دفاع مقدس جایی که کسی حواسش به چپ و راست نبود/کسی حواسش نبود فریبرز کُرد است یا بختیاری
آوای جنوب
هیچ کس حواسش نبود فریبرز کُرد است یا بختیاری، کسی توجه نمی‌کرد حسن و حجت اصفهانی هستند یا گچسارانی.
علی‌مراد کاظم پور کارشناس روابط عمومی و رسانه طی یادداشتی این گونه آورده است: بارهای، بار و به دفعات گفتیم و نوشتیم آن شهدایی که جسمشان که روزی در کنارمان بودند و امروز ناظر بر اعمالمان هستند وقتی عازم جبهه‌ها می‌شدند حواسشان به این نبود که قرار است روزگاری بعد افتخار قوم، ایل و طایفه و تیره خاصی شوند.
آنها حواسشان به این نبود در میدان جنگ و دوران دفاع مقدس به چپ و راست بپردازند.
آنها یکدل و یکصدا رفتند تا ذره‌ای از خاک این سرزمین در هر گوشه‌ای از غرب تا شرق و از جنوب تا شمال به دست دشمنان نیفتد.
آری آنها عاشقانه رفتند تا امروز ناموس هر قوم و طایفه‌ای در هر گوشه‌ای از این سرزمین با عزت در خاکش قدم بزند و کسی جرات چپ نگاه کردن به ناموسش را نداشته باشد.
وقتی آن روزها رفتند، حمید بود و رضا و احمد و علی که از دل پس کوچه‌های هر شهری از این سرزمین به میدان جنگ رفتند تا به ندای رهبرشان لبیک گفته باشند.
در جبهه‌ها کسی حواسش به این نبود جعفر و غلام و احمد وملک؛ تُرک هستند یا که لُر، هیچ کس حواسش نبود فریبرز کُرد است یا بختیاری، کسی توجه نمی‌کرد حسن و حجت اصفهانی هستند یا گچسارانی.
شاید آنجا از لهجه و زبان بدانستند که کدام یکی تُرک است و آذری و دیگری جنوبی است آنجا اصلا کسی حواسش به چپ و راست نبود.
صیاد دلها و آقا محسن فرمانده جوانی که امام منصوبش کرده بود یکی از ارتش و دیگری از سپاه در کنار هم بودند تا سربازانشان ببینند ارتش و سپاه هم یکی هستند.
آنجا نان خشک آب می‌زدند و گویی بر سر بهترین سفره‌ها بودند و اینگونه در سرمای سوزناک کردستان و گرمای جنوب حماسه ها آفریدند و اما، آنها که چنین روحیه‌ای داشتند به معنای واقعی انقلابی بودند.
و امروز آنانی که شهدا را نمی‌بینند یک روز از برتری قومیتی می‌گویند و روزی از جریان‌های سیاسی، حال آن که مردم و مادران و خواهران و بازماندگان واقعی شهدا از این بازی‌ها خسته شده‌اند و افسرده.
آنها هر یک مدت خبری از اختلاس‌ها و این روزها خبر از جاسوسی می‌شنوند و با خود می‌گویند با خون شهدایمان چه کردید به راستی که باید پاسخ داد با خون شهدایمان چه کردیم.
خاک پای شما
علی مراد کاظم پور
درود.درود.درود.درود بر کاظم پور .احسنت
روزهای دفاع مقدس ، روزگاری بود همراه با وفای به عهد ، صفا و صمیمیت. ، یکدلی و یکرنگی ، نه چپ بود نه راست فقط روبرو دشمن بود و حامی ولایت فقیه و اتحاد یک ملت ، بخاطر همین بود که دشمن چه داخلی و چه جاسوسی را سریع می دیدند ، در شرایط سخت و آتش و خون همه هم دل و یک رنگ بودند ، چرا آن فضای معنوی حاکم بر جامعه کم رنگ شده؟ چرا ؟ ولی یاد باد آن روزگاران را یاد باد
سلام.
هنوز هم هر چه از عزت و افتخار و سربلندی در این کشور هست از وجود شهدا و همین مردان بی ادعاست که دشمنان مان حتی جرات یک نگاه چپ را به این مرز و بوم ندارد. این دلیر مردان همه معادلات نظامی و سیاسی دنیا را برهم زدند! خدا حفظتان کند.
اقای کاظم پور عزیزسلام واحترام وبازهم احترام به شما وانکسانی که شما را اینگونه تربیت کردند امیدوارم انانکه دیروز بر سر سفره انقلاب نشستند وادعای حق و سهم میکنند این مطالب را بخوانند واز وطن فروشی در جهت اهداف منفعت طلبانه خویش و گروههای سیاسی و همپالکیهای خود دست بردارند شاید .اگر اقایان اعتقاد به خانه امن جهت حفظ نوامیس خود دارند ابتدا باید خانه خود را از گزند دست درازی اجانب محفوظ نگهداریم والا با اعتقادات ما در ایران هامن خواهئد شد که در ترکیه رخ داده است .باورهای دینی وملی ما در معرض انقراض به سمت انحراف است واز دنیای پیشرفته فقط انحطاط اخلاقی نسیبمان شده است .خداوند به شما اجر بدهد
با سلام،
یاد شهدای اسلام، خصوصا” همه شهدای گچساران را گرامی می داریم.گل های پاکی همچون شهید چارده چریک، حسین پور، تاجگردون، شهیدان خورشیدی آزاد، پوردال، سجده ای، نوری نژاد، رحیم محسنی و شهید صبر و استقامت – سیف الله محسنی، … که یادشان تا ابد جاودانه باد.
جا دارد از زحمات جناب کاظم پور عزیز نیز تقدیر نماییم.