وعده‌های خاک‌خورده بیمارستان؛ بلاتکلیفی مرگبار بیمارستان پاتاوه

آوای جنوب

ساکنان ۴۰ هزار نفری بخش پاتاوه از توابع شهرستان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد، سال‌هاست در انتظار تحقق وعده‌های مسئولان برای احداث بیمارستان هستند. نزدیک‌ترین بیمارستان مجهز در ۴۵ کیلومتری آنها قرار دارد.

به گزارش آوای جنوب بخش پاتاوه در شهرستان دنا، با دارا بودن جمعیتی بالغ بر ۴۰ هزار نفر، از ابتدایی‌ترین خدمات درمانی محروم است. دسترسی به نزدیک‌ترین بیمارستان مجهز در یاسوج، نیازمند پیمودن مسیری ۴۵ کیلومتری و پرپیچ‌وخم است که در شرایط اورژانسی به معنای مرگ یا زندگی است.

در گزارش میدانی از شهر پاتاوه، فاجعه‌ای انسانی در جریان است. بیماران اورژانسی که به بیمارستان پاتاوه که فقط نام بیمارستان را یدک می‌کشد منتقل می‌شوند، پس از ساعتی انتظار، بالاخره باید به یاسوج انتقال داده شوند، که باتوجه به فاصله ۴۵ کیلومتری ملاقات با فرشته مرگ محتمل‌تر از زنده ماندن است.

یک پروژه بلاتکلیف: از کلنگ‌زنی نمادین تا خاک‌خوردگی وعده‌ها

پروژه بیمارستان ۳۲ تخت‌خوابی پاتاوه، سرگذشتی غم‌انگیز از کم‌توجهی به مناطق محروم را روایت می‌کند. این پروژه برای اولین بار در بهمن‌ماه ۱۳۹۶ کلنگ‌زنی شد. سال‌ها بعد، در اقدامی نمادین، استاندار کنونی بار دیگر کلنگ را به زمین زد تا «موانع را برطرف کند»؛ اما این اقدام نیز تنها به یک وعده دیگر پیوست.

شهروندان معترض، مسئله را فراتر از یک زمین می‌دانند و گلایه می‌کنند که این همه مسئول در استان داریم، مسئله یک زمین برای ۴۰ هزار نفر را نمی‌توانند حل کنند؟! مشخص است که مسئله سلامت جان انسان‌های این منطقه را جدی نگرفته‌اند.

مطالبه‌ای فراتر از یک بیمارستان: عدالت درمانی و توسعه منطقه‌ای

احداث یک بیمارستان مجهز در پاتاوه تنها یک ساختمان نیست؛ بلکه تحقق عدالت درمانی است که می‌تواند به یک قطب درمانی برای ده‌ها روستای محروم اطراف (مانند دهستان سادات محمودی) تبدیل شود و هزینه‌های کمرشکن ایاب و ذهاب خانواده‌های کم‌درآمد را به شدت کاهش دهد، همچنین با ایجاد اشتغال برای نیروهای بومی، رونق اقتصادی به همراه آورد و از مهاجرت بی‌رویه به مرکز استان بکاهد.

مردم پاتاوه، به ویژه در آستانه فصل سرما و افزایش بیماری‌های تنفسی، دیگر طاقت شنیدن وعده ندارند. آنها فوریت در عمل و عزم جدی مسئولان استانی و کشوری را می‌طلبند.

یک رسالت ملی

احداث بیمارستان پاتاوه دیگر یک مطالبه محلی نیست، بلکه یک آزمون برای مسئولیت‌پذیری اجتماعی و عدالت‌محوری حاکمیت است. وقت آن است که به جای گزارش‌های سلبی و وعده‌های توخالی، بودجه‌ای مشخص، زمان‌بندی دقیق و اقدام عملی برای پایان دادن به این «بلاتکلیفی مرگبار» صورت پذیرد. جان انسان‌ها نباید قربانی تعلل و بی‌برنامگی شود