هرازگاهی پیکرهایی از نام آوران و اسطوره‌های جاوید به دیارمان باز می گردند تا ما یادمان باشد برای وجب به وجب خاک این مرز و بوم چه خون‌هایی ریخته شده و چه دلیر مردانی جان دادند.

شهدای گمنام همان فرزندان روح‌الله و از سلاله زهرایند که سال‌ها در خاک‌های تفتیده مناطق عملیاتی آرمیده بودند، بازگشت پیکرهای شهدا یادآوری و تلنگری به نسل امروزی است که بدانیم کجا بودیم و در زمان حاضر چه مسیری را باید طی کنیم.

این بار هم بازگشت ۲ حماسه آفرین میدان‌های نبرد فضای شهرمان را معطر به عطر کربلای حسین کرد.

مردم شهید پرور دهدشت که چهار سال پیش هم استقبال خوبی از شهدای گمنام داشتند امروز با فریادهای «یا حسین(ع)»، «این گل پرپر از کجا آمده»، «یادی که در دل‌ها هرگز نمی‌میرد یاد شهیدان است»،«دسته گل محمدی به شهر ما خوش آمدی»،«نسیمی جانفزا می‌آید، بوی کرببلا می‌آید» و فریادهای «یا حسین»از لاله‌های مهمان استقبال کردند.

این مراسم از پارک شهید دستغیب آغاز و شهدا تا حسینیه ثارالله سپاه پاسداران بر دستان مردم و مسرولان تشییع شد.

امروز به یاد آن‌هایی که جز استخوان‌هایشان چیزی از جسمشان نمانده اما عظمت، شکوه و غیرت و روحشان عالم را فرا گرفته باز همان جمله همیشگی«شهدا شرمنده‌ایم» بر زبانمان جاری شد؛ شهدا راه را برای ما همورا کردند اما ما برای شهدا چه کردیم؟ چهار سال از حضور همسنگران این کبوتران خونین بال در شهرمان می‌گذرد هنوز مسیر دسترسی به زیارتگاهشان هموار نشده است.

شهدا شرمنده‌ایم که میزبان خوبی برای هم قطارهایتان نبودیم گرچه مردم رسم میزبانی را بلدند و استقبال خوبی از شما و دو شهیدی که فروردین ماه ۹۲ به دیارمان صفا دادند داشتند اما در مراسم استقبال چشمم به یادمان شهدای گمنام که افتاد دوربین و قلم هم شرمنده شدند.

پیکر مطهر یکی از شهدای گمنام برای مراسم «شبی با شهدا» به شهر چرام می‌رود و دیگری در در مراسم  یادواره سرداران شهید«نیک محمدی و جمادی» در قالب «افتخار کوچه، آبروی محله»در کوچه شهید جمادی واقع در ۱۸۰ دستگاه دهدشت مهمان مردم شهیدپرور است.

********************************
گزارش و عکس از: طیبه سادات سعادتی‌نیک