آنچه در زیر می خوانید سخنان مهدی پیام نماینده اتحادیه جنبش عدالتخواه دانشجویی کشور پیش از خطبه های نماز جمعه این هفته گچساران است:

آوای جنوب؛

بادرود وسلام فراوان بر سرورشهیدان وپیشوای مجاهدان و مبارزان راه خدا حضرت ابا عبدالله الحسین ع ویاران فداکارش وهمه شهیدان تاریخ که در راه عدل اسلامی مبارزه کردند وجان دادند.

عرض تسلیت دارم شهادت این امام عزیز که به ما درس عدالتخواهی شجاعت و مقاومت داد.
خدا راشاکرم که سرانجام توفیق شد در خدمت شما نماز گزاران محترم باشم.
مطالبی که باطرح آن در خدمتتان خواهم بود عدالت اجتماعی به عنوان یکی از الزامات حکومت ودولت اسلامی است .
مهمترین وظیفه دولت اسلامی آن است که جامعه انسانی را به تعادل برساند یعنی عدالت اجتماعی را برقرار کند تا فرصت بروز و ظهور استعدادها برای همه احاد جامعه به صورت یکسان فراهم شود که این اصلی ترین ومحوری ترین کارویژه دولت اسلامیست.
متاسفانه امروزه نحوه توزیع ثروت وامکانات درکشور ،مبتنی بر شکوفایی استعداد ها بر پایه عدالت اجتماعی نیست. همین مسئله آسیب های زیادی را متوجه جامعه نموده است.
اولین مسئله بوجودن امدن فاصله طبقاتی شدید درکشور است.عده ای در رفاه وآسایش و امکانات فراوان زندگی می کنند وعده ای هم به دوزخیان زمین تبدیل گشته اند.
عده ای از تحصیلات بانکی بدون محدودیت و حقوق های نجومی برخوردار می شوند ودربهترین و گران ترین نقاط شهری ساکن می شوند وسوار لوکس ترین ماشین ها می شوند وهمانند شاهان زندگی می گنند وچنان میخورند که از سر سیری با دمشان گردو می شکنند و عده ای هم در پایین شهرها با ده پانزده سر عائله در یک یا دواتاق فرسوده زندگی میکنند ونه توان ازدواج دارند و نه توان فراهم کردن جهیزیه ساده وحتی درسیر کردن شکمشان هم مشکل دارند.

وی ادامه داد : برای جمهوری اسلامی ننگ است که بالای هشتاد درصد مسئولین شان مانند گروه اول قارون وار زندگی میکنند.مگر نه مقدمه تحقق عدالت اجتماعی این است که مسئولان دولت اسلامی ونظام اسلامی که اصلی ترین وظیفه شان استقرار عدالت اجتماعیست خود دراین زمینه الگو باشند ودرسطح عموم مردم زندگی کنند وساده زیست باشند.
ایا فریاد بلند حضرت روح الله را فراموش کرده اید که فرمودند اگر مسئولین ما خوی اشرافی گری پیدا کنند فاتحه انقلاب را باید خواند.
مسئولانی که همچون قارون زندگی میکنند واضح است که درکی از مشکلات حاشینه نشینان نداشته باشند.
مسئولان ومدیران گچساران درکدام مناطق زندگی میکنند؟
ایا مسئولین گچسارانی در سطح متوسط مردم زندگی میکنند؟
چند درصد ازمسولین گچسارانی دربافت های فرسوده لبنان رادک وسادات زندگی میکنند؟
وقتی مسئولین دراین مناطق زندگی نکنند قطعا درک درستی از واقعیت ها و وضعیت مردم این محلات نخواهند داشت.دراین بافت های فرسوده بیست وسه هزار نفر زندگی میکنند که بایک زلزله بالای چهار ریشتر همه شان قتل وعام می شوند. طرحی که برای مردم این محلات درنظر گرفته شده زمان بر ،ناکافی ،ناقص وبرای بسیاری افراد این مناطق قابلیت اجرا ندارد.
دومین مسئله که درنبود عدالت اجتماعی واقتصادی بوجود می آید.معضلات واسیب های اجتماعییست. نبود عدالت اجتماعی باعث می شود عده ای از دسترسی به لوازم پیشرفت عقب بمانند .به عنوان مثل یکی از لوازم پیشرفت فرصت های آموزشییست.کودکانی که فقیر باشند ومدرسه خوب نروند واز امکانات و وشرایط تحصیلی خوب برخوردار نباشند وقتی بزرگ می شوند اگر صاحب شغلی هم بشوند ،شغلی نازل با درآمد نازل خواهد بود وسرانجام در بافت های فرسوده وپایین شهری ساکن می شوند وبه توزیع کننده مواد مخدر یا مصرف کننده ان تبدیل می شوند درصورتی که می توانستند به توزیع کننده یامصرف کننده قدرت سیاسی تبدیل شوند.سیستم آمدزشی درکشور ما مروج بی عدالتیست.

ترویج اموزش پولی وخصوصی مثل دانشگاه ازاد غیر انتفاعی ها ،پردیس ها و مهمتر ازهمه کنکور تسریع کننده روند مذکورهستند.
مردم عزیز گچساران چرا باید ساکنین محلات سادات ولبنان ورادک وسایر متاطق مشابه در وضعیت دردناکی ازسطح رفاه و بهداشت عمومی وامکانات تفریحی اولیه قرار داشته باشند.چرا باید بخشی از جوانان این مناطق اسیر اعتیاد خانمان سوزباشند. مگر همین مناطق نیستند که بیشترین حضور را در صحنه های نیاز انقلاب مثل جنگ و انتخابات و….. داشته ودارند؟مگر به تعبیر حضرت روح الله همین ها صاحبان اصلی انقلاب نیستند که یه تارمویشان را باتمام کاخ نشینان عالم عوض نمی کند؟
اشکال کار کجاست؟
این حقیر دانشجوی عدالتخواه معتقدم ریشه ی بروز چنین وضعیتی در چند عامل نهفته است:
۱- عدم محوریت عدالت در توزیع اعتبارات و بودجه ها در سطح ملی،استانی وشهرستانی: رهبر انقلاب در دو دهه اخیر بیشترین تأکید را برشاخص سازی عدالت به عنوان هویت حقیقی جمهوری اسلامی در قانونگزاری و قضا و و اجرا داشته اند.حتما می دانید که در توزیع اعتبارات عنصر چانه زنی و قدرت لابی و‌نفوذ سیاسی به شدت تعیین کننده است واینجاست که حق مناطق محروم تضییع و پایمال می شود.
مسئولان گچسارانی اگر در شناسایی آسیب ها و دردهای مردم محروم و حاشیه نشین و سپس مطالبه ی آن ها و اختصاص اعتبار و اجرای سریع پروژه ها اقدامات انقلابی نکنند،روز به روز شاهد عمیق ترشدن شکاف های اجتماعی ،فقیرترشدن فقرا و غنی ترشدن اغنیا خواهیم بود
۲) آیا تاکنون جریانات مذهبی و انقلابی،اساتیددانشگاه و حوزه ،نخبگان فرهنگی و مراجع فکری تاکنون به صورت خودجوش در مناطق رادک،لبنان ،سادات و روستاهای محروم آموزش های سبک زندگی،مشاوره های قبل از ازدواج،نجات جوانان اسر در دام اعتیاد برگزار کردند؟
اینکه تمام توجهات را به سمت دولت و‌مسیولین معطوف کنیم با احساس مسئولیت اجتماعی و‌ تکلیف انقلابی منافات دارد،باید دغدغه مندان انقلاب اسلامی و دردمندان مناطق محروم با آسیب شناسی دقیق مسایل مردم هر منطقه و‌نیازسنجی علمی،ظرفیت های موجودرا برای حل این معضلات بسیج کنند
سمت دولت و‌مسیولین معطوف کنیم با احساس مسئولیت اجتماعی و‌ تکلیف انقلابی منافات دارد،باید دغدغه مندان انقلاب اسلامی و دردمندان مناطق محروم با آسیب شناسی دقیق مسایل مردم هر منطقه و‌نیازسنجی علمی،ظرفیت های موجودرا برای حل این معضلات بسیج کنند.
۳) در اولویت قرار گرفتن درگیری های جناحی و بازی های سیاسی بی خاصیت چپ وراست به جای تقویت روح مطالبه گری وپرسشگری و انتقادی فضای رسانه ای و نخبگان سیاسی:
تاکنون دیده اید که نخبگان سیاسی گچساران در فضای غیرسیاسی اتحادی برای بررسی و حل معضلات گچساران داشته باشند؟؟
ضروریست هسته های نخبگانی مستقل،آزاده و فعالی برای پیگیری مطالبات مردم و آرمان های انقلابی شکل گیرد و در چنین فضایی عناصر مؤمن و دردمند تمام سلایق سیاسی می توانند کار مشترک و هدفمندی تعریف کنند.
۴)وجود سیستم اقتصادی فساد پرور است.الان مبارزه ما بافساد اقتصادی نیست مبارزه با اقتصاد فساد پرور هست.مبارزه با اقتصادیست که دوهزار میلیارد تومان وام را یک جا پرداخت می کند اما برای ده میلیون وام ازدواج می گویند منابع نداریم .سیستم فاسدی که فیش های ننگین نجومی پرداخت می شود وقانونی قلمداد می شود.
۵-فعال شدن دوباره سبک زندگی و مدیریت لیبرالی و رفاه طلبانه برخی از مسیولین ورجال سیاسیست که نامردانه مشکلات کشور را ناشی از دورشدن از الگوی مدیریت لیبرالی می دانند.خطر اصلی عادی کردن این نوع مدیریت و حکومتداری در میان مردم و قبح زدایی از نهادینه شدن چنین رویکردیست.
۶-،ایجاددوگانگی معیشت- انقلابی گری که عده ای درداخل کشور به دنبال القای این نگاه و تفکر هستند که اگر روحیه ی انقلابی در عرصه های گوناگون کشور حکمفرماشود، مسایل اقتصادی و معیشت مردم حل نخواهد شد.اساساً چالش های فکری درون جمهوری اسلامی در حال شفاف تر شدن و رو شدن لایه های پنهانی سیاستمداران است. امروز درگیری اصلاح طلب- اصولگرا در حال تبدیل شدن به چالش عمیق انقلابیون- لیبرال های چپ و راست میشود،به وضوح دیدیم در همین انتخابات مجلس دهم ائتلاف های غیر قابل باور سیاسی در استان ،گچساران و درسطح ملی رخ داد.پیوندها و ائتلاف های سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا با هدف حضور در قدرت. اینها در بزنگاه های مختلفی به هم میرسند.
اقایان قصددارند با مستحکم کردن پیوند سیاسیشان فضا را بر عناصر حر و انقلابی و عدالتخواه ببندند.
چالش انقلابی گری- لیبرالی گری و محافظه کاری در حال شدن است و مرزبندی های فکری جامعه به سمت شفافیت بیشتری در حال حرکت است.
۷- رویکرد غلط سیستم قضایی درربرخورد با مفاسد یعنی برخورد جدی با آفتابه دزدها و کسانی که پشتوانه سیاسی ندارند و ممانعت از فعالیت عناصر مستقل عدالتخواه، آسیب های زیادی به این سیستم وارد کرده است.
اگر در مملکت عناصر انقلابی و ضدفساد نتوانند به نقد و پرسشگری و مطالبه از موارد فساد و یا پیش بینی بروز فساد در بعضی گلوگاه های فساد بپردازند و با برخورد سلبی و امنیتی فضا را بر آنان ببندیم،بلاشک مفسدین امنیتی و متنفذین سیاسی معامله گر بهترین فرصت را برای تولید فساد پیدا می کنند
آیا یقه بسته و دردست داشتن تسبیح و در فلان منصب قرار گرفتن و وابستگی به احزاب سیاسی باید مانع از نقد و پرسشگری مسیولین و‌رجال سیاسی گردد؟!!!
امنیت عناصر حُر وانقلابی در پیگیری موارد فساد محکم ترین سیلی را برگوش عناصر مفسد می زند وگرنه هیچ امیدی به عناصر ورجال سیاسی چپ وراست نیست که این اقایان تاکنون در پیگیری مطالبه ی رهبری مبنی بر مبارزه با فساد و تحقق عدالت اجتماعی،پرونده ی قابل قبولی ندارند.
۸.مهمتر ازهمه خویشاوندسالاری ،اشنا سالاری ،حزب سالاری وپارتی بازی به جای شایسته سالاری.
وقتی رابطه جای ضابطه را می گیرد نتیجه ان می شود جوانی که توانایی اداره یک وزارتخانه را دارد کنار خیابان دستفروشی کند وآن کسی که توانایی یک دستفروشی راهم ندارد به راحتی پست های وزارتی بگیرد.الان وضعیت این طورهست.
درگچساران هم که حرف شایسته سالاری شبیه جوک می ماند .همین مسئله هم بیشترین اسیب ها را متوجه این شهرکرده وباعث شده ثروتمندترین شهر اینقدر عقب مانده وفقیر بماند واین همه معضلات اجتماعی دامنگیر جوانانش شود.