صدای زنگ خطر در گچساران / قرارنیست صدایش گوش فلک را کر کند

خیابان به خیابان شهرستان گچساران باعرض کم درمناطق فرعی ،ترافیک شاهراه اصلی وعدم همگونی مسیرها،دلیل عمده عدم مدیریت بحران ،ازنوع ومدل آتشسوزی خیابان امینی،حادثه ای که تنها دلیل دیررسیدن امداد،خیابانهای کم عرض وبه یکباره ترافیک وکوچه های فرعی بسیارتنگ شهربود.

به گزارش پایگاه خبری آوای جنوب، نرگس احمد پور در یادداشتی نوشت- ساختارشهرنشینی درشهرستان گچساران باپیدایش نفت دراواخردهه سی وورود کمپانی هایی که حفرچاه ونگهداری وبهره برداری ازنفت راعهده داربودند به صورت منطقه منطقه ومتفاوت شکل گرفت.
کارکنان کمپانی ها منازل یکدست نفتی را باساختار آجر وبتون به عنوان شکیلترین ومحمکترین ساختارآن دهه بنانهادند و مردم بومی ساکن منطقه که عمدتا روستایی یاکشاورز بودند به همان ساختار اولیه کاهگل وخشت و گچ وسنگ بدون پایه ریزی ومعماری مهندسی شده،بیشترباکمک وحمایت هم ودرهمسایگی هم طایفه ای ،قومی شکل اولیه گچساران رابنانهادند.
گچسارانی که فاصله هر محله بامحله دیگر وتفاوت هرمحله درتعداد دکه ومغازه های بزازی وبقالی ونجاری اش بود.کم کم تا دهه چهل فرودگاه ,رونق گرفت وسفرهای کارکنان نفتی وغیربومی ها ومعرف ساختارنفت برای جنوب وشمال، مهاجران بهبهانی،اصفهانی،خوزستانی،بختیاری را به شهرگسیل داشت.این امر شهرنفتخیزرادر دهه پنجاه به قطب مهم اقتصادی وسیاسی تبدیل کرد،شخصیتها ،خانها،ملاکین وبزرگزادگان ومدرساندونخبگان ورزشی مجموعه ای پدید آوردند تاشمایل این شهربانقاط دیگراستان متمایزشود.
پس از تحولات دهه چهل وپنجاه ونفوذ لایه های انقلاب ،اولین شهردرجنوبودکه باندای دیگرهموطنان همنوا شد وهفت شهید رابرای بهاری شدن مبارزات اسلامی تقدیم انقلاب کرد.اینها همه درهمان نقاطی که معماری ساختارش به شکل ساده ای شکل گرفت اتفاق افتاد،مناطق مهاجرنشین وزاغه هایی که بعدها به محله های محروم تغییرنام داد .ساختاراصلی شهرباشکل اداری وساختمانهایی که بانمای آجروطبقاتی تاسه طبقه نه بیشتر رابه خوداختصاص داده بود تنها افتخارش به مقاوم بودن دربرابر باران وبلایای طبیعی بود،نه آن بلایی که زلزله نامیده می شود وبروز جنگ وبازهم مهاجرتها به گچساران ونفوذ غریبه هایی که ساکن مناطق قابل سکونت حاشیه شهربودند ،کم کم قریه ها را به محله تبدیل نمود تاتپه های سربه فلک کشیده سقفهای متعدد وحیاطهای کوچک را پذیراشود.محله کیامرثی،لبنان،واین تورم ساختارهای نزدیک به هم وعدم مقاوم سازی ها تنها دردوره جنگ وپس ازآن درساختارهای چندطبقه وتک طبقه جدیدش در اواردهه شصت روبه مقاوم سازی وبافتهای جدیدی چون کوی کارکنان دولت،سه راهی،رزمنگان،پانصددستگاه آورد که بادخالت مستقیم شهرداری نظام مهندسی ساختارشهری روبه مرمت ومهندسی نوین شهری آورد.اینها برای خط فاصله شدن نقاط زندگی ،بیشتر به محله های قدیمی تر دهنکجی میکرد،جاهایی که ساکنان قدیمی اش روبه زندگی درنقاط جدید ومرفه آوردند وساکنان جدیدترکه قشری ضعیف یاروستاییانی مهاجربودند بازتوان تغییری نداشتند وباز نقاطی باهمان سبک ساختند وزیستند.

حال که جنگ ودوران ویرانگری وتجاوز وحشیانه گذشته و تمام شده و قریب به سه زلزله عظیم را مردم حداقل دردهه شصت به این طرف درشهرستان بم ،رودبار،خراسان تجربه کردند ،همواره شهرهایی که درمسیرگسل زلزله هستند ،پیه ویرانی را به تن ساختمانهازده وهنوز اقدامات جدی برای جبران خسارتهایی پس از واقعه را ننموده اند.
این درحالی است که مراکز امداد فوری بهداری،آتشنشانی وسیستم روان ترافیکی این شهر نیز جای صحبت دارد.گرچه بخش نفت همواره مستقل وآماده امکانات خاص خود را دارد اما جور کمبود امکانات اصلی هم همواره بردوش شرکت بهره برداری نفت وگاز است.

دردهه نود تحول جدی در تزریق بودجه ،مرمت و خرید امکانات بهداشتی پزشکی،خرید آمبولانس ،ماشین آتشنشانی ولباس ضدحریق درحدی که پاسخگوی نیاز جامعه کنونی نیست اما می تواند استارت خوبی برای توجه به نواقص وداشته های واجب شهری که بحران جنگ وبمباران راهم تجربه نموده شود.
اینک هجوم بلایایی چون زلزله ،لرزه بر اندام ساکنین محله هایی دارد که قدمتی با۵دهه دارند وفراز وفرود مکان زندگی وکمبودهاوعدم دسترسی امکانات کمک رسان به کوچه ها وپس کوچه هایش ،همه وهمه باعث شده تا کلنگ عمران محله ای به صورت پایلوت دراین نقطه به همت نماینده شهرستانهای گچساران وباشت درمجلس شورای اسلامی برزمین زده شود.
فاجعه آمد وبی خبر ،خبرریزشش یک کشور را دراندوه وماتم به فروبرد.واقعه پلاسکو زنگ خطری برای بافتهای ناکارامد شهری تمام کشور است ،بافتهایی که تازه باتصویب اولین مصوبه دولت درمجلس باتزریق ۹میلیاردتومان ،اقدام به پاسخگویی به شروع ساختارها برای مقاوم سازی وبازآفرینی ساختمانی ومعماری کنند،وجالب توجه اینکه خسارت واقعه تاسفبارپلاسکوبه کشور دریک آتش سوزی براثرتنهانشت گاز درساختمان زیرین حین خواندن دعای زیارت عاشورا وروشن شدن برق و انفجار،بیش از۶۰۰میلیاردتومان است.
جان انسانهای فداکاری که بادستان خالی به جنگ آتش رفتند قیمت ندارد وبهایش بهای انسانیت مخدوش شده وفراموش شده است که سهل انگاری مسئولین درتجهیزساختمانی اینچنین مهم را نادیده گرفتند.
۶۰۰میلیاردتومان ،رقمی که می شود محاسبه کرد حال که قرار است برای صاحبانش جبران مافات شود یعنی،۶۶برار رقمی که دولت تعیین خسارت کرده است.
باحساب سرانگشتی از بنای ساختاربافت فرسوده گچساران ،اگربه احتساب ۴۵۰۰مسکن که هرمسکن ۵۰میلیون تسهیلات شامل ترمیمش می شودرقم مقاوم سازی شهرستان گچساران وپایلوت ملی کشور،معادل ۲۲۵۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰تومان خواهد بود این یعنی هزینه کردنی اینچنین ازخطراحتمالی جبران یک رقم ۶۰۰میلیاردی که قطعا باوقوع زلزله دراین نقاط وحتی کل شهرستان گچساران بیش از این خواهد بود،واجب ،قابل تامل،وبه جرات جای تحسین برای نماینده دلسوز شهرستان گچساران، خادمان معماری اش وستادبافت فرسوده دوگنبدان دارد.
اینجاست که خرید تجهیزاتی چون کپسولهای اتشنشانی،ماشین های آتشنشانی اطفای حریق،لباس ضدحرارت وجذب واموزش نیروهای کاردان امری واجب برای سراسر کشوربه خصوص نقاط حساس مرزی،بافتهای ناکارامدشهری،کلان شهرها ومناطق محروم است.
خیابان به خیابان شهرستان گچساران باعرض کم درمناطق فرعی ،ترافیک شاهراه اصلی وعدم همگونی مسیرها،دلیل عمده عدم مدیریت بحران ،ازنوع ومدل آتشسوزی خیابان امینی،حادثه ای که تنها دلیل دیررسیدن امداد،خیابانهای کم عرض وبه یکباره ترافیک وکوچه های فرعی بسیارتنگ شهربود.
زنگ خطر،زنگ خطر است ،قرارنیست صدایش گوش فلک را کرکند،به هررو شهردارمحترم شهردوگنبدان،فرماندار،اعضای ستادبحران،هلال احمر،وتمامی دستگاههایی که احساس نبودیاکمبودلوازم واجب امدادرسانی دروسع جمعیتی شهرمان رادارند باید کمرهمت ببندند وناوگان نجات راقبل ازوقوع حادثه مجهزکنند،نیازاساسی یک شهرانجام وامکان رسیدن کمک به محل واقعه است واین درشهرما باعریض نمودن خیابانهایی که به مناطق خطربیستردسترسی دارد واجبترین امر است،خیابانهایی که نه تنها عریض نیستند بلکه درحال حاضر ،ساختارعظیم چندطبقه شدن بخش تجاری رایدک می کشند،آقایان،مسئولین وقت تنگ است،سیستم معماری شهری ،جاده ای وایمنی را مرمت کنید.