درخواست از نهادهای نظارتی/ کارگران در «بیمارستان نرگسی» گچساران را دریابید

آوای جنوب

کارگران پیمانکاری تأسیسات بیمارستان نرگسی گچساران از چهار ماه بی‌حقوقی و عقب‌ماندگی مطالبات سال‌های گذشته گلایه دارند، مسئولان شبکه بهداشت می‌گویند که نیروها باید مطالبات خود را تنها از شرکت طرف قرارداد پیگیری کنند.

جمعی از نیروهای پیمانکاری تأسیسات بیمارستان نرگسی گچساران در گفتگو با این پایگاه خبری تحلیلی عنوان کردند: سال‌هاست با سختی، مشکلات معیشتی و با چنگ و دندان در این مجموعه کار می‌کنیم. باوجود شرایط سخت اقتصادی، خانواده، مخارج، سفره‌های خالی و تورم افسارگسیخته، از شهریورماه ۱۴۰۴ تا امروز هیچ دریافتی نداشتیم.

یکی از کارگران افزود: بخش‌هایی از مطالبات ما مربوط به سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ نیز هنوز پرداخت‌نشده و حتی آنچه قبلاً پرداخت‌شده کامل نبوده است. حدود دو ماه است که مدام بین مسئولان مختلف می‌رویم و می‌آییم. هر بار وعده «این هفته و هفته بعد» می‌شنویم، اما هیچ پرداختی انجام‌نشده است.

دیگری هم تصریح کرد: در طول یک سال گذشته مجبور شده‌ایم تنها با دریافت دو مرحله حقوق آن‌هم با بدبختی گذران کنیم و عملاً حقوق ماهانه نداریم. به ما گفته می‌شود دانشگاه علوم پزشکی پول نمی‌دهد؛ اما آیا قرار است ما کارکنیم و بدون حقوق بمانیم؟ ما فقط حق‌وحقوق قانونی و حداقلی خود را می‌خواهیم.

پاسخ شبکه بهداشت گچساران

بهزاد مرادی، مسئول امور عمومی شبکه بهداشت و درمان گچساران در پاسخ به این گلایه‌ها گفت: نیروهای شاغل در تأسیسات بیمارستان نرگسی این شهرستان تحت نظر شرکت پیمانکاری فعالیت می‌کنند و بر اساس قرارداد، مطالبات مالی و حقوقی آنان باید از خود پیمانکار پیگیری شود.

وی افزود: پیگیری حقوقی یا مالی این نیروها به‌صورت مستقیم از بیمارستان، شبکه یا دانشگاه صحیح نیست و فرآیند پرداخت در چنین قراردادهایی نیز کاملاً بین پیمانکار و نیروهایش تعریف‌شده است.

مرادی گفت: چنانچه پیمانکار تاکنون مطالبات خود را از بیمارستان یا دانشگاه دریافت نکرده باشد، وظیفه دارد شخصاً و رسماً به متولیان امر مراجعه و موضوع را پیگیری کند؛ اما طبق بررسی‌ها، این پیمانکار طی یک سال گذشته حتی یک‌بار نیز برای پیگیری حقوق نیروهای خود به شبکه بهداشت گچساران مراجعه نداشته است.

این در حالی است که بر اساس مقررات قراردادهای پیمانکاری در بیمارستان‌ها و مجموعه‌های دولتی، جریان مالی، پرداخت حقوق و تعهدات کارفرما به‌طور کامل میان دانشگاه علوم پزشکی و شرکت طرف قرارداد شکل می‌گیرد. چنانچه شرکت پیمانکاری به هر دلیل پیگیری لازم را انجام ندهد یا تسویه‌حساب با دانشگاه را به تعویق بیندازد، اولین قربانیان این بی‌عملی کارگران هستند؛ کارگرانی که نه امکان ترک کار دارند، نه سازوکار مستقیمی برای دریافت حقوق از مجموعه دولتی.

حلقه گمشده میان پیمانکار و کارگران

ماجرای چهار ماه بی‌حقوقی نیروهای تأسیسات بیمارستان نرگسی، نمونه‌ای تکراری از چالش‌های نظام پیمانکاری در بخش درمان است؛ جایی که کارگران بسیاری در سراسر کشور نیز باوجود انجام کارهای سخت، به دلیل ضعف نظارت یا کوتاهی پیمانکار، با بی‌ثباتی معیشتی و تعویق‌های طولانی حقوق مواجه‌اند.

در این مسئله سه نکته اساسی قابل‌توجه است که می‌توان به عدم مراجعه پیمانکار به‌عنوان حلقه‌ای که عملاً قطع‌شده است اشاره کرد. بر اساس گفته مسئول امور عمومی شبکه بهداشت و درمان گچساران، شخص پیمانکار بیش از یک سال است حتی برای پیگیری رسمی به شبکه مراجعه نکرده؛ موضوعی که اگر صحت داشته باشد، نشان‌دهنده اختلال جدی در مدیریت و مسئولیت‌پذیری پیمانکار است.

نکته دوم هم نیروهای پیمانکاری هستند که تنها از مسیر شرکت امکان دریافت حقوق دارند و نمی‌توانند مستقیم از بیمارستان یا دانشگاه درخواست کنند. این ساختار باعث می‌شود کارگر در سخت‌ترین نقطه قرار گیرد و عملاً هیچ اهرم فشار فوری نداشته باشد.

نکته سوم هم می‌توان به‌ضرورت ورود نهادهای نظارتی برای جلوگیری از تداوم این وضعیت، اشاره کرد زیرا ادامه این روند، هم نارضایتی انسانی و اجتماعی ایجاد می‌کند و هم بی‌انگیزگی در ارائه خدمات مطلوب بیمارستان را به همراه دارد