ما به هومان رای نمی دهیم

این روزها در فضای شهر و روستاها تا دل چادرهای عشایر نشین فضای انتخاباتی به خود گرفته است.
در هر کوه و برزنی که وارد می شوی. صحبت از انتخابات است.
از بقالی,سر صف نانوایی گرفته تا تاکسی ، دانش آموزان در سرویس های مدارس.
در این میان هر کس از کاندیدش سخن می گوید و سعی بر آن دارد تا به دیگران بقبولاند که کاندید او نسبت به دیگران برتری دارد.
صحبت های دخترک شیرین بود، وقتی وارد مغازه شدم تا پس از خستگی جلسات انتخاباتی خریدی برای خانه داشته باشم دختری کوچک توجه من را به خود جلب کرد، دختری دبستانی که همراه پدر آمده بود تا خرید مدرسه را انجام دهد، دختر کوچک به صحبت های دیگران خوب گوش می داد هر کدام از کاندید خود می گفتند، دخترک به کارگر شهرداری گفت؛ حالا شما به چه کسی رای می دهید ، پدرش گفت: دخترم چرا از مردم سوال می کنی که می خواهند به چه کسی رای دهند این کار خوبی نیست، دختر کوچک نگاه به پدر کرد و کفت؛ آخر پدر متوجه شدم که این آقا ترک است و می خواهم نظرش را در مورد انتخابات بدانم .
پدر نگاهی به دخترش کرد و نگاهی به کارگر شهرداری که خسته از کار و شبانه و او هم در حال خریدهای بود تا به خانه ببرد.
دختر کوچک در حالی که هنوز نگاهش را از چشمان کارگر شهرداری برنداشته بود هنوز منتظر جواب بود که او در پاسخ به دختر گفت؛من به ایلم رای می دهم .
دختر کنجکاو دوباره پرسید یعنی به کدام کاندیدا؟
که آن کارگر در پاسخ گفت من یک قشقایی هستم و امروز فرزند ایلم کاندیدا است و من هم هر چند تا کنون یک بار در جلسات او شرکت نکرده ام اما امروز قشقایی کاندیدا دارد و من هم به فرزند ایلم هومان عسکری رای می دهم و هر رای به هومان را رای به ایلم می دانم.
پ ن: بی تردید گفتمان جدید هومان عسکری در جمع هوادارانش در قشقایی ها او را هر روز محبوب تر از روز گذشته می کند و می رود تا به شگفتی انتخابات تبدیل شود.