(فرضیه بازگشت یک مرد و این همه وحشت!!) گچساران /سعید رحمانی اصل

دیروزدر اقصی نقاط ایران عزیز شاهد حضور آحاد مردم برای پاسداشت حماسه ۹دی بودیم حضوری که در طی سالیان اخیر پیامهای روشنی برای مخاطبان خاص داخلی و خارجی داشته است.

آوای جنوب / سعید رحمانی اصل

آری این چنین بود که علی رغم تلاش گسترده برای کمرنگ جلوه دادن و ایجاد فضای دوقطبی جهت زیرسوال بردن فلسفه وجودی خیزش مردم در۹دی دگرباره مردم ایران بصیرت خویش را اثبات نمودند .

با این مقدمه کوتاه به مبحث اصلی مقاله وکنکاش پیرامون چرایی تحرکات اخیر و موج تازه هجمه ها علیه دکتر احمدی نژاد می پردازم.

طی هفته های اخیر شایعات بی اساس و واهی، اما برنامه ریزی شده و هدفمند پیرامون دکتر احمدی نژاد مطرح شده است که می توان به عنوان مثال به (خداحافظی مهندس مشایی از سیاست ، دیدار برخی ازنمایندگان با دکتر احمدی نژاد ، تهیه لیست برای انتخابات مجلس و …) اشاره نمود.

هرچند این شایعات از سوی دفتر ایشان تکذیب شده است ولی سوالی که در این خصوص پاسخ بدان ضروری به نظر می رسد این است که هدف از طرح این شایعات چیست؟

بی تردید ریشه این مسائل را می بایست در محبوبیت ایشان دانست چرا که علی رغم وجود تبلیغات و فشارهای سنگین و وارد نمودن انواع اتهامات ، نتوانسته اند خللی به جایگاه والای ایشان در میان مردم وارد کنند.

امری که دکتر صادق زیباکلام (منتقد آقای احمدی نژاد) در شماره پیشین روزنامه مردم امروز در سرمقاله خویش بدان اعتراف نموده است : ( … احمدی نژاد همین حالا هم بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون رای در مناطق محروم ، روستاها، اقشار و لایه های سنتی ، کم درآمدها و حاشیه نشین های شهری دارد) حال فارغ از ارزیابی کارنامه مدیریتی وموفقیت یا عدم موفقیت ایشان ، می بایست پذیرفت که دکتر احمدی نژاد در میان بخش عظیمی از جامعه محبوبیت دارد و تحلیل گران اردوگاه اصلاحات به خوبی به درک کاملی از این موضوع رسیده اند.

این امر در حالی است که خروجی انتظار منتقدین ایشان با توجه به تلاشهای گسترده و انجام تبلیغات وسیع با بهره گیری از دهها نشریه و صدها سایت خبری در جهت معرفی نمودن ایشان به عنوان عامل تمامی مشکلات کشور در طی سالیان اخیر ، چیز دیگری بوده است.

حفظ محبوبیت با توجه به تمامی هجمه های موجود در حالی رقم خورده است که حتی دکتر احمدی نژاد از سوی صداوسیما نیز مورد بی مهری قرار گرفت.

خبرسازسی های اخیر و مطرح نمودن اختلافات موجود با سایر اصولگرایان در حالی است که سیاست دکتر احمدی نژاد مبتنی بر سکوت بوده است. در جلسه ای که چند وقت پیش در دفتر ایشان با حضور جمع محدودی از فعالین برگزار شد و اینجانب نیز در آن حضور داشتم در پاسخ به سوال یکی از حضار مبنی بر اینکه با وجود این همه تهمت ها و فشارها اکنون تکلیف چیست؟

با تبسم همیشگی بیان نمودند که تکلیفشان فعلا سکوت است.

بی تردید سکوتی که رویه ایشان در طی سالیان اخیر شده است بر پشت آن اندیشه و حکمتی استوار می باشد که در نهایت روزی شکسته خواهد باشد…(به امید آن روز) حال این سوال به ذهن می رسد که اگر بر فرض مثال دکتر احمدی نژاد دوباره قصد حضور در انتخابات را داشته باشد ، چرا برخی ها دچار وحشت شده اند ؟

چراا تبلیغات منفی علیه ایشان هنوز کارساز نبوده است؟ مگر طی سالیان اخیر ایشان را به عنوان مشکل اصلی کشور معرفی نکرده اند در حالی که دعوت به مناظره را نیز به دلیل اینکه شاید ناگفته هایی در آن بیان شود را نیز نپذیرفتند.

با نگاهی به کاریکاتور توهین آمیز (احمدی نژاد وارد میشود ) در صفحه اول روزنامه مردم امروز (۸ دی ماه ۹۳) می توان عمق استیصال و عصبانیت در قبال محبوبیت یک مرد را به وضوح مشاهده کرد. شیوه نخ نما شده ای که به جرات می توان گفت تاکنون اثر نداشته و نخواهد داشت . به راستی چرا باید از مردی که سکوت کرده است، ترسید؟!

(شهرمن بوسه بر خاکت استواریت را می ستایم)