کد خبر : 66315
تاریخ انتشار : سه شنبه 25 آذر 1404 - 8:33

رانندگان صنعت نفت ستون پنهان پایداری انتقال فرآورده‌های نفتی

رانندگان صنعت نفت ستون پنهان پایداری انتقال فرآورده‌های نفتی

در مسیرهایی دور از شهر و امکانات، جایی که بیابان و اقلیم سخت حرف اول را می‌زنند، پایداری انتقال فرآورده‌های نفتی به حضور بی‌وقفه نیروهایی وابسته است که اغلب دیده نمی‌شوند؛ راهبران و رانندگانی (به اصطلاح رانندگان استیجاری صنعت نفت) که شبانه‌روز در آماده‌باش‌اند تا چرخ عملیات هرگز از حرکت نایستد. آوای جنوب، در مسیرهایی

در مسیرهایی دور از شهر و امکانات، جایی که بیابان و اقلیم سخت حرف اول را می‌زنند، پایداری انتقال فرآورده‌های نفتی به حضور بی‌وقفه نیروهایی وابسته است که اغلب دیده نمی‌شوند؛ راهبران و رانندگانی (به اصطلاح رانندگان استیجاری صنعت نفت) که شبانه‌روز در آماده‌باش‌اند تا چرخ عملیات هرگز از حرکت نایستد.

آوای جنوب، در مسیرهایی که از دل بیابان‌های صعب‌العبور و دور از مراکز شهری عبور می‌کنند، انتقال فرآورده‌های نفتی هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود؛ بخشی از پایداری این جریان حیاتی، مرهون تلاش شبانه‌روزی رانندگان صنعت نفت و راهبران صنعت نفت واحد ترابری شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران است؛ نیروهایی که در سخت‌ترین شرایط جغرافیایی و اقلیمی، آماده انجام مأموریت‌اند.

به مناسبت ۲۶ آذر، روز حمل‌ونقل،مرتضی همتی‌فر، رئیس واحد ترابری منطقه جنوب شرق شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران از واقعیت‌های کمتر دیده‌شده در این حوزه می‌گوید:

ترابری بازوی اجرایی عملیات در صنعت نفت

ترابری در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، تنها جابه‌جایی خودرو و تجهیزات نیست؛ این واحد، ستون اجرایی تمام عملیات فنی، تعمیراتی و بهره‌برداری به شمار می‌رود. از انتقال نیروهای عملیاتی با ناوگان سبک گرفته تا جابه‌جایی ماشین‌آلات فوق‌سنگین، جرثقیل‌ها و تجهیزات راه‌سازی، همه‌وهمه به ترابری گره خورده است. حتی عملیات خاک‌برداری، تسطیح و آماده‌سازی مسیرها نیز بدون ماشین‌آلات این واحد عملاً ممکن نیست.

نخستین نفرات، آخرین خروج

اما این مأموریت‌ها، اغلب در مسیرهایی انجام می‌شود که نه جاده‌ای ایمن دارند و نه نشانی از رفاه. راهبران ترابری، جزو نخستین نفراتی هستند که در عملیات‌های تعمیراتی و اضطراری به محل می‌رسند و آخرین کسانی‌اند که آن را ترک می‌کنند.

کار با ماشین‌آلات سنگین و فوق‌سنگین، در شرایط سخت اقلیمی، فشار جسمی و روحی زیادی به این نیروها وارد می‌کند؛ فشاری که با وجود فرسودگی تجهیزات و کمبود امکانات، دوچندان می‌شود.

دوری از خانه؛ بهای پنهان پایداری عملیات

دوری طولانی‌مدت از خانواده، بخش جدانشدنی زندگی راهبران ترابری است. مأموریت‌های پی‌درپی و اقامت در مناطق دورافتاده، خلأهای عاطفی و آسیب‌های اجتماعی را به همراه دارد؛ مسائلی که در بلندمدت می‌تواند اثرات جبران‌ناپذیری بر زندگی شخصی این کارکنان و خانواده‌هایشان بگذارد. این در حالی است که در بسیاری از مسیرها، حتی حداقل امکانات رفاهی نیز وجود ندارد.

ناوگانی فرسوده با مأموریت‌های بی‌وقفه در صنعت نفت

یکی از چالش‌های جدی این حوزه، فرسودگی ناوگان است. خودروها و ماشین‌آلات با عمر بالا، بار مأموریت‌های مستمر را به دوش می‌کشند و با وجود تلاش‌های شبانه‌روزی واحد نگهداشت، بروز نقص‌های فنی اجتناب‌ناپذیر است.

پشتیبانی شبانه‌روزی از همه واحدها

با وجود همه این سختی‌ها، واحد ترابری به‌صورت شبانه‌روزی پشتیبان همه واحدهای ستادی، فنی و عملیاتی منطقه است. بدون همکاری این بخش، عملاً هیچ فعالیتی در مجموعه قابل انجام نیست و زنجیره عملیات، از اعزام نیرو تا انتقال تجهیزات، به ترابری وابسته است.

خط مقدم در شرایط اضطراری

در شرایط اضطراری، نقش این واحد پررنگ‌تر می‌شود. هنگام نشتی خطوط یا بروز حوادث پیش‌بینی‌نشده، ترابری نخستین واحدی است که برای اعزام تیم‌های عملیاتی وارد عمل می‌شود و هم‌زمان، ناوگان سنگین و فوق‌سنگین برای انتقال ماشین‌آلات مورد نیاز به کار گرفته می‌شود.

ادای احترام به راهبران گمنام صنعت نفت

در پایان، این روایت به قدردانی از رانندگان و راهبران ترابری صنعت نفت می‌رسد؛ نیروهایی که بی‌هیاهو و در سکوت، در دل بیابان‌ها، چرخ‌های انتقال فرآورده‌های نفتی را همواره در حرکت نگه داشته‌اند.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.