از نگاه مردم خصوصا سیاسیون پنهان نیست به گونه ای که هر دو طیف سیاسی این دوگانگی را تقبیح میکنند.

رفتارهای عصبی و سراسیمه تاجگردون تا آنجا پیش رفت که سیاسیون حضور بی ربط ایشان در جلسه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی در حضور مقام معظم رهبری را نوعی ترس از گرفتار شدن در عملکرد گذشته خود تحلیل کرده اند.

اینکه یک فرد سرزنشِ گروه سیاسی خویش را میپذیرد و پیه همه چیز را به خود میمالد و در جایی حضور پیدا میکند که آیت الله احمد جنتی را بر مسند ریاست میبیند بی شک جز مصداق کارد به استخوان رسیدن نمیتواند باشد.

واکنش های عصبی و جنجالی روزهای اخیر تاجگردون ریشه در عملکرد گذشته وی و الیگارشی چند دهه این خانواده مهاجر دارد.

در آینده و هرچه به انتخابات نزدیک تر شویم بیشتر شاهد این واکنش ها و منزوی تر شدن ایشان در جامعه خواهیم بود که دیگر هشتگ زدنهای عده معدود و متنفع و جنگهای زرگری رسانه ای چاره ساز نخواهد بود.

#من_گچسارانم_مظلوم_مابین_دعوای_زر_زور_تزویر

سید جواد فدائی

فعال سیاسی