شعری تقدیم به فیش آوران نامی ایران؛ ناگهان فیشید، فیش و نام مان

آوای جنوب،شعر: ع- ح «خارتنگو»

تقدیم به فیش آوران نامی ایران؛
ناگهان فیشید، فیش و نام مان

یاد ایامی که ما بودیم رییس
دائماً در قلقلک بودیم و فیس
فیش هامان بود تا یازده رقم
ذکرمان دیم دَم دِدَم، دیم دَم دِدَم
می چریدیم در چمن زار نظام
می نهادیم بر زمین آهسته گام
می پریدیم از سر شوق روی بام
از تبختر می زدیم حرف و کلام
دستمان بر سینه بود بهر مقام
بر فرودستان تشر داشتیم مدام
از خری فربه شدیم مانند گاو
ناگهان غلطان شدیم از روی ناو
دائماً در فکر آمار دروغ
چون یکی بود نرخ دوشاب، نرخ دوغ
شیره مالی بود تقریراتمان
با ریا آلوده تلمیحاتمان
شرک بود چون جمله تشریفات مان
کفر می گفتیم در میقاتمان
در اقامه این ور و آن ور نگاه
تا که بیند در صلاتیم جز خدا
در نیت صدها خدا بُد در نظر
رو به قبله بُد نظر بر پشت سر
حمد می خواندیم و بودیم ناسپاس
در حضور خالق خود آس و پاس
سوره ی توحید خوانیم، شرک گون
شد دل شیطان از این تزویر، خون
در رکوع سبحانَ بالادست بود
در قنوت هم ذکرمان بر هست بود
سجده می کردیم بر پول و مقام
تا بماند بیشتر این جاه و نام
ذکر تسبیحاتمان تا سی و چهار
التجاء، یارب مزایا برقرار
در تشهد لا شریک له کنان
صد شریک در چنته مان می شد عیان
در سلام این صلات شرک گون
بر همه گفتیم سلام، الی همون
ناگهان فیشید، فیش و نام مان
تشت رسوایی فتاد از بام مان
تلخ شد، آنی تمام کام مان
ریخت بر هم دیم دَم و دیم دام مان
زهر شد کام پس از برجام مان
آخ چه شد دیم دَم دَمِ دیم دام مان
امت شرمنده از این حیف و میل
بر مدیران روز را کردید لیل
شعر: ع- ح «خارتنگو»

منبع : روزنامه عصر انتظار