قابل توجه نمایندگان استان کهگیلویه و بویراحمد ؛ پیرزنی که برای روستای نبیره‌اش آرزوی آب لوله‌کشی دارد+تصاویر

در سال‌هایی که بحران آب را در بیشتر نقاط کشور و همچنین استان کهگیلویه و بویراحمد داریم، روستاهای پای‌پره، رودسمه و سَرِسُر سالیان درازی است که از نداشتن آب لوله‌کشی در رنج و عذابند و برای سیراب کردن کام خود آرزو به دل مانده‌اند.

مردم روستاهای اطراف رود بالیاب که دارای آب روان و خنکی است اما از نداشتن لوله‌کشی جهت استفاده از آب شرب زحمات زیادی متقبل می‌شوند.

مسؤولان بدانند ۲۶ سال است که مردم روستاهای پای‌پره، رودسمه و سَرِسُر از نداشتن لوله‌کشی سخت در عذابند.

به گزارش فارس، با توجه به اینکه در آستانه ماه مبارک رمضان قرار داریم و وجود آب نیاز ضروری هر خانواده‌ای است اما روستاهای تابع رود بالیاب باید در هر روز ۶ کیلومتر را جهت مهیا کردن آب شرب خود طی کنند.

اما سختی کار چقدر بیشتر است که باید مسیر مورد نظر را در هر روز ۲ بار  طی کنند تا بتوانند با استفاده از توان حیواناتی مانند الاغ و قاطر کام تشنه خود را سیراب کنند.

پیرزنی که با هزار زحمت خود را به رودخانه رساند و از فرط تشنگی نفس زنان حرف می‌زد در گفت‌وگو با ما اظهار کرد: مسؤولان هیچ توجهی به ما فقیران بی‌بضاعت نمی‌کنند من که عمرم را با سختی گذراندم اما از مسؤولان می‌خواهم که اگر توانستند آب را برای «کر کر کرزام» یعنی پسر، پسر، پسرم لوله‌کشی کنند تا باز هم از کار آن‌ها خوشحال شوم.

بانوی رنج دیده دیگری از اهالی این روستاها در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: ما از خدا و مسؤولان فقط آب و راه می‌خواهیم چون در طول روز از حمل آب با کوله‌پشتی خسته شده‌ایم.

مادر زجردیده دیگری هم در گفت‌وگو با ما عنوان کرد: ۵۰ سال از عمرم گذشت و آرزوی اینکه آب لوله‌کشی را در جلو خانه خود ببینم به گور خواهم برد چرا مسؤولان فکری به حال ما نمی‌کنند؟!

وی گفت: به نظرم تنها روستاهایی که در کشور برای به دست آوردن آب این گونه زجر می‌کشند همین روستاها هستند که هیچ مسؤولی به آن توجه نمی‌کند.

و دردناک‌تر این مادر دیگری در گفت‌وگو با ما آن قدر نگران و ناراحت و عصبانی بود که مسؤولان بی‌توجه و سهل‌انگار را نفرین می‌کرد.

این زن زجر کشیده اهل روستای سرسر گفت: نامه‌ای به یکی از مسؤولان رده بالای استان در خصوص آب شرب داده‌ام اما جواب نگرفته‌ام.

============

گزارش از: آرش آهنگ