دفاع مقدس جایی که کسی حواسش به چپ و راست نبود/کسی حواسش نبود فریبرز کُرد است یا بختیاری

آوای جنوب

هیچ کس حواسش نبود فریبرز کُرد است یا بختیاری، کسی توجه نمی‌کرد حسن و حجت اصفهانی هستند یا گچسارانی.

علی‌مراد کاظم پور کارشناس روابط عمومی و رسانه طی یادداشتی این گونه آورده است: بارهای، بار و به دفعات گفتیم و نوشتیم آن شهدایی که جسمشان که روزی در کنارمان بودند و امروز ناظر بر اعمالمان هستند وقتی عازم جبهه‌ها می‌شدند حواسشان به این نبود که قرار است روزگاری بعد افتخار قوم، ایل و طایفه و تیره خاصی شوند.

آنها حواسشان به این نبود در میدان جنگ و دوران دفاع مقدس به چپ و راست بپردازند.

آنها یکدل و یکصدا رفتند تا ذره‌ای از خاک این سرزمین در هر گوشه‌ای از غرب تا شرق و از جنوب تا شمال به دست دشمنان نیفتد.

آری آنها عاشقانه رفتند تا امروز ناموس هر قوم و طایفه‌ای در هر گوشه‌ای از این سرزمین با عزت در خاکش قدم بزند و کسی جرات چپ نگاه کردن به ناموسش را نداشته باشد.

وقتی آن روزها رفتند، حمید بود و رضا و احمد و علی که از دل پس کوچه‌های هر شهری از این سرزمین به میدان جنگ رفتند تا به ندای رهبرشان لبیک گفته باشند.

در جبهه‌ها کسی حواسش به این نبود جعفر و غلام و احمد وملک؛ تُرک هستند یا که لُر، هیچ کس حواسش نبود فریبرز کُرد است یا بختیاری، کسی توجه نمی‌کرد حسن و حجت اصفهانی هستند یا گچسارانی.

شاید آنجا از لهجه و زبان بدانستند که کدام یکی تُرک است و آذری و دیگری جنوبی است آنجا اصلا کسی حواسش به چپ و راست نبود.

صیاد دلها و آقا محسن فرمانده جوانی که امام منصوبش کرده بود یکی از ارتش و دیگری از سپاه در کنار هم بودند تا سربازانشان ببینند ارتش و سپاه هم یکی هستند.

آنجا نان خشک آب می‌زدند و گویی بر سر بهترین سفره‌ها بودند و اینگونه در سرمای سوزناک کردستان و گرمای جنوب حماسه ها آفریدند و اما، آنها که چنین روحیه‌ای داشتند به معنای واقعی انقلابی بودند.

و امروز آنانی که شهدا را نمی‌بینند یک روز از برتری قومیتی می‌گویند و روزی از جریان‌های سیاسی، حال آن که مردم و مادران و خواهران و بازماندگان واقعی شهدا از این بازی‌ها خسته شده‌اند و افسرده.

آنها هر یک مدت خبری از اختلاس‌ها و این روزها خبر از جاسوسی می‌شنوند و با خود می‌گویند با خون شهدایمان چه کردید به راستی که باید پاسخ داد با خون شهدایمان چه کردیم.

خاک پای شما

علی مراد کاظم پور