پدر نیما جمشیدی مدال آور طلای مسابقات آسیایی واترپلو اندونزی و جهانی استرالیا با انتقاد از مسئولین گچساران و استان بخاطر عمل نکردن به وعده هایشان، گفت: وقتی بی مهری مسئولین استان را دیدیم، آنقدر روحیه فرزندم در خانواده  ضعیف شد که چندین بار فکر کردم پسرم بهتر است ورزش را برای همیشه کنار بگذارد.

آوای جنوب؛

منوچهر جمشیدی در گفتگو با آوای جنوب افزود: شاید مسئولین گچسارانی و استانی آنقدر سرشان شلوغ است که مدال آوران  را از یاد برده اند و یا شاید آنقدر قهرمان آسیایی در گچساران داریم که نیمای من در میان آنها گم شده است .
جمشیدی گفت: پس از مدال طلای نیما نه تنها تقدیری صورت نگرفت، بلکه حتی مسئولین مصوبه هییات وزیران مورخه ۷۶/۵/۸ و به استناد اصل ۱۳۸ قانون اساسی آیین نامه تسهیلات تشویق قهرمانان را در مورد فرزندم اجرا نکردند.
جمشیدی ادامه داد: تاجگردون نماینده مردم گچساران طی نامه ای  به شورای شهر و شهردار دوگنبدان خواستار این مهم شدند که به وضعیت فرزندم رسیدگی شود، اما نه تنها رسیدگی نکردند بلکه کاری کردند که ورزش در دل نیما های گچسارانی بمیرد.
پدر دارنده مدال طلای مسابقات واترپلو آسیایی اندونزی و جهانی استرالیا ادامه داد: وقتی تمام زندگیت را روی ورزش می گذاری و از طرف دیگر دوری خانه و خانواده را هم تحمل می کنی، آنوقت حتی بعد از کسب مدال طلا هیچ تقدیری در شهر خودت نمی شود دیگر چه روحیه ای باقی می ماند که بخواهی دفعه بعد در مسابقات مدال طلا بگیری.

جمشیدی تاکید کرد دیگر از نامه دادن و بردن و آوردن به شورای شهر و شهرداری گچساران کلافه شده ام اما با اینکه می دانم آخرش به هیچ ختم می شود دوست ندارم در مقابل فرزندم شرمنده شوم .

وی در پایان با این سئوال به گلایه های خودش پایان داد : من فقط یک سئوال دارم آیا به هیچکدام از ورزشکاران مدال آور پاداشی نداده اند یا نیمای من در میان آنها استثنا است؟

نامه های پدر نیما جمشیدی را در ادامه بخوانید