ظهور پدیده «بلاگر_نماینده» در کهگیلویه و بویراحمد؛ غلامرضا تاجگردون و محمد بهرامی دو چهره شاخص این جریان

آوای جنوب
غلامرضا تاجگردون، نماینده کنونی گچساران و باشت، با سابقه سه دوره حضور در مجلس، اصلاً چهره‌ای ناشناخته در سطح ملی نیست. مسئولیتش در کمیسیون برنامه و بودجه و قدرت سیاسی‌ای که طی سال‌ها در ساختار تصمیم‌گیری کشور برای خود ساخته، او را به چهره‌ای شناخته شده تبدیل کرده است. با این حال، امروز تاجگردون در موقعیت فردی قرار دارد که نه تنها باید پاسخگوی مطالبات گچساران و باشت باشد، بلکه به واسطه جایگاه مؤثرش در مجلس، می‌تواند و باید بخشی از راه‌حل مشکلات گسترده‌تری باشد که این منطقه سال‌هاست با آن‌ها دست‌به‌گریبان است.

اما مسئله اینجاست که سبک حضور تاجگردون، بیشتر شبیه یک بلاگر اینستاگرامی است تا یک نماینده قدرتمند مجلس. صفحه او در اینستاگرام، بیش از آن‌که شبیه صفحه رئیس کمیسیون برنامه و بودجه باشد، یک‌جور ترکیب عجیب از ژست‌های روشنفکرانه، روابط عمومی شخصی و گاهی هم موضع‌گیری‌های اپوزیسیونی است. نه لحن او، نه ادبیاتش، نه نوع خطاب‌کردنش به مخاطب، نشانی از آن مسئولیتی ندارد که در مجلس بر عهده اوست.

تاجگردون، اگر قصد بلاگری ندارد، چرا محتوای صفحه‌اش شبیه صفحه بلاگرهای موفقیت و روابط عمومی شخصی است؟ چرا بخشی از این انرژی برای بیان مشکلات فوری مردم گچساران و باشت صرف نمی‌شود؟

اگر بپذیریم پروژه‌های بزرگ عمرانی برای هر منطقه‌ای لازم است، باید بپذیریم که چنین پروژه‌هایی زمان‌برند. سال‌ها طول می‌کشد نتیجه بدهند. اما دردهای مردم فوریت بالایی دارند. خودکشی در باشت بالا رفته، اما در صفحه نماینده یک کلمه درباره‌اش نمی‌بینیم. اعتیاد جوانان قابل کتمان نیست، اما چیزی درباره‌اش نمی‌گوید. طلاق رو به افزایش است، بیکاری گسترده شده، اما باز هم با سکوت تاجگردون همراه هستند. حتی یک پست درباره این‌که «خانواده‌ها چه‌طور علائم افسردگی یا اعتیاد را تشخیص دهند»، در صفحه کسی که به همه کارشناسان خبره کشور دسترسی دارد، دیده نمی‌شود. آیا تاجگردون نمی‌داند با یک کارگاه کوچک، با دعوت یکی از متخصصان برجسته کشور، می‌توان جان چند جوان را نجات داد؟ آیا نمی‌داند بخش بزرگی از خودکشی‌ها با آگاهی خانواده‌ها قابل پیشگیری است؟ آیا نمی‌داند یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های نماینده، نظارت بر عملکرد دستگاه‌هاست؟ اگر می‌داند، چرا بررسی نمی‌کند که کدام دستگاه در این منطقه کم‌کاری کرده که این حجم از آسیب‌های اجتماعی ریشه دوانده است؟

تاجگردون بیش از آن‌که نماینده یک بعدی باشد، دارد خودش را به یک نماینده یک‌بعدی تبدیل می‌کند؛ بعدی که اتفاقاً نه به مجلس مربوط است و نه به نیازهای مردم. بعدی که فقط در فضای مجازی شکل می‌گیرد و با ادبیات بلاگری تغذیه می‌شود.

اما این مشکل فقط مخصوص تاجگردون نیست. محمد بهرامی، نماینده بویراحمد، دنا و مارگون هم کم‌وبیش همین مسیر را می‌رود. البته با نسخه‌ای متفاوت. اگر تاجگردون در اینستاگرام شبیه طبقه اعیان و مرفه به‌نظر می‌رسد، بهرامی و تیم رسانه‌ای‌اش بیشتر شبیه بلاگرهایی‌اند که در مناطق محروم فعالیت می‌کنند؛ همان‌هایی که هر حرکت کوچک را با چند زاویه مختلف ثبت می‌کنند تا کمترین فعالیت هم به چشم مخاطب بیاید. اما تفاوت مهمی بین این دو وجود دارد؛ به نظر می‌رسد تاجگردون خودش بلاگری می‌کند، اما بهرامی را اطرافیانش بلاگر می‌کنند. این را در برخی نشست‌های رسمی می‌توان دید، وقتی پنج تا شش نفر همراهش وارد جلسه می‌شوند. آن هم کسانی که انگار بیشتر برای ثبت عکس و تولید محتوا آمده‌اند تا همراهی کارشناسی.

بهرامی البته سابقه‌ای متفاوت دارد. او سه دوره تلاش کرد وارد مجلس شود و نشد. این بار بالاخره به مجلس راه یافت و در سال اول توانست به عنوان نایب‌رئیس دوم کمیسیون انرژی انتخاب شود. اما همین موقعیت را هم در سال دوم از دست داد و نتوانست آن کرسی را حفظ کند. یعنی حتی در ساختار مجلس هم جایگاه او پایدار نیست. با این حال، سبک فعالیت رسانه‌ای او و تیمش، طوری است که انگار می‌خواهند این واقعیت را پشت صحنه‌سازی‌های مجازی پنهان کنند.

اما سؤالات مهم درباره او هم همان‌هاست که درباره تاجگردون گفتیم؛ بهرامی، اگر دغدغه واقعی مردم را دارد، چرا فکری برای بیکاری جوانان نمی‌کند؟ چرا از موج طلاق چیزی نمی‌گوید؟ چرا درباره مهاجرت اجباری جوانان تحصیل‌کرده سکوت می‌کند؟ چرا یک کارگاه آموزشی برگزار نمی‌کند تا خانواده‌ها علائم هشدار اعتیاد یا افسردگی را بشناسند و قبل از فاجعه مداخله کنند؟ چرا به جای این‌که انرژی تیم رسانه‌ای‌اش صرف این شود که وی از زاویه‌های متنوع وارد یک جلسه شود، از آن‌ها نمی‌خواهد که وضعیت واقعی شهرستان‌ها را مستندسازی کنند؟ چرا به جای ثبت تصاویر روابط عمومی، پیگیر عملکرد دستگاه‌های کم‌کار نیست؟ مگر نظارت وظیفه نماینده نیست؟

نماینده مجلس یعنی کسی که می‌داند فرزند امروز این استان در معرض چه خطرهایی است و با همه قدرتش می‌ایستد تا جلوی این خطرها را بگیرد. نماینده مجلس یعنی کسی که اگر جمعیت جوان منطقه‌اش افسرده است، اگر خودکشی بالا رفته، اگر اعتیاد بیشتر شده، اگر بیکاری فراگیر شده، نمی‌تواند و نباید آن را پشت عکس‌های اینستاگرامی پنهان کند. اما آیا تاجگردون و بهرامی هم این‌گونه عمل می‌کنند؟