نامه سرگشاده طلبه جوان گچسارانی خطاب به رئیس جمهور محترم حجت الاسلام و المسلمین روحانی

اختصاصی آوای جنوب؛

بسم الله الرحمن الرحیم

انطلق علی تقوی الله وحده لاشریک له،ولا تروعن مسلما و لا تجتازن علیه کارها

رئیس جمهور محترم جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای روحانی خطاب ما به شما انتقادی و از روی عناد و دشمنی نیست و آسایش و رفاه امت شریف ایران اسلامی در هر کجای این گستره قرار دارند هست.

جناب رئیس جمهور با کاردک های پولادی نمی شود به کمک مردم زیر خاک مانده خوزستان رفت،مردمی که محرومیتشان نه از زمان جنگ بلکه از قبل از انقلاب تا حال که انقلاب سی و چندساله شده است ادامه داشته و دارد،مردمی که روزی موشک و گلوله توپ و تانک همچون باران بر سرشان جاری بود و حال ریزگردهایی که مهمانان ناخوانده آنان شده است.مردم خوزستان تنها مشکلشان ریزگردهای این چند روزه نبوده و نخواهد بود،اما گردش روزگار چنین رقم زده است که وخیم شدن وضعیت سلامتی شان و به یمن وجود مهمانان ناخوانده نامشان سرتیتر تمام روزنامه ها،خبرگزاری ها و شبکه های خبری شده است.

جناب رئیس جمهور ای کاش در خروش مردمی ۲۲بهمن ۱۳۹۳شما را در اهواز در میان مردم خوزستان میدیدیم نه در هوای بارانی شهر تهران و آن همه نیروی امنیتی و حفاظتی که بیشتر از شما در قاب دروبین ها قرار گرفتند و سوژه ای برای دوربین های خبری بودند،کاش کمی هوای شهر اهواز و چند شهر جنوبی و مرزنشینان جنوبی را استشمام میکردید تا خبر از حال هموطنانتان در سرتاسر خوزستان و مناطق دیگر داشته و کمی هم ریزگردها بر چهره تان می نشست تا لااقل همدردی شما از جنس یک خادم نه همدردی یک بالادست نشین که حتی تنفس هوای آن دیار برایش سنگین است باشد.

رئیس جمهور محترم ریزگردها خود مقدمه ای شده است تا مشکلات عدیده و تابوی حل نشدنی بودن آن ها را در خوزستان و مناطق جنوبی برای شما متذکر شویم و از آن چه در خوزستان و این مناطق میگذرد و از آن باخبر نبوده اید آگاهتان سازیم،از حال مردمی که از گوشه و کنار از دوست و آشنا شنیده میشد که باوضعیت آب و هوایی و این مهمانان ناخوانده به نشانه اعتراض هم که شده نباید به راهمپیمایی ۲۲بهمن بروند،اما دیدیم در بارش باران گرد وخاک آن باماسک و بی ماسک از عرب و بختیاری و لر و فارس همه آمدند تا ثابت کنند این ریزگردها در ادای تکلیف و دین شان نسبت به انقلاب و امام و رهبری شان آنان را سست نمیکند،آمدند تا ثابت کنند عهد و وفایشان را که سال هاست بر آن باقی مانده اند،حال شما به عنوان رئیس جمهور امت انقلابی به تکلیف و وظیفه خود عمل نموده و ثابت کنید که این همه وفاداری بی اجر و مزد نخواهد بود هرچند جز خدای متعال توان این همه پاداش را عهدی نخواهد داشت.

جناب رئیس جمهور ثابت کنید که هیچ کجای ایران اسلامی تبعیض و جناح بندی های سیاسی کارساز نخواهد بود و همه و همه یک امت واحده بوده و خواهیم بود.

رئیس جمهور محترم من از شهر گچساران از شهر انقلابی با شهدای انقلابی مبارز از شهر معبر رزمندگان دفاع مقدس در هشت سال دفاع مردانه در جنگ تحمیلی شهری که خواه ناخواه هم مرز با مردمان خوزستانی است این سطور را نگاشته ام،شهری که روزانه استخراج نفت آن۹۴۰هزار بشکه نفت از چاه های آن بوده و اما بودجه سالانه این شهر کفاف طرح و برنامه و نیازهای آن نیست،شهری که همراه با شهرهای نفت خیز جنوب ایران اقتصاد نفتی ایران را چرخانده و می چرخاند اما خود روزگاری بس ناگوار دارد،حال چه رسد به خوزستان و آن جمعیت چند میلیونی این دیار که سال هاست مشکلتشان بر زمین مانده است و جز حرف هایی از سیاسی بودن اوضاع و عدم حمایت و پیشرفت مناطق جنوبی و مرزی دیگر هیچ سخنی نشنیده ایم.

جناب رئیس جمهور تابوی حل نشدنی بودن مشکلات این دیار و مرز بوم را شکسته و در راه آرمانه ای انقلاب و امام و رهبری عظیم الشأن قدمی بردارید که جز با این راه هیچ راه حل دیگری چاره کار نیست، و این روزگار میگذرد و چهارسال و چندسال ریاست شما به پایان میرسد و مهر بطلان بر پرونده پیگیری های تان بر حل مشکلات مردم خوزستان و جنوب ایران همچون دیگر رئوسای جمهور زده و هیچ ذهنیت هرچند با امید و اعتدال از شما در حافظه تاریخی شان نخواهد ماند.

جناب رئیس جمهور در آخر عذر بنده را نسبت به خطاب قرار دادن شما با هویت طلبگی و روحانیتان و حذف جناب آقای دکتر در نگارش نامه و جایگزینی آن با جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای روحانی پذیرا باشید چرا که خود یک طلبه هستم و این را برای شما مناسب تر یافته ام.

السلام علی من اتبع الهدی
۱۳۹۳/۱۱/۲۵