شاید عنوان تفکیک قوا و ادعای اجرای آن(در دو قوه ی مجریه و مقننه) در ایران بیشتر به یک جوک شباهت داشته باشد تا یک اصل که طرفین خود را ملزم به رعایت ضوابط آن بدانند. در واژگاه سیاسی عبارت “لابیگری” دیگر یک واژه ضد ارزش برای امتیاز گیری نیست و به راحتی در جملات و اظهارنظرهای مسئولین و نمایندگان عنوان می شود.

شاید برخی جلسات هماهنگی و کارشناسی بین دولت و مجلس امری پذیرفته شده باشد اما جلسات خصوصی چند نفره و یا دو نفره برای تعیین سهم و تقسیم مناصب و بودجه در شرایط غیره قانونی از بدترین عادت های چند سال اخیر نمایندگان و دولتی ها است. این جلسات پشت پرده سهم خواهی گاها تا مرز اخلال در کارها و چرخاندن امور هم پیش می رود.

در کهگیلویه و بویراحمد ، دخالت دولتی ها و نمایندگان در کار هم آنچنان شدید است که شما کمتر می بینید پروژه یا اقدامی که دستگاه های دولتی انجام داده اند به اسم مدیر و مجموعه همکاران وی منتشر شود بلکه این نماینده مجلس هست که با قدرت اعلام می کند فلان پروژه را به سرانجام رسانده ام ! اما تاکنون یکبار از نمایندگان استان نشنیده ایم که در کارنامه خود نامی از نقش خود در تصویب یک قانون در مجلس بگویند و یا اینکه گزارشی مفصل از مجموعه نظارت های خود بر اجرای قانون در حوزه ی انتخابیه خود و یا در سطح ملی سخنی گفته باشند!

در کهگیلویه و بویراحمد کار به جایی رسیده است که انتخاب یک مدیر معمولی هم باید با نماینده مردم در مجلس هماهنگی شود و حتی متاسفانه در جزئی ترین پست های اداری هم باید نظر نماینده مورد توجه قرار گیرد و از همه بدتر اینکه برخی مدیران خود به تامین نظر نماینده افتخار هم می کنند!

چالشی که نماینده بویراحمد و دنا را زمین گیر کرده است! سیاست یا قومیت؟

در شهرستان بویراحمد ، کار آنقدر پیچیده شده است که قومیت گرایی بر سیاست هم پیشی گرفته است . در این شهرستان دو تفکر به شدت با هم درگیر هستند ، یک تفکر قومیت گرا و یک تفکر سیاسی کار که البته نخبگان سیاسی هم متهم به قومیت گرایی هستند.

شاید برخی فکر کنند بحث قومیت گرایی در بویراحمد فقط به موضوع سردسیر و گرمسیر محدود می شود ، اما واقعیت این است که در بویراحمد ، آنچنان قومیت گرایی در لایه های مختلف نخبگان سیاسی و فعالان اجتماعی و رسانه ای نفوذ کرده است که پس از برجسته نبودن موضوع سردسیری و گرمسیری ، بازار قومیت گرایی در خود بویراحمد رونق می گیرد و باید در انتخاب یک مدیر ابتدا سهم ایلات و طوایف در نظر گرفته شود نه بحث شایستگی و توانایی و یا حزبی!

اما برخی افراد هم در این شهرستان بوده اند که سعی و تلاش می نمایند بحث قومیت را به سمت احزاب سوق دهند . برای نمونه یکی از افرادی که به شدت از طرف موافقان و مخالفان ، قومیت گرا معرفی می شود ، یعنی دکتر نظری در یکی از متینگ های حزبی یکی از احزاب به شدت با موضوع قومیت گرایی مخالفت کرده و اعلام نمود باید به سمت رونق دادن به احزاب برویم و بر اساس یک چارچوب مشخص شده حزبی کار کنیم اما در این بین هم افرادی مانند غلام محمد زارعی ، که وکیل مردم این شهرستان در مجلس شورای اسلامی است ، بر سر دوراهی گیر کرده است و نمی داند که چه باید بکند ! از یک طرف رای های قومیتی را وبال گردن خود می بیند و از طرف دیگر رای های سیاسی را !

شاید چهار سال اول نمایندگی زارعی تا این اندازه برایش سخت نبود اما در دوره ی جدید و به مدد رونق گرفتن شبکه های اجتماعی ، در کسری از دقیقه و یا ساعت ، هجمه ای سنگین را بر علیه خود می بیند و تصمیم گیری برای خود را مشکل می بیند.

برخی معتقدند غلام محمد زارعی از ضعف شدید مشاورین آینده نگر رنج می برد چرا که بسیاری از چالش هایی که بوجود می آید با کمی درایت می توانست به فرصت هایی برای نشان دادن نقش مثبت وی در افکار عمومی تعبیر شود اما تصمیمات نا پخته و اصرار بر آن ها باعث شده است که گاها وی به عنوان بر هم زننده آرامش و عاملی برای عدم توسعه بویراحمد تلقی شود.

اگر زارعی می توانست چنان برنامه ریزی کند که دخالت وی در کار مدیران دولتی چندان پر رنگ نشود ، مطمئنا مقبولیت بیشتری پیدا می کرد. هر گاه زارعی در منطقه ی محرومی به واسطه وجود مشکلات ، داد و فریاد بر سر مدیران می زد ، مورد استقبال همه قرار گرفته است و حتی رسانه ها هم سعی می نمودند برای کمک به وی با به تصویر کشیدن مشکلات و معضلات ، مدیران دستگاه ها را در خصوص وضعیت منطقه حساس نمایند اما هر گاه صحبت ها و تصمیمات زارعی وارد مسائل خرد و بی ارزش قومیتی شد ، چندین برابر مورد نکوهش قرار گرفته است .

این روزها که بازار تغییر و تحولات به شدت پر رونق است ، به نظر می رسد ذهن و وقت غلام محمد زارعی به شدت درگیر انتصابات است و یا اینکه ذهن و وقتش را به شدت به این سمت سوق می دهند! که در صورت ماندن زارعی در چنین شرایطی ، ضمن زمینگیر شدنش در پیگیری کارهای اصلی ، باید وی را بازنده اصلی هر اتفاقی که رخ دهد ( چه مورد تایید وی باشد چه بر خلاف نظرش ) ، دانست.

حال زارعی است که باید بداند قبل از اینکه وضعیت انتصابات به حاشیه رود و پیچیده تر شود ، تصمیم بگیرد چرا که کار دستگاه های دولتی همانند نمایندگی مجلس نیست و هر تاخیری می تواند لطمات جبران ناپذیری را بر این شهرستان وارد کند. ضمن اینکه اگر قرار را بر این بگذارد که تقسیم قومیتی را در نظر داشته باشد و بر آن اصرار کند ، در آینده نخواهد توانست جوابگوی انتظارات باشد !