اظهارات توهین‌آمیز رئیس جبهه اصلاحات کهگیلویه‌وبویراحمد

اینکه یک مسئول حزبی در برابر رئیس‌جمهور، به‌جای ارائه تحلیل دقیق، نسخه‌برداری از ادبیات تحقیر و اتهام را در پیش می‌گیرد، بیش از هر چیز نشانه ضعف استراتژیک و بی‌برنامگی جریان سیاسی اوست.

اظهارات اخیر علیرضا کفایی در حضور رئیس‌جمهور نه یک «موضع‌گیری سیاسی»، بلکه نمایشی از بی‌پروایی در گفتار و بی‌اعتنایی به شأن عمومی بود؛ سخنانی که بیش از آن‌که مطالبه‌گری باشد، بازتابی از هیجان‌زدگی و گریز از واقعیت‌های اجتماعی استان به نظر می‌رسد.

وقتی یک فعال سیاسی، آن هم در جایگاه ریاست یک جریان استانی، جمع بزرگی از مردم را با عباراتی چون «متوهم»، «منحرف» یا « مجلس ۴ درصدی» خطاب می‌کند، این نه شجاعت است و نه صراحت؛ این تحقیر آگاهانه بخش انبوهی از جامعه است. چنین ادبیاتی فقط کار یک چیز را می‌کند: ریختن بنزین بر آتش شکاف‌های طایفه‌ای و سیاسی در استانی که همین حالا هم به اندازه کافی زخمی و قطعه‌قطعه شده است.

این اظهارات نمونه‌ای آشکار از ادبیات سیاسی تنش‌زا و غیرمسئولانه است؛ ادبیاتی که بیش از آنکه نشانه بلوغ سیاسی باشد، بازتاب بحران گفتار و فقدان درک از واقعیت‌های اجتماعی استان است.

عبارت‌هایی نظیر «گروگانگیری ملت» اگر واقعیت دارد باید با سند، عدد، گزارش و استدلال مطرح شود؛ و اگر چنین پشتوانه‌ای ندارد، تبدیل می‌شود به همان چیزی که بود: یک شعار هیجان‌زده برای جلب توجه. سیاست جای فریادهای بی‌وزن نیست. کسی که چنین نسبت‌های سنگینی می‌دهد باید بتواند پشت آن بایستد، نه اینکه صرفاً از هیجان صحنه استفاده کند.

مساله این است: مردمی که گرفتار بیکاری، کمبود امکانات، جاده‌های نیمه‌کاره و وعده‌های فراموش‌شده‌اند، به دنبال راه‌حل‌اند، نه شنیدن توهین‌های تازه. جامعه‌ای که از تبعیض و بی‌توجهی رنج می‌برد، از یک چهره سیاسی انتظار دارد صدای آن‌ها باشد، نه اینکه خود به منبع تازه‌ای از اختلاف تبدیل شود.

اینکه یک مسئول حزبی در برابر رئیس‌جمهور، به‌جای ارائه تحلیل دقیق، نسخه‌برداری از ادبیات تحقیر و اتهام را در پیش می‌گیرد، بیش از هر چیز نشانه ضعف استراتژیک و بی‌برنامگی جریان سیاسی اوست. چنین اظهاراتی نه اصلاحات می‌سازد، نه اعتماد عمومی؛ تنها چیزی که تولید می‌کند هزینه، بی‌اعتمادی و فاصله بیشتر مردم از سیاست است.

استان کهگیلویه و بویراحمد امروز نیازمند صدای خرد است، نه فریادهای توهین‌آلود. نیازمند سیاست‌ورزی است، نه التهاب‌آفرینی. و اگر کسی پشت تریبون می‌ایستد، باید بداند که کلماتش نه برای چند دقیقه کف سالن، بلکه برای سال‌ها در حافظه سیاسی مردم باقی می‌ماند