رفتار شناسی آقای تاجگردون ؛ دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را !!
آوای جنوب؛سعید رحمانی اصل

بی شک پدیده رفتار شناسی یک فرد در جایگاه و موقعیت های مختلف می تواند گاها نتایج درخور توجه و جالبی در پی داشته باشد چرا که می توان در حالات مختلف و زمان های متفاوت به مشاهدات عجیبی از رفتار ورویه آن شخص در عرصه مورد نظر دست پیدا کرد. عالم سیاست شاید بهترین مورد برای سنجش کارآیی این پدیده باشد.
پس از پایان راهپیمایی ۲۲بهمن در شهرستان گچساران که باز هم مثل همیشه با شکوه و پر صلابت برگزار گردید چندین نفر از دوستان در مورد محتوای سخنرانی نماینده محترم بحث می کردند و یکی از آنها به شوخی عنوان کرد چون پشت جایگاه ایستاده بود تا اواخر سخنرانی فکر می کرده حتما آقای تاجگردون موفق به حضور در راهپیمایی نشده اند بنابراین برگزار کنندگان مراسم از یکی ازاصولگرایان دو آتشه !! مانند آقای (…..) برای ایراد سخنرانی دعوت کرده اند.
عنوان این مطلب از سوی آن دوست عزیز شاید به شوخی باشد ولی در واقع حکایت از یک کنایه دارد. بررسی علت وچرایی این کنایه را شاید بتوان در موضعگیریها و رفتار سیاسی آقای تاجگردون در طی این چند سال اخیر پیدا کرد که می توان به برخی از آنها در ذیل اشاره کرد:
الف ) ایشان در سالیان دور یک تکنوکرات وابسته به جریان کارگزاران سازندگی(آیت الله هاشمی رفسنجانی) خوانده می شدند که با روی کار آمدن دولت دوم خرداد (سید محمد خاتمی ) به عنوان یک اصلاح طلب معرفی می شدند و پس از راهیابی به مجلس شورای اسلامی عضو فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت شدند!!
ب) داستان معروف انتخابات ریاست جمهوری را نیز فکر کنم تقریبا همگان بدانند آن زمان در محافل به گوش می رسید که دکتر تاجگردون از آقای محسن رضایی حمایت کرده اند به گونه ای که جدا از مصاحبه ها و بیان این موضوع که دیدارهای مداومی با ایشان داشتند بعد ها حتی در همایش انتخاباتی ایشان در سالن وحدت نیز سخنرانی نمودند.
پس از برگزاری انتخابات و اعلام نتیجه نهایی از سوی وزارت کشور، شاهد حضور آقای تاجگردون در میان هواداران آقای روحانی در جلوی ستاد ایشان و ابراز خوشحالی از پیروزی در انتخابات بودیم !! موضوعی که بعد ها مورد اعتراض چهره های شاخص اصلاح طلب شهرستان گچساران واقع شد.
ج)دکتر تاجگردون در سخرانی ۲۲ بهمن امسال از اقتدار رهبری و جایگاه ولایت فقیه دفاع کردند و با عنوان این مطلب که(در مسائل سیاسی خط قرمز و فصل الخطاب رهبری است)از ایستادگی و جانفشانی برای آرمانهای امام و انقلاب صحبت کردند.
اما بی شک حافظه تاریخی این انقلاب و ملت از یاد نبرده است که در مجلس ششم یک تحصن اعتراض آمیز صورت گرفت وبه دنبال تحصن نمایندگان مجلس تعداد ۷۰نفر از معاونان وزارتخانه ها در تکمیل پروژه فشار به رهبر انقلاب با نوشتن نامه ای به رییس جمهور وقت از سمت خویش استعفا دادند.
نامه ای که در آن به نبودن مردم سالاری و انتخابات گزینشی و خیلی موارد دیگر اشاره شد و با این مطلب که (این عذر را از ما بپذیرید که ادامه خدمت را هم جهت با منافع ملت و نظام جمهوری اسلامی نمی یابیم و دولت را به کسانی بسپاریم که آنگونه آن را می خواهند) به پایان رسید.
اما قسمت تلخ ماجرا این است که متاسفانه آقای تاجگردون که آن زمان معاونت سازمان برنامه و بودجه را بر عهده داشتند یکی از امضاء کنندگان این نامه بودند.
هر چند این پروژه با مقاومت و هوشیاری رهبر انقلاب در نهایت به شکست انجامید ولی اکنون این سوالات در اذهان مطرح شده است:
۱-در زمان دولت اصلاحات آیا فرمایشات رهبری فصل الخطاب نیست؟
۲-آیا فقط در زمان نمایندگی مجلس می بایست از اقتدار رهبری و خط قرمز بودن جایگاه ولایت فقیه دفاع کرد؟
البته خوانندگان محترم می توانند پاسخ این سوالات را از آقای تاجگردون دریافت کنند چرا که به یقین تفاوت این دو موضوع را ایشان بهتر درک کرده اند!!
هرچند که ناخودآگاه به یاد ضرب المثل (دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس) می افتیم!!
اگر امروز به کنایه عنوان می شود که آقای تاجگردون در شهرستان اصلاح طلب هستند و در تهران اصولگرا!! حکایت از واقعیت تلخی دارد که تا کنون شاهد مرز بندی شفافی در بیان اصول و دیدگاه فکری ایشان نبوده ایم و به ظاهر نخواهیم بود !! امری که در عالم سیاست پدیده ای مذموم خوانده میشود چرا که در بازی شطرنج سیاست گاها سبب کیش و مات همفکران ایشان نیز خواهد شد.
(شهر من بوسه بر خاکت استواریت را می ستایم…)

**مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین آوای جنوب است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید**