آقای میرکاظمی؛ به زنگنه می تازید، اما فراموش نکرده اید که …

جمعی از کارشناسان نفت طی نامه ای به اظهارات اخیر میرکاظمی در مورد زنگنه واکنش نشان دادند.

آوای جنوب؛

به گزارش سرویس اقتصادی « آوای جنوب » ؛ چندی پیش سخنانی از رییس کنونی کمیسیون انرژی مجلس علیه مهندس زنگنه در برخی رسانه هایی که ارتباطشان با نهادهای نظامی بر کسی پوشیده نیست منتشر شد. سخنانی که با ادبیات خاص همان محافل، جمع قابل توجهی از آگاهان را شگفت زده کرد و ما کارشناسان و متخصصان صنعت نفت را شگفت زده تر!

میرکاظمی در این مصاحبه گفته اینکه عده‌ای به جایی وصل باشند و ژنرال شوند و برای خود امتیاز قائل باشند، اجحاف به مدیران زحمتکش نفتی است. وی همچنین در جایگاه نماینده صنعت نفت کشور گفته که آقای زنگنه باید از مدیران نفتی عذرخواهی کند چراکه نگاه تکبر آمیز به مدیران زحمتکش نفتی، درست نیست! و البته چند چیز عجیب دیگر.

در بخشی از این نامه آمده است: خوب است به یاد ایشان بیاوریم که چگونه و بطور خلق الساعه و با توسل به معجزه هزاره سوم از مدیریت فروشگاه “اتکا” بر مسند وزارت بازرگانی تکیه زدند و با عملکرد تاریخی آن دوران و واردات بی رویه اجناس بی کیفیت چینی عملا تولید داخل، صنعت و کشاورزی را به قهقرا برد و پس از این دستاوردهای چشمگیر به وزارت نفت کوچید تا این وزارتخانه را نیز بی نصیب نگذارد!

اما؛ خسارتهایی که ایشان در همان مدت اندک یک سال و اند خود در وزارت نفت با تصمیمات اشتباه و خارج از عرف و منطق برای کشور متحمل ساخت برای اهالی صنعت نفت پوشیده نیست. اما چند نکته از عملکرد بسیار فاخر ایشان در دوران وزارت نفت را جهت روشن شدن اذهان عمومی و رسانه های به اصطلاح ارزشی که این روزها از هر وسیله ای برای تخریب مهندس زنگنه استفاده میکنند اشاره میکنیم:

۱- در زمانی که ایشان سکان وزارت نفت را در دست گرفت, فازهای ۱۵، ۱۶، ۱۷،۱۸ و ۱۲ پارس جنوبی بطور متوسط پیشرفتی حدود ۶۰ درصد را تجربه میکردند. این ۵ فاز پارس جنوبی به لحاظ وسعت و حجم گاز تولیدی معادل ۷ فاز پارس جنوبی بوده و برآورد تولید آنها روزانه ۱۷۵میلیون متر مکعب گاز و ۲۸۰هزار بشکه میعانات گازی در روز بوده است.

علی رغم اینکه منطق حکم میکرد بدلیل فشارهای رو به رشد ناشی از تحریم، تمام توان محدود مالی و پیمانکاری صنعت نفت کشور صرف به اتمام رساندن این فازهای نیمه تمام که کار توسعه آنها از زمان وزارت آقای مهندس زنگنه آغاز شده بود شود ایشان با یک شوی تبلیغاتی، قرارداد توسعه ۸ فاز دیگر (معادل ۱۰ فاز متعارف) را آنهم با شرکتهایی که برخی از آنها تنها یک روز از زمان ثبت آنها می گذشت و فاقد هر گونه تجربه ای در این زمینه بودند منعقد نمود.

نتیجه اینکه با این تصمیم نه تنها کمکی به افتتاح حتی یک فاز پارس جنوبی تا کنون نشده است که با توزیع سرمایه ها، منابع مالی و انسانی و ایجاد تعهدهای چند ده میلیارد دلاری جدید برای صنعت نفت، در چند سال گذشته بیش از ۷۰ میلیارد دلار به کشور از ناحیه عدم تولید همان فازهای با پیشرفت فیزیکی بالا خسارت وارد شده است.

این خسارت از بابت ارزش تولیدات فازهایی بود که در صورت تمرکز منابع برای اتمام آنها میتوانست در مدت یک سال (و نه بیشتر) عاید کشور شود و نشد و نام میرکاظمی به عنوان سوزاننده این فرصت برای مملکت در تاریخ صنعت نفت کشور ثبت شد.

۲- در زمان ایشان که تحریمهای بین المللی علیه ایران در حال تشدید شدن بود و آمریکا شرایط را برای تحریم گام به گام صنعت نفت و شریان اقتصادی ایران به خوبی پیش میبرد، ناگهان تصمیم عجولانه دیگری از میرکاظمی این وزیر تازه وارد به صنعت نفت همه کارشناسان را مبهوت کرد و آن خبر” توقف سواپ نفت ایران” بود.

میرکاظمی دستور به توقف عملیاتی را داد که بیش از همه تحریم کنندگان ایران را خرسند ساخت. آنچه در سواپ انجام میشد آن بود که ایران، نفت را از کشورهای شمالی و آسیای میانه، در بندر نکا دریافت میکرد و در خلیج فارس به کشورهای متقاضی میفروخت.

سواپ نفت بیش از آنکه ارزش مالی و مادی برای ایران داشت، ارزش حیثیتی و بین المللی برای ایران داشت چراکه سواپ نفت، جایگاه ایران را به عنوان کشور امن و ترانزیت کننده انرژی در خاورمیانه مستحکم می کرد.

جناب میرکاظمی با این تصمیم خود آمریکا و سایر دشمنان را به خارج کردن ایران از حوزه ژئوپولتیک انرژی و مسیر ترانزیتی امیدوار ساخت. امری که علی رغم تلاشهای چنین ساله آنها تا آنروز به شکست منجر شده بود.

عواقب این اقدام نابخردانه تا امروز هم ادامه داشته و وزیر بعدی نفت نیز به رغم تلاشهای فراوان خود، هرگز نتوانست باردیگر اعتماد مشتریان به امنیت انتقال انرژی از ایران را جلب نماید. در نتیجه مسیرهای جایگزینی که آمریکا از مدتها قبل برای این امر پیش بینی کرده بود جایگزین مسیر ایران شدند تا برگ زرین دیگری از عملکرد میرکاظمی در صنعت نفت کشور به ثبت برسد.

بگذریم که علاوه بر خدشه دار شدن جایگاه ایران در منطقه و تضعیف موقعیت ژئوپلتیک کشور، درآمدهای متصور از این عملیات برای ایران طی این سالها از بین رفت و همچنین تاسیسات عظیم دریافت و انتقال نفت خام از بندر نکا تا ری نیز که میلیاردها تومان هزینه برداشته اند بدون استفاده باقی ماند.

۳- از کرامات دیگر میرکاظمی همان بس که در مدت کوتاه وزارت خود، بیش از ۲۵۰ مدیر این وزارتخانه معظم را تغییر داد. این ابتکار ایشان آنقدر جالب بود که در سایت ویکی پیدیا جهت معرفی میرکاظمی، توانمندی ایشان در برکناری این حجم مدیر در این مدت اندک را قابل توجه دانسته است!! و قضیه ایشان به همینجا ختم نشد. این وزیر تازه وارد در مقابل هر نظر کارشناسی که از سوی متخصصان و کارشناسان ارشد نفت و انرژی کشور به ایشان ارائه میشد حمله کرده و شخصا پیگیر شکایت از آنها و ارجاع آنها به کمیسیون تخلفات و کارِیابی و اخراج می شد. البته پرداختن به ماهیت و عملکرد کمیته انتصابات شکل گرفته تحت نظر ایشان را که خود جای بسی تاسف و حیرت دارد را به زمان دیگری موکول می کنیم.

حال با این سابقه و عملکرد این وزیر تازه وارد که با وجود این همه خوش رقصی نتوانست اعتماد رئیس دولت را بیش از ۱۸ ماه جلب نماید و از نظر او معدل عملکردش از کابینه دهم نیز پائین تر ارزیابی شد، زنگنه را به عنوان فردی که حضورش در صنعت نفت، دارای برکاتی بوده ، اینجنین مورد هتاکی قرار دهد؟

در پایان این نامه آمده است: به زعم ما هر چند آقای زنگنه نیز همانند هر انسان دیگری دارای نقاط قوت و ضعف است اما بررسی این موارد می بایست از سوی کسانی صورت پذیرد که از حداقل دانش و صلاحیت در این حوزه برخوردار باشند. به گمان ما راز حملات اینچنینی به مهندس زنگنه این است که با ورود او نان برخی که در این هشت سال با کمترین توانمندی، سر سفره دلارهای نفتی متنعم بوده اند آجر خواهد شد.

و مکرو مکرالله والله خیرالماکرین

جمعی از کارشناسان نفت