میانگین نمرات پایه ۱۲ منتشر شد/شعارها در کهگیلویه و بویراحمد به عدد نرسیدند+جزئیات

آوای جنوب

نتایج نهایی پایه دوازدهم نشان می‌دهد میانگین معدل دانش‌آموزان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۴۰۴ رقمی پایین‌تر از سال گذشته یعنی ۸.۱۵ رسیده است.
نتایج نهایی پایه دوازدهم نشان می‌دهد میانگین معدل دانش‌آموزان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۴۰۴ به رقمی پایین‌تر از سال گذشته یعنی ۸.۱۵ رسیده است و این در حالی است که مسئولان آموزش و پرورش وعده دو نمره بیشتر داده بودند و اکنون آمار رسمی از توقف رشد و حتی عقب‌گرد در شاخص‌های آموزشی خبر می‌دهد.

با انتشار میانگین نمرات نهایی پایه دوازدهم کشور در سال ۱۴۰۴، کارنامه عملکرد مجموعه مدیریتی جدید این اداره کل آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد در معرض قضاوت عمومی قرار می‌گیرد و این ارزیابی نه بر اساس احساسات که بر مبنای اعداد و ارقامی صورت می‌گیرد که خودِ آموزش و پرورش کشور منتشر کرده است.

واقعیت‌ های عددی بیانگر یک نزول غیر منتظره است به گونه‌ای که سال ۱۴۰۲ میانگین معدل نهایی ۸.۰۱ (سال پایه و نقطه آغاز بحران و انتقادات)، سال ۱۴۰۳ میانگین معدل نهایی ۸.۴۳ (رشد ۰.۴۲ نمره ای و نشان‌ دهنده بهبودی محسوس) و سال ۱۴۰۴ میانگین معدل نهایی ۸.۱۵ (نزول ۰.۲۸ نمره ای نسبت به سال قبل) بوده و این اعداد به وضوح نشان می‌دهد که روند بهبود و رشد مثبت که در سال ۱۴۰۳ محقق شده بود، در سال جاری نه تنها متوقف، بلکه معکوس شده است
در این میان آنچه بر تلخی این نزول می‌افزاید، شعار و پویش بلند پروازانه‌‌ای بود که مدیریت جدید با عنوان دو نمره بیشتر راه انداخت و این پویش یک وعده آشکار و ایجاد انتظار در جامعه آموزشی، اولیا و دانش‌ آموزان بود و اما وقتی پای نتایج به میان می‌آید، با یک پارادوکس بزرگ روبه‌رو می‌شویم که قرار بود چه شود؟ افزایش چشمگیر معدل نهایی به میزان دو نمره، نهایتا چه شد؟ که پاسخ روشن است و آن هم اینکه نه تنها افزایشی رخ نداد، بلکه میانگین معدل نسبت به سال قبل ۰.۲۸ نمره کاهش یافت.

این فاصله عمیق بین حرف و عمل، سوالات جدی را درباره برنامه‌ ریزی، شناخت صحیح از چالش‌ ها و اجرای واقع‌ بینانه طرح‌‌ ها توسط مدیریت جدید آموزش و پرورش ایجاد می‌کند.

ضرب‌المثل معروف سنگ بزرگ نشانه نزدن است در اینجا مصداقی عینی پیدا می‌کند و اعلام یک هدف بلند پروازانه بدون داشتن نقشه راه دقیق، برنامه اجرایی مرحله‌ به‌ مرحله و سرمایه‌ گذاری روی توانمند سازی معلمان و دانش‌ آموزان، تنها منجر به ایجاد انتظارات غیر واقع‌ بینانه و در نهایت، نا امیدی می‌شود
کارشناسان آموزشی در برنامه‌ های توسعه، افزایش سالانه نیم درصد” (۰.۵) را برای شاخص‌هایی مانند معدل، هدفی واقع‌ بینانه و پایدار می‌دانند و عملکرد سال ۱۴۰۳ (رشد ۰.۴۲) که نزدیک به این نرخ علمی بود، موفقیت قابل قبولی محسوب می‌شد. اما عملکرد سال ۱۴۰۴، حتی از این نرخ متعادل و علمی نیز عقب‌ تر افتاده و نشان از یک عقب‌ گرد آموزشی دارد.

اعداد، بی‌طرف‌ ترین قضاوت را ارائه می‌دهند و مقایسه میانگین این سه سال برای هر فرد منصفی مشخص می‌کند که روند مثبت و امید بخش سال ۱۴۰۳ در سال ۱۴۰۴ متوقف شده است، پویش دو نمره بیشتر نه تنها به هدف خود نرسید، بلکه با کاهش معدل همراه شد که می‌تواند اثرات منفی بر انگیزه دانش‌ آموزان و اعتماد اولیا داشته باشد و به نظر می‌رسد مدیریت جدید نیازمند یک بازنگری جدی در استراتژی‌ها، برنامه‌ها و روش‌ های اجرایی خود است.

موفقیت در عرصه پیچیده آموزش، نه در شعارهای بلند که در برنامه‌ریز ی‌های دقیق، مدیریت جهادی و عملگرایی ریشه دارد و امید است با پذیرش این واقعیت‌ها، مدیران آموزش و پرورش استان با تواضع بیشتر و شناخت دقیق‌ تری از عمق چالش‌ها برای سال‌های آینده برنامه‌ ریزی کنند