«امیرحسین زمانی نیا، معاون بین الملل وزیر نفت بلافاصله پس اتمام نشست امروزاش با یک هیات سی و شش نفره ی ایتالیایی دارد ما را (ما یعنی شانا و همکاران خودش در معاونت بین الملل) دعوا می کند و می گوید: “خبر یعنی یک کار سیاسی مهم، خبر این نشست اندازه خود این جلسه اهمیت دارد، من نمی دانم چرا ما در وزارت نفت این اهمیت را متوجه نمی شویم”. ما را دیر خبر کرده بودند، وقتی نیم ساعت از جلسه گذشته بود. می گفت شما خودتان هم مقصرید، باید پاشنه دفتر وزیر و دفتر مرا درآورید حتی اگر به وظیفه سان عمل نکردند و اینجا شما را خبر نکردند.»

اما پس از گذشته چند روز از نشر این عکس و مطلب، حکم اخراج این کارمند روابط عمومی وزارت نفت در روز چهارشنبه ۱۸ آذرماه صادر شد.

این کارمند برکنار شده روابط عمومی وزارت نفت در واکنش به اخراج خود، مطلب دیگری با عنوان «اخراج از رسانه‌ی نفت به خاطر اینستاگرام» را در صفحه فیس‌بوکش منتشر کرد که به این شرح است:

«چند روز پیش به خاطر یکی از پست های اینستاگرامم از کار در خبرگزاری شانا، رسانه ی اداره کل روابط عمومی وزارت نفت برکنار شدم. طی نامه ای که نه کسی مسوولیت اخراج ام را پذیرفته نه علت آن آمده است. پستی که عکسی از معاون بین الملل وزیر نفت، امیرحسین زمانی نیا بود و اتفاقا به نوعی تمجید از او. پس چند روز که از اخراجم و علت آن مطمئن شدم خواستم هم موضوع را اینجا برای دوستانم بگویم و هم خاطره ای را نقل کنم.

تیرماه ۹۲ در میانه ی دولت آقای احمدی نژاد وقتی مسعودمیرکاظمی وزیر وقت نفت را برکنار کرده بود، درحالی که برای شانا کار می کردم در جلسه ی سخنرانی محمد علی آبادی سرپرست وزارت نفت، سه عکس از خمیازه پیاپی مدیرعامل وقت شرکت ملی  نفت، فرمانده وقت قرارگاه خاتم و یکی دیگر از مدیران ارشد نفت  روی وبلاگم منتشر کردم که باز نشر این عکس ها توسط خبرآنلاین و باز نشر خبر این سایت توسط ده ها سایت دیگر، باعث شد بلافاصله این عکس ها در مجموع روی این سایت ها ده ها هزار بار کلیک شود. برخلاف انتظار تنها بازخوردی که از مدیرکل وقت روابط عمومی وزارت نفت داشتم چند پرسش از دفتر ایشان بود و به هیچ وجه بازخورد منفی ای نداشتم. در دولتی که تمام و کمال متهم به برخورد خشن با رسانه ها بود و هست.

از سال ها پیش از اینکه شبکه های اجتماعی امروزی فعال شود، حتی پیش از اینکه خودم دوربین دیجیتال داشته باشم روی سایتی به نام طوسی وبلاگ داشتم و پس از آن روی سایت خودم و اکنون بیشتر روی شبکه های اجتماعی هر از چندی آنچه در سر دارم می نویسم  یا عکسی را نشان می دهم. حتی در سال ۸۸ و پس از آن. این اولین بار است که موضوعی چنین پیش پا افتاده و حتی در کمال تعجب موضوعی مثبت و در تمجید از مجموعه ای باعث چنین بازخوردی از سوی آن مجموعه برایم شده است.

این دو موضوع در دو دولت متفاوت و برخورد خلاف انتظار آنها بیش از هر چیز شاید ناآگاهی مدیران، فارغ از جناح و دسته بندی شان، نسبت به رسانه ها را بازگو می کند. امید که این ماوقع خیر باشد برای شانا و البته برای من.»

این برخورد روابط عمومی وزارت نفت با خبرنگاران و کارمندان خود، تازگی ندارد، سال گذشته هم، برخی از خبرنگاران نسبت به استفاده یکی از سایت‌های زیرمجموعه وزارت نفت از اخبار رسانه‌ها، بدون ذکر منبع، در گروه‌های مجازی اعتراض کرده بودند که به دنبال دستوری از سوی روابط عمومی وزارت نفت، معترضان به این برخورد غیرحرفه‌ای، از سوی رئیس خود مؤاخده شدند.