فامیل سالاری مدیران در ادارات کهگیلویه و بویراحمد

سئوال این است که آیا این گونه اقدامات خویشاوندسالاری مورد تنفر عامه مردم در قاب وجدان و خاستگاه انقلاب می‌گنجد و بر خلاف مشی انقلاب، نظام و آرمان‌هایی که شهدا برای ما ترسیم کرده‌اند، نمی‌باشد؟

آوای جنوب/ زریرحجتی

خویشاوندسالاری در سیستم اداری کهگیلویه و بویراحمد بدل از شایسته‌سالاری مورد توصیه ائمه معصوم صلوات الله علیهم اجمعین گردیده است.

این هنجارشکنی تمامیت آرمان‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی را در سایه تعامل دوسویه و نامطلوب نمایندگان مجلس نشانه رفته است. مطالبه‌گری افکارعمومی به کابوس دهشتناکی برای مدیران خویشاوندسالار مبدل شده است.

استاندار محترم کهگیلویه و بویراحمد در جایگاه نماینده عالی دولت در قبال مطالبه‌گری افکارعمومی مکلف به پاسخگویی مسئولانه از چگونگی رابطه بازی و ضابطه گریزی در زیرمجموعه خویش است. وی اکنون در مظان اتهام به‌عنوان مدیر ارشد استان است زیرا این هنجارشکنی در لوای قوه مجریه استان و تحت مدیریت وی به وقوع پیوسته است که شائبه بسیاری را در اذهان عمومی ایجاد و دو حالت برای آن متصور است. در حالت اول ناشی از عدم اشرافیت بر زیرمجموعه است که بیانگر ضعف مدیریتی است که ان‌شاء الله این گونه نباشد و در حالت دوم شائبه عزم و اراده سیاسی وی را در فرآیند پارتی‌بازی، قوم‌گرایی، تبعیض و بی‌عدالتی به‌عنوان یک فساد مذموم به ذهن متبادر می‌نماید که در هر دو حالت به صلاح جایگاه سیاسی ایشان نیست و متهم ردیف اول قانون ستیزی و هنجارشکنی در افکار عمومی است.

امروزه پنهان‌کاری در عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات به پدیده‌ای خنثی مبدل شده است و وارونه‌های رسانه‌ای و فضاسازی کاذب جواب نمی‌دهد. در این مدار، نظاره‌گری مردم اصالت یافته و خود شاهد و ناظر بر عملکرد مسئولان در هرگونه قوم‌گرایی منفی با اوج تعهد به‌نظام اسلامی و آرمان‌های والای آن می‌باشند.

مطالبه‌گری در این خصوص به مفهوم نادیده گرفتن سایر خدمات استاندار محترم دولت تدبیر و امید نیست زیرا مردم به این باور رسیده‌اند که سایه ننگین سیرت خویشاوندسالاری مدیرانی بی‌تعهد و ظلم پیشه بر سیمای سیاه جناح‌گرایی نیز سیلی نواخته و آنچه در شعارهای دولتمردان جلوه‌گری کرده اینک در قامت زشت عوام‌فریبی پوست‌اندازی نموده است.

شایسته نیست تعصبات خشک و بی‌روح جناح بازی و قوم گرایی، باورمندان به نظام شیعی را از محور حق گرایی، انصاف، عدالت و انسانیت خارج کند. در محضر خداوند متعال به تبیین حقایق مسئولیت دارند زیرا بی‌اعتنایی میز و صندلی به اربابان خود به بلندای عبرت‌های تاریخ است. امروزه صف آرایی اصولگرا و اصلاح طلب منسوج گشته و مرزبندی‌های جدید به انقلابی و غیرانقلابی قامت افراشته است.

سئوال این است که آیا این گونه اقدامات خویشاوندسالاری مورد تنفر عامه مردم در قاب وجدان و خاستگاه انقلاب می‌گنجد و بر خلاف مشی انقلاب، نظام و آرمان‌هایی که شهدا برای ما ترسیم کرده‌اند، نمی‌باشد؟

اگر قرار بر این است که بی‌عدالتی، تبعیض و خویشاوندسالاری نهادینه شود، پس این همه هزینه‌هایی که مردم و نظام اسلامی داده‌اند، چگونه تعبیر و تفسیر می‌گردد؟

آنچه محرز گردیده، این است که فامیل سالاری سوای جریان سالاری، در سایه مدیریت برخی مدیران دولت لانه کرده و این عین ستم پیشگی است که در قالب خاستگاه انقلاب یعنی حق محوری و عدالت، شایسته سالاری و ضابطه‌مندی نمی‌گنجد.

به همین دلیل و دیگر دلایل ناگفته، استاندار در مظان اتهام قرار گرفته که از باب جایگاه مسئولیتی و شئون حکومتی باید پاسخگو باشند. رسانه‌ها به عنوان نماینده افکارعمومی که تشنه این پاسخگویی مسئولانه‌اند، در انتظار اقدام مناسب سیدموسی خادمی در راستای تنویر افکار عمومی هستند.

مردم انقلابی همواره با وجود همه کاستی‌ها پشت سر رهبری و آرمان‌های والای نظام ایستاده‌اند ولی این به منزله سکوت و بی‌تفاوتی در برابر ارزش ستیزی‌ها نیستند بلکه در این قبیل موارد، مطالبه گر بوده و حتی از استحاله مدعیان حزب اللهی و اصولگرایی دیروز در زیر چ‌تر جریانات سیاسی دیگر متحیر و شگفت‌زده نمی‌شوند زیرا مولایمان علی «ع» در خطبه شقشقیه به توصیف حال آنان در فراز و نشیب روزگار پرداخته است. بنابراین خویشاوندسالاری توجیهی در افکار عمومی نداشته و در صورت مسئله قوم گرایی هیچ تغییری به وجود نمی‌آورد. فرجام آنکه همه کسانی که مسئولیت دارند، مسئول به پاسخ گویی در برابر عطش سیری ناپذیر افکارعمومی هستند که از این منظر منتظر پاسخ استاندار محترم هستیم.