امور بانوان ضعیف‌ترین حوزه اداری در کهگیلویه و بویراحمد!

به گزارش آوای جنوب، با شکل‌گیری انقلاب یکی از مهم‌ترین خواسته‌های امام راحل به عنوان معمار انقلاب ۵۷ ارزش دادن به زنان و حضور آن‌ها در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی بود.

اگر در دوره شاهنشاهی از زن تنها به عنوان یک کالا و وسیله آن چنانی استفاده می‌شد اما انقلاب اسلامی به زن قداست بخشید و حرمت زنان حفظ شد.

بر خلاف آن چه که غربی‌های در مواضع خصمانه خود علیه انقلاب و در خصوص زنان لجن پراکنی می‌کنند اما جمهوری اسلامی موجب پیشرفت و بالندگی زنان در حوزه‌های مختلف شد به گونه‌ای که در حال حاضر جمعیت دانشگاهی زنان بیش از مردان است و در مناصب مدیریتی از زنان استفاده می‌شود.

در استان کهگیلویه و بویراحمد استفاده از بانوان در زمینه‌های مختلف از جمله در حوزه‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی به تعداد زیاد بوده است اما همچنان در حوزه بانوان و استفاده از توانمندی‌های آنان ضعف‌های فراوانی داریم.

باید بپذیریم که در همه سال‌هایی که گذشت از بانوان متعهد و متخصص خود استفاده آن چنانی نکردیم و اگر در جاهایی بانوان به کار گمارده شدند تنها بر اساس مواضع و تفکرات سیاسی بوده و هیچ گاه به توانمندی‌های آن‌ها توجهی نداشته‌ایم.

به چینش‌های سال‌های اخیر که خوب نگاه کنیم در خواهیم یافت نگاه کلان استانی به حوزه زنان سیاسی بوده و به همین خاطر است که هیچ گونه تحرکی در حوزه بانوان نداشته‌ایم.

شاهد این مدعا خمودگی و رکود در حوزه بانوان است که نتوانسته‌ایم از توانمندی زنان هنرمند و با سلیقه استان خود به نحو مطلوبی استفاده کنیم.

باید از خودمان بپرسیم که کدام توانمندی زنان خود را از قوه به فعل درآورده‌ایم و زنان ما در چه زمینه‌هایی آماده رقابت با سایر استان‌ها بوده‌اند.؟

متأسفانه در جاهایی نیز که توانمندی‌هایی داشته‌ایم و به صورت خودجوش در کشور با سایرین از در رقابت برآمده‌ایم مورد حمایت قرار نگرفته‌ایم که نمونه بارز آن دختران فوتبالیست و فوتسالیست هم استانی هستند که هیچ مسؤولی به فکر حمایت از آن‌ها نیست.

امروز بحث آمدن آذر صفایی و رفتن فریبا رحمان‌پور نیست بلکه صحبت بر سر این است که در هنگام گماردن آن‌ها چه برنامه‌ها و ایده‌هایی را از آن‌ها طلب کرده‌ایم و چگونه توانمندی آن‌ها را برای سپردن مدیریت‌ها سنجیده‌ایم.

این سوالی است که باید توسط مسؤولان ارشد استانی پاسخ داه شود نه این که پس از گذشت چهار سال همچنان شاهد بی‌تحرکی و خمودگی در حوزه بانوان بوده و شاهد تنها اشغال صندلی‌ها و پست‌های مدیریتی باشیم.