نگاه لطیف گرافیست دهدشتی به عاشورا

دهدشت – هنرمند جوان دهدشتی با تایپوگرافی‌های خلاقانه خود بر روی پر پرندگان، نگاهی نو به عاشورا داشته و آثار ارزشمندی را خلق کرده است. آوای جنوب؛ هنر تایپوگرافی همان‌گونه که از نام این هنر و آثار موجود مشخص است به اثری گفته می‌شود که حروف ساختار اصلی آن را تشکیل می‌دهد و به اعتقاد

دهدشت – هنرمند جوان دهدشتی با تایپوگرافی‌های خلاقانه خود بر روی پر پرندگان، نگاهی نو به عاشورا داشته و آثار ارزشمندی را خلق کرده است.

آوای جنوب؛

هنر تایپوگرافی همان‌گونه که از نام این هنر و آثار موجود مشخص است به اثری گفته می‌شود که حروف ساختار اصلی آن را تشکیل می‌دهد و به اعتقاد هنرمندان گرافیست تایپوگرافی کشف ارزش‌های بصری حروف برای بیان مفهومی جدید است.

این هنر در سال‌های اخیر علاقه‌مندان زیادی را در میان هنرمندان تجسمی کهگیلویه و بویراحمد پیداکرده و آن‌ها استعدادهای کم‌نظیر خود در این زمینه را نیز به نمایش گذاشته‌اند.

«آریو جوشن» یکی از این هنرمندان مستعد و خلاق است که روی به سمت خلق آثار تایپوگرافی آورده است.

او متولد سال ۱۳۶۴ در شهر دهدشت و فارغ‌التحصیل رشته گرافیک و هنرهای تجسمی است. این هنرمند دهدشتی با خلاقیتش به پر پرندگان تنوع و جذابیت خاصی بخشیده است.

این آثار و خلاقیت‌های ماهرانه بر روی پر پرندگان نشان می‌دهد که می‌توان از ساده‌ترین و پیش‌پاافتاده‌ترین اجسام شاهکارهای بی‌نظیری خلق کرد.

استفاده شگفت‌انگیز از رنگ‌ها به‌منظور خلق یک اثر شگفت‌انگیز بر روی پر پرندگان ابتکاری است که این هنرمند برای نشان دادن نگاه لطیف خود نسبت به واقعه عاشورا به‌کاربرده است.

این گرافیست جوان در تعریف هنر تایپوگرافی به خبرنگار مهر می‌گوید: برای تایپوگرافی تعریف‌های مختلفی ارائه‌شده است، اما به نظر من تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می‌کوشد با تغییر عناصر متن مانند اندازه، فاصله و شکل حروف و … زبان بصری برای تایپ به وجود آورد.

جوشن می‌افزاید: شکل حروف باید به‌گونه‌ای انتخاب شود که دارای هماهنگی تصویری با محتوای آن باشد تا درک مطلب توسط مخاطب بهتر و مطبوع‌تر صورت گیرد.

وی با اشاره به اینکه سابقه تایپوگرافی در ایران به ۵۰ سال پیش‌بر می‌گردد، بیان می‌کند: تغییر و تحولات فرم خط در ایران از عناوین روزنامه‌ها آغاز شد.

جوشن تصریح می‌کند: خوشنویسانی که در آن زمان مسئولیت طراحی عنوان نشریات را به عهده داشتند به این مهم آگاهی کامل داشته که باید برای طراحی عنوان، زبان بصری جدید ابداع کرد، بنابراین از خطوطی چون طغری و نستعلیق برای نگارش عنوان‌ها استفاده کرده و در ترکیب و نوع اتصالات آن‌ها تغییراتی ایجاد کردند.

وی اضافه می‌کند: البته در پیشینه خوشنویسی ایران نمونه‌هایی ازاین‌گونه تلاش را می‌توان به فراوانی در دوره‌های مختلف مشاهده کرد.

این هنرمند و گرافیست در پاسخ به این سؤال که هنر تایپوگرافی بر روی پر را از کجا الهام گرفته است، می‌گوید: تایپوگرافی بر روی پر را از جایی الهام نگرفتم هرچند بعدها فهمیدم که بعضی افراد این کار را به روش‌های دیگری انجام داده‌اند.

جوشن در خصوص علت استفاده از پر برای ارائه هنر خود بیان می‌کند: علت استفاده از پر به خاطر موضوعی بود که انتخاب کرده بودم زیرا می‌خواستم از جنبه دیگری به واقعه عاشورا نگاه کنم نه از جنبه خشونت‌بار آن.

وی عنوان می‌کند: بر اساس یکی از شعرهای مولوی، روح انسان برای دفاع از آزادی و آزادگی از قفس آزادشده است و به نظر من این موضوع را می‌توان در لطافت پر نشان داد.

این هنرمند جوان اضافه می‌کند: دریکی از آثار کلمه «حسین» قطعه‌قطعه شده است و از رنگ قرمز زمینی به رنگ سفید آسمانی می‌رسد و این نشان‌دهنده این است که انسان از رنج زمینی به لطافت آسمانی می‌رسد.

جوشن در خصوص مدت‌زمانی که برای خلق یک اثر بر روی پر طول می‌کشد، بیان می‌کند: نمی‌توانم به‌طور دقیق بگویم که خلق یک اثر چه مدت‌زمان می‌برد، زیرا بوم انتخاب‌شده یک فضای کوچک و محدود بود و همچنین طراحی حروف نیازمند صرف زمان زیادی است، بنابراین زمان زیادی در حدود دو یا سه روز یا بیشتر برای خلق یک اثر موردنیاز است اما برای انتقال یک اثر بر روی پر یک یا دو ساعت صرف می‌شود.

وی قلم‌موی ریز، پاستل، آب رنگ، مداد رنگی و اکو لیک را از مهم‌ترین ابزاری نام می‌برد که برای خلق این آثار مورداستفاده قرار داده است.

این هنرمند گرافیست در پاسخ به این سؤال که آیا تاکنون نمایشگاهی از آثار خود برپا کرده است، می‌گوید: از آثار خلق‌شده بر روی پر تاکنون نمایشگاهی برپا نکرده‌ام، اما در سال ۹۰ نمایشگاهی از آثار تایپوگرافی که بر روی مقوا اجراشده بودند برپا کردم.

جوشن بابیان اینکه هنرمندان تجسمی با مشکلات بسیاری مواجه هستند، یادآور می‌شود: مهم‌ترین مشکل این قشر عدم توجه به این هنرمندان است که بی‌هیچ ادعایی کار می‌کنند.

وی مشکلات اقتصادی، نبود فضا برای کار و … را از دیگر مشکلاتی عنوان کرد که گریبان گیر هنرمندان تجسمی است.

این هنرمند ۳۰ ساله دهدشتی می‌افزاید: در نمایشگاهی که در سال ۹۰ در شهر دهدشت برپا کردم هیچ‌گونه کمک مادی دریافت نکرده و تمام هزینه‌ها بر عهده خودم بود و هنگامی‌که به بعضی از متولیان فرهنگی و هنری مراجعه کردم آن‌ها حتی نمی‌دانستند تایپوگرافی چیست و این کلمه را اشتباه تلفظ می‌کردند و یقین دارم که نقاشی و سایر هنرها را نیز نمی‌شناسند.

جوشن با اشاره به اینکه هنرهای تجسمی در استان کهگیلویه و بویراحمد بسیار کم معرفی‌شده است و این استان شناخت چندانی از این هنر ارزشمند ندارد، علت این امر را پیشینه فرهنگی و شیوه زندگی عشایری می‌داند که مردم این خطه پشت سر گذاشته‌اند.

وی بیان می‌کند: ظهور طراحان جوان و خلاق در سال‌های اخیر نوید روزهای بهتری را برای هنرهای تجسمی در این استان می‌دهد.