جوانان انقلابی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری باید به نکته‌ای مهم در خصوص وضعیت نامناسب و نامطلوب فعلی توجه داشته باشند.

آوای جنوب

این روزها که گروه‌ها را مرور و به شبکه‌ها نگاه می‌کنیم جوانان انقلابی و دلسوز مطالبی را در خصوص انتخابات ریاست جمهوری مطرح می‌کنند.

عده ای از انقلابی‌های دلسوز انتقاداتی به جمنا دارند و عده‌ای دلسوز دیگر جلیلی را عامل اساسی پیروزی مجدد روحانی و انشقاق انقلابیون می‌دانند و یا عده‌ای دلسوز دیگر درصدد مشروع و قابل‌الاجتماع نشان دادن اظهارات و اقدامات احمدی‌نژاد و حلقه اطرافش هستند.

همه اقمار دلسوز فوق‌الذکر وضعیت را نامطلوب و قهقرایی می‌دانند که برای جلوگیری از آن هیچ چیزی اولی و مهمتر در عبور از وضعیت فعلی مفروض نیست.

امروز نباید به جای نقد صحیح دولت مستقر و وضعیت کنونی که چالش اصلی نظام است اقدام به نفی وابستگان متعهد به نظام کرد.

دوستان فراموش نکنند که اگر نیمی از انتقادات درون گفتمانی را مصروف به نقد مومنانه جریان غربگرای مقابل کنند قطعا به اولویت اول که همان دفع خطر احتمالی است دست خواهند یافت.

باید متوجه بود که نباید فکر و ذکر و تمرکزشان را مطلقا در عالم مجازی صرف کنند.

انقلابی‌ها در این چند روز مانده به برگزاری مهمترین انتخابات ریاست جمهوری تاریخ انقلاب، باید وارد کف میدان شوند و با زبان و روح خود اثر قلمدان خود را مضاعف کنند.

باید از تبیین و توجیه خواهر و برادر و خانواده خود شروع کنند و به کلاس درس و به تبع آن به جامعه پیرامونی خود اشاعه دهند.

امروزه با نیم ساعت صحبت می‌توان به خاکستری‌ها اثبات کرد که روحانی نه هواپیمایی آورد، نه تحریم‌ها را دور زد، نه کارآفرینی کرد.

با چند تحلیل گفتاری صادقانه می‌توان نشان داد که ایران در مسیر اقتدار در این چهار سال، به سمتی غیر اقتدار پیش رفت.

اینکه مدام در عالم فضای مجازی باشیم و گمان کنیم که صرفا تلگرام می‌تواند حل کننده چالش ریاست جمهوری باشد یک خطای بزرگ تاکتیکی است.

و اینکه تصور کنیم نفی درون گفتمانی می‌تواند انقلاب را از دست غرب پرستان نجات دهد خطایی بزرگتر است.