نامه رسایی به مدیر مسوول کیهان: وقتی رییس مجلس ساکت است، مجلس باز باشد یا بسته، چه فرقی می کند!؟

بررسی موضوع هسته ای در تریبون باز مجلس و پاسخگویی مسوولان مربوطه نشان خواهد داد که آنچه پذیرفته شده غیر از محتوایی است که عده ای در سخنرانی ها و مصاحبه های خود از آن تعریف می کنند. بدیهی است که ما در صحن مجلس به مصاحبه ها و ادعاها رسیدگی نمی کنیم بلکه به متن جمع بندی شده می پردازیم. این مهمترین دلیلی است که دولت محترم ترجیح می دهد متن پذیرفته شده را پشت درهای بسته شورای عالی امنیت ملی بررسی کند تا پشت تریبون های باز مجلس.

آوای جنوب؛

در قسمتی از این نامه آمده است: بررسی موضوع هسته ای در تریبون باز مجلس و پاسخگویی مسوولان مربوطه نشان خواهد داد که آنچه پذیرفته شده غیر از محتوایی است که عده ای در سخنرانی ها و مصاحبه های خود از آن تعریف می کنند. بدیهی است که ما در صحن مجلس به مصاحبه ها و ادعاها رسیدگی نمی کنیم بلکه به متن جمع بندی شده می پردازیم. این مهمترین دلیلی است که دولت محترم ترجیح می دهد متن پذیرفته شده را پشت درهای بسته شورای عالی امنیت ملی بررسی کند تا پشت تریبون های باز مجلس.

به گزارش آوای جنوب متن کامل نامه حجت الاسلام رسایی به حاج حسین شریعتمداری در ادامه آمده است:

برادر عزیز جناب آقای حسین شریعتمدار سلام علیکم گزارش روز پنجشنبه کیهان با عنوان “بررسی برجام، شاید وقتی دیگر” را خواندم و به سهم خودم از این بابت که با تیتر کیهان، حساسیت و توقع مردم را از مجلس در موضوع مهم هسته ای بالا بردید، متشکرم. اما در این باره چند نکته گفتنی هست که یادآوری آن را لازم می دانم:

۱. بر اساس آیین نامه داخلی مجلس، نمایندگان پس از هر سه هفته کاری در صحن علنی و کمیسیون ها، یک هفته جلسه علنی نخواهند داشت و به امور نمایندگی اعم از سرکشی به حوزه انتخابیه، برگزاری جلسات، بازدید از طرح های میدانی، مطالعه و بررسی برخی طرح ها و لوایح مهم خواهند پرداخت. این فرصت نه تنها لازم بلکه ضروری است، چرا که در طول زمانی که مجلس درگیر جلسات علنی و کمیسیون هاست، فرصت کافی برای نمایندگان باقی نمی ماند تا به امور دیگر بپردازند. از این منظر که نگاه کنید، فرجه یک هفته تعطیلی جلسات علنی که بر اساس قانون بوده، فرصتی مناسب برای واکاوی بیشتر و بررسی ابعاد مختلف توافقنامه برجام، قطعنامه شورای امنیت و نقشه راه توافق شده است.

۲. مستحضرید که بر اساس آیین نامه قانونی مجلس، نمایندگان در خصوص موضوعات مهم کشور از طریق ارائه طرح، بررسی لوایح دولت، استیضاح، تذکر، سئوال، تحقیق و تفحص، صدور بیانیه و نطق های بین دستور می توانند ورود کنند. آنچه تا قبل از جمع بندی موضوع هسته ای تحت عنوان “برجام” در خصوص موضوع مهم هسته ای توسط اکثریت مجلس صورت گرفته، ارائه طرح صیانت از دستاوردهای هسته ای با موافقت ۹۳ درصدی نمایندگان، تذکرات متعدد آنها به رییس جمهور و وزیر خارجه، چند نوبت سئوال از وزیر امور خارجه، نطق های مکرر نمایندگان، بیانیه های مختلف و جلسات متعدد غیر علنی در صحن و کمیسیون های تخصصی با حضور مسوولان وزارت خارجه و رییس سازمان انرژی اتمی بوده است و بنابر دلایلی که شما خود بهتر از آن آگاهید، تاکنون از اهرم تحقیق و تفحص و استیضاح استفاده نشده است. بعد از جمع بندی موضوع هسته ای در وین هم تعدادی از نمایندگان محترم به دفعات از این ابزارها برای ایجاد حساسیت در مقامات دولتی و توده های عمومی و خواص جامعه استفاده کرده اند و هرگز برای خوش آمد فرد یا جریانی، مهر سکوت بر لب نزدند. بنابر این کلیت مجلس در خصوص موضوع مهم هسته ای بیکار ننشسته بلکه با حساسیت پیگیر حقوق ملت بوده است.

۳. اما اکنون که دولت محترم در جلسات با ۵+۱ به جمع بندی موضوع هسته ای رسیده است، طبق قانون اساسی (اصول ۷۷ و ۱۲۵) و آیین نامه تنظیم توافقنامه های بین المللی مصوب دولت و طرح صیانت از دستاوردهای هسته ای که با رای ۹۳ درصدی نمایندگان تصویب شد و توصیه مقام معظم رهبری در خطبه های نماز عید فطر مبنی بر قرار گرفتن این طرح در ساز و کار پیش بینی شده قانونی(که طبق دو اصل یاد شده منحصر در مجلس است)، رییس جمهور محترم ملزم به ارائه لایحه قانونی این توافقنامه به مجلس شورای اسلامی است تا نمایندگان کار قانونی خود در خصوص بررسی این موضوع مهم را آغاز کنند که متاسفانه در این خصوص علی رغم صراحت های قانونی و روالی که تاکنون در خصوص موافقتنامه های بسیار کم اهمیت تر حاکم بوده، برخی از مقامات دولتی، در ادبیاتی ناشایست، از عدم لزوم بررسی این طرح در صحن علنی مجلس و بی نیازی آن از رای نمایندگان سخن می گویند و رسانه هایی که تا دیروز دخالت مجلس در تغییر ساعت کاری کارکنان دولت و موضوعاتی بسیار کم اهمیت تر را از وظایف مجلس بر می شمردند، این ادعاهای دولت را واگویی می کنند و به حق جلوه می دهند!

۴. در روزهای اخیر بعد از بررسی برجام در کنگره آمریکا و انتشار بخش های اصلی آن در صدا و سیمای کشورمان، مقایسه به حقی در خصوص نحوه رسیدگی برجام در کنگره آمریکا و مجلس ایران صورت می گیرد. مردم، نخبگان و رسانه های دلسوزی مانند کیهان از انفعال مجلس گلایه دارند. دولت تاکنون علی رغم تاکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر انتشار مذاکرات و توافقنامه لوزان، مشروح مذاکرات خود با ۵+۱ را محرمانه نگه داشت و بعداز جمع بندی آن در ۱۵۰ صفحه با ضمائم تهیه شده نیز ترجمه رسمی ای از برجام ارائه نداد و در نهایت پس از تذکرات مکرر و چهار بار برگرداندن متن، در نهایت روز آخر کاری مجلس در هفته گذشته، متن ترجمه رسمی را با امضای آقای عراقچی و نه وزیر امور خارجه و در قالب یک نامه عادی تحویل مجلس کرد! یعنی هنوز لایحه ای تحویل مجلس نشده، به عبارت دیگر اگر مجلس این هفته جلسه هم داشت نمی توانست کاری بیش از آنچه انجام می دهد، انجام دهد! اگر کنگره آمریکا این موضوع را در دستور رسیدگی خود دارد و حتی اگر کنگره آمانو را احضار می کند، چون دولت آن کشور به دنبال دور زدن کنگره خود نیست، چون بر اساس روال قانونی برجام در دستور کار رسیدگی آنها قرار گرفته است. اما در مجلس نهم چه کسی باید این مطالبه را از سوی ۹۳درصد نمایندگانی که به طرح صیانت از دست آوردهای هسته ای رای داده اند، انجام دهد، جز رییس مجلس و هیات رییسه محترم!؟

۵. برادر عزیز! سوگمندانه شاهد دست به دست دادن جریاناتی از بیرون و درون مجلس برای دور زدن این جایگاه که امام و رهبر معظم انقلاب آن را در راس امور دانسته اند، هستیم تا مجلس به موضوع مهم هسته ای و توافق صورت گرفته ورود نکند و روزنامه ها و رسانه های فتنه گر و بزک کننده آمریکا هر روز برای این جریانات کف و صوت می زنند. برای ما نیز سوال است که چرا ریاست محترم مجلس در برابر تحرکات این جریان برای حذف مجلس از گردونه اصلی رسیدگی به “برجام” سکوت کرده اند و مطابق قانون، ارایه لایحه قانونی این توافقنامه را از دولت محترم مطالبه نمی کنند، چرا در زمان حضور وزیر امور خارجه و رییس سازمان انرژی اتمی، نمایندگانی که بیش از دو سال است، مذاکرات هسته ای را رصد کرده اند، فرصت اظهار نظر نمی یابند، چرا برخورد مجلس با این موضوع مهم، بر خلاف کنگره آمریکا تزیینی و تشریفاتی صورت می گیرد!؟

۶. بدون تردید بررسی توافقنامه برجام، قطعنامه شورای امنیت و نقشه راهی که آقای صالحی پذیرفته، از تریبون عمومی مجلس ابعاد نیمه پنهان و پنهان آنها را برای مردم عزتمندانه ایران اسلامی آشکار خواهد کرد. بررسی موضوع هسته ای در تریبون باز مجلس و پاسخگویی مسوولان مربوطه نشان خواهد داد که آنچه پذیرفته شده غیر از محتوایی است که عده ای در سخنرانی ها و مصاحبه های خود از آن تعریف می کنند. بدیهی است که ما در صحن مجلس به مصاحبه ها و ادعاها رسیدگی نمی کنیم بلکه به متن جمع بندی شده می پردازیم. این مهمترین دلیلی است که دولت محترم ترجیح می دهد متن پذیرفته شده را پشت درهای بسته شورای عالی امنیت ملی بررسی کند تا پشت تریبون های باز مجلس. اضافه کنید به این نکته، بررسی برجام را در شورای نگهبان قانون اساسی که طبعا وقتی مجلس و شورای نگهبان سه متن موجود را با اصول قانون اساسی و خطوط قرمز رهبری انقلاب تطبیق دهند،به نتیجه ای غیر از آنچه عده ای برای آن پایکوبی می کنند خواهند رسید، نتیجه ای که بالطبع در بررسی جمع بندی برجام توسط شورای عالی امنیت ملی نیز اتفاق خواهد افتاد.

جناب آقای شریعتمداری، دلسوزان دیگر و مردم شریف! تا زمانی که دولت محترم مطابق قانون اساسی، قانون عادی، رویه همیشگی و توصیه رهبر انقلاب، لایحه قانونی خود را ارایه ندهد و تا زمانی که رییس محترم مجلس در همراهی آشکار با دولت این لایحه قانونی را مطالبه نکند و در برابر تذکرات قانونی نمایندگان، فضاسازی های هیجانی صورت می گیرد (مانند اتفاقی که بعد از تذکر بنده و آقای کوچک زاده در جلسه علنی هفته گذشته رخ داد) و بالطبع تا زمانی که بررسی موافقتنامه هسته ای ایران و ۵+۱ در دستور کاری نمایندگان نیست تا به آن رسیدگی کنند، مجلس تعطیل با مجلسی که باز است چه تفاوتی دارد؟!

حمید رسایی نماینده تهران نایب رییس کمیسیون اصل ۹۰