آنچه اصلاح طلبان باید جوانمردانه به آن اعتراف کنند

اصولگرایان که در این دوره به ائتلافی کم نظیر دست یافته بودند و ۵۰ درصد راه انتخابات را درست رفتند، گرفتار ۵۰ درصد دوم کار، یعنی ناکامی و ناکارآمدی دوران ده ساله حاکمیتشان در مجلس شورا و دولت شدند تا عرصه انتخابات را لااقل در تهران به رقیب واگذار کنند؛ اما اصلاح طلبان و دولتی ها هم این روزها به اعتراف نیاز دارند!

آوای جنوب؛

انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری دیگر به پایان رسیده و منتخبان هر دو مجلس مشخص شده اند و عده ای البته از کاندیداهای مجلس باید بخت خود را در دور دوم انتخابات جستجو کنند تا سرنوشت همه کرسی های مجلس شورای اسلامی مانند خبرگان رهبری هم مشخص شود.

انتخابات هفتم اسفند به ویژه در تهران، نه به عملکرد ده ساله اصولگرایان در دولت احمدی نژاد و مجالس هفتم و هشتم و نهم بود. اصولگرایان که در این دوره به ائتلافی کم نظیر دست یافته بودند و ۵۰ درصد راه انتخابات راه درست رفتند، گرفتار ۵۰ درصد دوم کار، یعنی ناکامی و ناکارآمدی دوران ده ساله حاکمیت. شان در مجلس شورا و دولت شدند تا عرصه انتخابات را لااقل در تهران به رقیب واگذار کنند؛ رقیبی که همه فهرستشان برای انتخابات برگزیده شد تا بیش از پیش به حقیقت روشن و تعیین کننده رقابت انتخاباتی در دل جمهوری اسلامی ایران پی ببرند.
انتخابات هفتم اسفند، برای اصلاح طلبان روشن ساخت که چرا رهبری نظام، در سال ۸۸ با هزینه بالای شخصی به پای رأی مردم و انتخابات ایستاد. رهبر انقلاب با هزینه بسیار بالایی برای آن انتخابات و ایستادگی و پایمردی اش در مقابل دروغ و تقلب، استمرار روند دمکراتیک انتقال قدرت در ایران را برای این سال ها، تضمین کرد و برای همیشه و برای همه روشن ساختند که تغییر قدرت در جمهوری اسلامی با رأی مردم و در دل صندوق های رأی امکان پذیر است و اردوکشی خیابانی و شورش علیه اکثریت، تا زمانی که جمهوری اسلامی هست، ره به جایی نخواهد برد.

انتخابات هفتم اسفند، برای اصلاح طلبان روشن ساخت که چرا رهبری نظام، در سال ۸۸ با هزینه بالای شخصی به پای رأی مردم و انتخابات ایستاد. رهبر انقلاب با هزینه بسیار بالا برای آن انتخابات و ایستادگی و پایمردی اش در مقابل دروغ و تقلب، استمرار روند دمکراتیک انتقال قدرت در ایران را برای این سالها، تضمین کرد و برای همیشه و برای همه روشن ساختند که تغییر قدرت در جمهوری اسلامی با رأی مردم و در دل صندوق های رأی امکان پذیر است و اردوکشی خیابانی و شورش علیه اکثریت، تا زمانی که جمهوری اسلامی هست، ره به جایی نخواهد برد.

این روزها اصلاح طلبان که توفیقی را که در انتخابات مجلس به دست آورده اند، بر توفیقات پیشین همچون انتخابات ریاست جمهوری افزوده اند، به جز تلاش برای ارتقـای کارآمدی خود، باید جوانمردانه اعتراف بکنند و به مردم به روشنی بگویند، آنچه اکنون آنان به دست آورده اند، بذر آن، از ایستادگی و پایمردی رهبری بر رأی مردم در انتخابات سال ۱۳۸۸ پاشیده شد تا نهال انتخابات به عنوان ابزار انتقال قدرت در ایران پابرجا بماند.

این روزها اگر شادی هست، برای طرفداران دولت و اصلاحات، اگر پیروزی و ظفری هست، اگر آنان اصولگرایان را در تهران شکست داده اند، همه اینها در قالب مردمسالاری دینی و از طریق صندوق های رأی و انتخابات بوده است؛ انتخاباتی که سال ۸۸ عده ای خواستند اساس آن را از بین ببرند و شیوه انتقال قدرت در نظام جمهوری اسلامی را به مسیری غیر از رأی و صندوق آرا انتقال دهند.

این روزها و جابجایی های مسالمت آمیز قدرت در جمهوری اسلامی ایران در شرایط منطقه، باید همگان را به این اعتراف وادارد، موجی که قرار بود از ایران آغاز و به سراسر منطقه سرازیر شود، هرچند با غفلت عده ای از ایران آغاز شد، با مدیریت رهبر انقلاب در ایران مهار شد و آن هم چیزی نبود جز پایمردی از رأی مردم و نظام مردمسالار دمکراتیک با همه قواعدش!

این روزها رسم جوانمردی است که همه اعتراف کنند، همه این توفیقات، از پایمردی رهبر انقلاب در سال ۸۸ بر رأی مردم حاصل شده است و اگر نبود آن ایستادگی، شاید این روزها انتخاباتی در این کشور برگزار نمی شد که اصلاح طلب یا اصولگرایی از صندوق های رأی آن بیرون بیاید.