امانتداری و درستکاری از آزمون‌های سخت و دشواری است که سربلند بیرون آمدن از آن  جز با غلبه بر هواهای نفسانی امکان‌پذیر نخواهد بود.

مجید جمعه‌پور جوان لنده‌ای مقیم و مغازه‌دار دهدشت این آزمون سخت و دشوار در روزهای اخیربا گذر از این آزمون سخت نشان داد ابتدا حاضر به گفتگو نبود ولی با پیگیری ما رمز غلبه بر هوای نفسانی و وسوسه را تکیه بر ایمان و اعتقاد به خدا دانست و گفت: با این داشته‌ها باز هم می‌توان رسم درستکاری و امانتداری را بیش از پیش زنده نگه داشت.

مجید جمعه‌پور با اشاره به سختی‌ها و دشواری‌های و نوع نگاه و روش زندگی خود گفت: من در خانواده‌ای بزرگ شدم که از ابتدا و بدو تولد آموزه‌های دینی و رسم مروت و درستکاری به عنوان یک امر مسلم مورد توجه بوده است.

وی افزود: اعتقاد و ایمان به خدا و نان حلالی که پدر و مادرم به من داده‌اند باعث شده امروز بتوانن بر نفسم غلبه و دل مالباخته‌ای را شاد کنم.

جمعه‌پور در ادامه به ماجرای پیدا شدن کیف زنانه قدیمی در جلوی مغازه ساعت‌فروشی خود اشاره و یادآور شد: دو روز پیش هنگامی که برای باز کردن مغازه رفتیم متوجه کیف زنان قدیمی در جوی آب شدیم.

وی ادامه داد: کهنه و مندرس بودن کیف در نگاه اول ما را به این فکر انداخته بود که شخصی به دلیل کهنگی آن را دور انداخته ولی با همفکری دوستان آن را از جوی بیرون آوردم و متوجه محتویات داخل کیف شدم.

این جوان پاکدست در ادامه با اشاره به محتویات کیف افزود: در این کیف بالغ به ۷۰۰ میلیون. ریال طلا و مبلغ ۱۰۰ میلیون ریال پول نقد وجود داشت که در این شرایط و بلبشوی اقتصادی هر فردی را وسوسه می‌کرد.

جمعه‌پور خاطر نشان کرد: اما اگر ایمان و اعتقاد به خدا و روز قیامت داشته باشیم و سر سفره طاهر و طیب پدر و مادر بزرگ شده باشیم این وسوسه که سهل است بزرگتر از آن را کنار خواهی زد.

وی یادآور شد: درست است که وضعیت مالی و معیشتی‌ام زیاد تعریفی ندارد و اجاره‌نشین هستم ولی امانتداری و دست‌پاکی را به میلیاردها تومان پول عوض نخواهم کرد.

جمعه‌پور از تلاش خود برای پیدا کردن نشانی و آدرس صاحب کیف گفت و خاطرنشان کرد: در کیف به جز پول و طلا وجواهرات کارت‌های بانکی وجود داشت که با مراجعه به بانک از طریق آنها به صاحب کیف وصل شدم و با گرفتن نشانی کیف و محتویات آن نشانی را به او دادم و او با مراجعه به مغازه کیف خود را دریافت کرد.

این جوان درستکار خوشحالی بعد از اقدام خود را یادآور شد و افزود: بعد از تحویل کیف صاحب کیف می‌خواست مژدگانی به من بدهد ولی به هیچ وجهه قبول نکردم و خوشحالی و اشک صاحب کیف را بزرگترین مژدگانی برای خود می‌دانم و مطمئنم که تأثیرات آن را در زندگی خود احساس خواهم کرد.