۷ دی ۱۳۶۰ / روزی که یادمان رفت/ شهید محمدتقی بشارت

شهید حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی بشارت فرزند حاج بابا همان مغازه عطاری روبروی سینمای گچساران ، عضو کمیسیون تحقیق و نایب رئیس کمیسیون امور داخلی مجلس شورای اسلامی بود و تلاش سازنده‌ای در این دو کمیسیون از خود نشان داد. وی خود را وقف انقلاب کرده بود به‌طوری‌که در دوران نمایندگی‌اش در مجلس شورای اسلامی، بسیار تلاش کرد و به کمک مستضعفان شتافت.

آوای جنوب / علی مراد کاظمپور

• محمدتقی بشارت در سال ۱۳۲۴ ه.ش در بخش دهاقان شهرستان سمیرم استان اصفهان به‌دنیا آمد. پدرش، حاجی‌بابا از راه عطاری امرار معاش می‌کرد. محمدتقی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در دهاقان گذراند. او که فرزند بزرگ خانواده‌ی ۱۳ نفری‌اش بود، به‌دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی پدرش مجبور شد در کنار تحصیل، در یکی از مغازه‌های خواروبارفروشی دهاقان کار کند و اندکی از هزینه‌ی خانواده‌اش را تأمین نماید.

فقر مالی سبب شد تا در سال سوم راهنمایی، تحصیل را رها سازد و روانه‌ی بازار کار شود. او در خانواده‌ای مذهبی رشد کرده بود و علاقه‌ای شدید به معارف اسلامی داشت. از این‌رو، در ۱۷ سالگی وارد حوزه‌ی علمیه‌ی اصفهان شد و به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. سال بعد، به حوزه‌ی علمیه‌ی مشهد رفت و در مدرسه‌ی میرزاجعفر ادامه‌ی تحصیل داد. او پس از ۳ سال تحصیل در آن حوزه، برای ادامه‌ی تحصیل راهی قم گردید.

شهید بشارت درس‌های ادبیات عرب را در حوزه‌های علمیه‌ی اصفهان و مشهد، و دروس فقه، اصول، فلسفه، کلام و تفسیر را در حوزه‌ی علمیه‌ی قم فراگرفت. وی ۱۷ سال از عمر خویش را به فراگیری علوم اسلامی گذراند و به زبان عربی تسلط یافت. شماری از استادان او عبارتند از: ۱٫ آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی؛ ۲٫ آیت‌الله حسین نوری همدانی؛ ۳٫ آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی؛ ۴٫ آیت‌الله علی مشکینی؛ ۵٫ آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی.

حجت‌الاسلام والمسلمین بشارت علاقه‌ی وافری به ائمه (ع) داشت. او اهل توسل به ائمه‌ی اطهار (ع) بود. روزی دو – سه بار دعای فرج امام زمان (عج) را می‌خواند. اهل دعا و نماز شب بود. هرگاه اسم حضرت فاطمه زهرا (س) را می‌شنید، اشک‌هایش جاری می‌شد. در روزهای تعطیل، همراه اعضای خانواده‌اش به جمکران می‌رفت و به امام زمان (عج) متوسل می‌گردید.

شهید بشارت به فرزندان خود، خصوصاً به دخترانش علاقه‌ی بسیاری داشت. سعی می‌کرد به خانواده‌اش سخت نگذرد. معمولاً در کارهای خانه، به همسرش کمک می‌کرد. بیش‌تر اوقات هنگام بازگشت از سفر، هدیه‌ای برای اعضای خانواده تهیه می‌کرد.

ساده‌زیستی از ویژگی‌های شهید بزرگوار بود. او حتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی که سمت نمایندگی مجلس خبرگان، مجلس شورای اسلامی، ریاست بنیاد شهید و… را بر عهده داشت، ساده‌زیستی را رها نساخت. خانه‌اش در محله‌ای قدیمی، در محله‌ی حاج زینل (هفت تیر) میدان سعیدی قم قرار داشت.

او از نمایندگی مجلس و ریاست بنیادها، ثروتی برای خویش نیندوخت و به همان خانه‌ای که قبل از انقلاب خریده بود، قناعت کرد. او با این‌که نماینده‌ی مردم سمیرم در مجلس شورای اسلامی بود ولی خانه‌اش محل رفت‌وآمد مردم قم و حل مشکلات آنان بود. وی پناهگاه مردم به‌شمار می‌رفت.

حجت‌الاسلام بشارت از نزدیک با مشکلات مردم آشنا بود و در سفرهای تبلیغی‌اش در ماه‌های رمضان و محرم، با مردم گفتگو می‌کرد و از نزدیک درد و دل‌های آنان را می‌شنید. از ظلم و ستم خوانین که با حمایت مسئولان ادارات رژیم پهلوی همراه بود، آگاهی داشت و می‌دانست که مردم در چه مشکلاتی به‌سر می‌برند. فقر، بیکاری، کمبود پزشک و امکانات بهداشتی، تبعیض، مهاجرت روستائیان به شهرها، بی‌حجابی، فساد و فحشا، ظلم و ستم مسئولان ادارات، خفقان سیاسی موجود و ناهنجاری‌های دیگر… همه‌جای کشور را فراگرفته بود.

شهید بشارت منشأ همه‌ی بدبختی‌ها را در هرم قدرت کشور می‌دید و شاه را عامل اصلی عقب‌ماندگی کشور می‌دانست. از این‌رو، در سال ۱۳۴۸ ش در ۲۴ سالگی فعالیت‌های سیاسی خود را علیه دستگاه طاغوت آغاز کرد. وی بارها – از جمله در سال ۱۳۵۰ش پس از سخنرانی در بروجرد – به‌وسیله‌ی ساواک دستگیر و زندانی شد ولی دست از افشاگری علیه رژیم پهلوی برنداشت.

وی به شهرهای مختلف مسافرت می‌کرد و مردم را با ظلم و ستم رژیم پهلوی آشنا می‌ساخت. او چند بار در شهرهای بروجن، شهرکرد و گچساران به‌دلیل سخنرانی سیاسی علیه رژیم پهلوی به‌وسیله‌ی ساواک دستگیر و زندانی شد. برادرش رحمت‌الله بشارت، در سال ۱۳۵۷ش در تظاهرات علیه رژیم، به شهادت رسید.

ساواک، حجت‌الاسلام بشارت را تهدید کرد که برای برادرش مجلس ختم نگیرد؛ ولی او مجلس باشکوهی برگزار کرد و در اعلامیه‌ای تند، علیه رژیم به افشاگری پرداخت و بدین‌خاطر، دو روز بعد دستگیر شد. او یک‌بار دیگر نیز به‌وسیله‌ی ساواک قم دستگیر شد.

حجت‌الاسلام بشارت در سال ۱۳۵۲ش از سوی ساواک گچساران دستگیر و به‌مدت پنج سال در سراسر ایران ممنوع‌المنبر شد. او در دوران مبارزه، از شناسنامه‌های جعلی به نام‌های محمود دهاقانی، محمد موسوی و احمد عظیمی استفاده می‌کرد تا ساواک نتواند او را شناسایی کند. او حداقل ۱۲-۱۰ اسم مستعار داشت و حتی در برخی سفرهای تبلیغی، عمامه‌ی مشکی به‌سر می‌گذاشت.

وی در بیش‌تر سفرهای تبلیغی با لباس شخصی رفت‌وآمد می‌کرد تا گرفتار مأموران امنیتی رژیم پهلوی نشود. او یک‌بار در یکی از مساجد زنجان، در حال سخنرانی علیه رژیم پهلوی بود که مأموران ساواک مسجد را محاصره کردند و او با لباس شخصی توانست از چنگ مأموران بگریزد.

وی بارها از سوی آیت‌الله العظمی گلپایگانی، شهید آیت‌الله صدوقی و آیت‌الله پسندیده (برادر امام خمینی) برای تبلیغ به مناطق دورافتاده و محروم می‌رفت و مردم را با معارف اسلامی آشنا می‌ساخت و جنایت‌های رژیم پهلوی را افشا می‌نمود. شجاعت و شهامت او در افشای جنایات رژیم پهلوی کم‌نظیر بود.

اختناق سیاسی در دوران رژیم پهلوی باعث شده بود تا بسیاری از مبارزان سیاسی، جرأت سخنرانی در برخی زمان‌ها و مکان‌ها را نداشته باشند، اما او هیچ ترسی به دل راه نمی‌داد و همیشه می‌گفت: «ما برای اسلام و قرآن قدم برمی‌داریم و خداوند نگهدار ما است.»

او در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ش مبارزات سیاسی خویش را گسترش داد و در برپایی تظاهرات و راهپیمایی‌ها در استان کهگیلویه و بویراحمد و نیز راهپیمایی‌ها و تظاهرات مردم قم نقش بسیار ارزنده‌ای داشت و برادر شهیدش رحمت‌الله بشارت در ۲۳ سالگی، در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۵۷، در تظاهرات عید قربان در مقابل منزل امام خمینی (ره) در محله‌ی یخچال قاضی قم، به دست مأموران رژیم پهلوی به شهادت رسید و در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین بشارت بارها از سوی جامعه‌ی مدرسین حوزه‌ی علمیه‌ی قم مأموریت یافت براساس رهنمودهای امام خمینی (ره) به شهرهای مختلف مسافرت و راهنمایی‌ها و تظاهرات شهرستان‌ها را هدایت کند.

با پیروزی انقلاب اسلامی، شهید بشارت از سوی امام خمینی (ره) مأموریت یافت به استان کهگیلویه و بویراحمد برود و به حل مشکلات مردم بپردازد. تا این‌که انتخابات مجلس خبرگان در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۵۸ در استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد و حجت‌الاسلام محمدتقی بشارت با ۳۶۸۶۹ رأی از مجموع ۵۶۳۷۲ رأی، به نمایندگی مردم استان کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد. وظیفه‌ی مجلس خبرگان قانون اساسی، تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بود. حجت‌الاسلام والمسلمین بشارت در تدوین قانون اساسی، به‌ویژه در تصویب اصل ولایت فقیه، زحمت بسیار کشید.

تصرف لانه‌ی جاسوسی آمریکا به‌وسیله‌ی دانشجویان پیرو خط امام (ره)، مورد حمایت علما و مردم قرار گرفت. از جمله حجت‌الاسلام محمدتقی بشارت در سخنرانی پیش از دستور جلسه‌ی ۶۱ مجلس خبرگان قانون اساسی، به دفاع از حرکت انقلابی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام (ره) برخاست و پیام مردم استان کهگیلویه و بویراحمد را خطاب به دانشجویان مسلمان پیرو خط امام (ره) قرائت کرد.

وی علاوه بر آن‌که نماینده‌ی مجلس خبرگان قانون اساسی و نماینده‌ی امام خمینی (ره) در گچساران بود، نمایندگی امام (ره) در جهاد سازندگی، سرپرستی بنیاد شهید و کمیته‌ی انقلاب اسلامی سمیرم را نیز بر عهده داشت.

او در انتخابات نخستین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی، در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹ با ۱۳۸۹۸ رأی از مجموع ۲۲۲۱۵ رأی، توانست ۶۲،۵ آراء را به دست آورد و به‌عنوان نماینده‌ی مردم دهاقان و سمیرم به مجلس شورای اسلامی راه یابد. وی تا زمان شهادت، نزدیک به ۲۰ ماه در سمت نماینده‌ی مردم دهاقان و سمیرم در مجلس شورای اسلامی، در سنگر نمایندگی به دفاع از انقلاب و حل مشکلات مردم پرداخت.

وی عضو کمیسیون تحقیق و نایب رئیس کمیسیون امور داخلی مجلس شورای اسلامی بود و تلاش سازنده‌ای در این دو کمیسیون از خود نشان داد. حجت‌الاسلام والمسلمین بشارت خود را وقف انقلاب کرده بود. او در ساختن مدرسه، پل و جاده‌سازی در منطقه‌ی سمیرم، تلاش فراوانی نمود؛ به‌ویژه در ساخت پل‌هایی که با تلاش او در منطقه‌ی محروم سمیرم سفلی در مناطق صعب‌العبور ساخته شد. تشکیل کمیته‌ی امداد امام خمینی (ره) و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در سمیرم، از اقدامات او در دوران نمایندگی مجلس شورای اسلامی است.

شهید بزرگوار در بهره‌برداری از سیستم مخابرات سمیرم نیز نقش بسیاری داشت. او در دوران نمایندگی‌اش در مجلس شورای اسلامی، بسیار تلاش کرد و به کمک مستضعفان شتافت. او همیشه می‌گفت: «باید برای این مردم مستضعف کار کنیم و مشکلات آنان را حل کنیم.»

وی در جلسه‌ی ۳۹ مجلس شورای اسلامی، در تاریخ ۶ تیر ۱۳۵۹، در سخنرانی پیش از دستور، هدف خود از شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی و پذیرفتن نمایندگی مردم در مجلس را، چنین بیان کرد: «خدایا! تو گواهی که ما با پذیرفتن این مسئولیت بس سنگین، برای رسیدن به قدرت و ریاست و استفاده از شئون مادی به این مکان حاکمیت ملت نیامده‌ایم؛ بلکه… ما برای پاسداری از مکتب و حفظ دستاوردهای انقلاب و صدور انقلاب در جامعه‌های دیگر بر آن شدیم که با خلوص نیت این مسئولیت را بپذیریم.»

حجت‌الاسلام بشارت در تصویب طرح عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری که در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۶۰، به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسید، بسیار زحمت کشید و در جلسه‌ی ۱۸۷ مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۶۰ در سخنرانی پیش از دستور، اقدام مجلس شورای اسلامی در عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری را “انقلاب سوم” نامید و گفت:

«ملت ما، اخیراً با عزل بنی‌صدر و انتخاب بی‌نظیر و چشم‌گیر محمدعلی رجائی به‌عنوان ریاست‌جمهوری، انقلاب سوم خود را پیروزمندانه پشت سرگذاشت و موجبات بهت و حیرت دشمنان خارجی و داخلی را فراهم ساخت و بار دیگر جهان، شکوه ولایت فقیه را در تشکل وحدت و برپایی امت قهرمان ایران مشاهده نمود و به رمز تأکید پیامبران و امامان و علمای بزرگ اسلام که تا پای جان می‌کوشیدند خط ولایت را برای تحقق حکومت حق در جوامع ترسیم نمایند و ریسمان محکم و مقاوم الهی را در دست توده‌های مستضعف قرار دهند، تا راه نجات خود و… پی برد و متوجه شد که بزرگ‌ترین بحران‌های سیاسی و مشکلات اجتماعی که ماه‌ها و سال‌ها می‌بایست در میان جلسات سیاسی و مراکز بین‌المللی بررسی و چاره‌جویی گردد، با یک رهنمود مدبرانه از مجرای ولایت فقیه، حل و به آسانی رفع می‌گردد؛ تا آن‌جا که شخصی که خود را بزرگ‌ترین اندیشه‌ی قرن می‌نامد (بنی‌صدر)… به‌جای مقاومت… فرار از قبضه‌ی حزب‌الله را بهترین راه نجات می‌داند.»

حجت‌الاسلام بشارت همیشه در جلسات هفتگی شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مسئولان کشور که در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی تشکیل می‌شد، حضور فعال داشت ولی در حادثه‌ی هفتم تیر که منجر به شهادت شهید بهشتی و شماری از نمایندگان مجلس و مسئولان نظام شد، در جلسه حضور نداشت.

شرکت فعال حجت‌الاسلام بشارت در جلسات حزب جمهوری اسلامی ایران، تلاش او برای تصویب طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی که منجر به عزل بنی صدر از ریاست‌جمهوری شد،در آستانه‌ی‌ پیروزی‌ انقلاب‌ اسلامی‌، به‌ دستور جامعه‌ی‌ روحانیت‌ مبارز و بیت‌ حضرت‌ امام‌، اعتصاب‌ کارکنان‌ شرکت‌ نفت‌ گچساران‌ را تا پیروزی‌ کامل‌ آن‌ رهبری‌ کرد وپس از آن مسئولیت‌های نمایندگی امام خمینی (ره) در گچساران و دوگنبدان، سرپرستی بنیاد شهید و کمیته‌ی انقلاب اسلامی سمیرم، نقش فعال او در تأسیس کمیته‌های انقلاب اسلامی و در یک کلام، تبعیت محض او از ولایت فقیه باعث شد تا منافقان طرح ترور او را در دستور کار خود قرار دهند.
او در تأسیس‌ سپاه‌ پاسداران‌ گچساران‌ نقش‌ زیادی‌ داشت‌ و جهاد سازندگی‌ و بنیاد شهید شهرستان‌ گچساران‌ با تلاش‌ و کوشش‌ وی‌ بنیاد نهاده‌ شد.

سرانجام شهادت نصیب حجت‌الاسلام بشارت شد و بعدازظهر روز دوشنبه در تاریخ ۷ دی ۱۳۶۰ در ساعت ۱۳:۳۰ که وی با اتومبیل خود در حال عبور از خیابان صبای جنوبی تهران بود، به‌وسیله‌ی یک اتومبیل پژوی قرمز رنگ، که سرنشینان آن را یک مرد و زن تشکیل می‌دادند، متوقف می‌شود و از سوی دیگر خیابان، منافق دیگری که با پوشش فروشنده‌ی پسته در کمین او بود، با اسلحه‌ی یوزی او را هدف قرار داد و به شهادت رساند.

پیکر پاک شهید حجت‌الاسلام محمدتقی بشارت، پس از تشییع باشکوه مردم انقلابی تهران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی که با شعار مرگ بر منافقین و مرگ بر آمریکا همراه بود، به قم انتقال یافت و در قم نیز با حضور باشکوه علما، طلاب و مردم قم تشییع شد و در قبرستان شیخان، نزدیک حرم مطهر حضرت معصومه (س) در کنار قبر برادران شهیدش رحمت‌الله – و عباس بشارت – به خاک سپرده شد.

حجت‌الاسلام بشارت مقالاتی از خود به یادگار گذاشت که برخی از آن‌ها در روزنامه‌ها و مجلات به چاپ رسیدند. “خوارج از دیدگاه نهج‌البلاغه” – که حاصل درس‌های آیت‌الله حسین نوری است – از جمله آثاری است که به‌وسیله‌ی شهید بشارت گردآوری و چاپ شد. هم‌چنین کتاب “آغاز حرکت انقلابی در مصر” نیز محصول تلاش وی و دو تن دیگر است که با اقتباس از درس‌های آیت‌الله حسین نوری فراهم شده است.
و مردم گچساران هیچگاه او راه فراموش نخواهند کرد/ یادش گرامی / پایگاه خبری آوای جنوب