مردم هم فراموش کرده باشند اهالی رسانه و تحلیلگران امور سیاسی هنوز اظهارات جنجال برانگیز اسفندیار رحیم مشایی را از یاد نبرده اند. مردی که زمانی دست راست رئیس جمهور می نشست و می گفتند احمدی نژاد بدون صلاحدید او آب هم نمی خورد. حالا دولت تغییر کرده، احمدی نژاد رفته و دیگر از اسفندیارش هم خبری نیست اما هنوز هستند سیاستمدارانی که نقش چشم اسفندیار دولت یازدهم را بازی می کنند.

به نظر می رسد سودای ریاست جمهوری در سینه مردان کابینه تنها به دولت نهم و دهم مربوط نمی شود، با این اوصاف حتی می توان گفت برخی از اطرافیان حسن روحانی حتی گوی سبقت را از اسفندیار دولت دهم هم ربوده اند، هرچند بعید به نظر می رسد حسن روحانی پس از اتمام دوران ریاست جمهوری اش علاقه ای به معرفی جانشین آن هم از تبار اصلاح طلبان داشته باشد اما به هر حال آنهایی که احساس تکلیف می کنند از حالا برای کمپین انتخاباتی خود آماده می شوند.

تا چندماه پیش گفته می شد این محمد جواد ظریف است که می خواهد پس از حسن روحانی برای ادامه دولت تدبیر و امید اعلام کاندیداتوری کند، فعالیت های فیس بوکی و توئیتری وزیر امور خارجه هم کم حاشیه نبود. اما ظاهراً تذکرها و عتاب ها موثر افتاد و آقای ظریف مجبور شد بیشتر وقتش را به مذاکرات اختصاص بدهد. خلاء وزیر امور خارجه اما خیلی زود توسط یکی دیگر از اطرافیان روحانی پُر شد.

علی یونسی، وزیر اطلاعات دولت اصلاحات چنان با عجله وارد میدان شد که کمتر کسی تصورش را می کرد آن شیخ بی سرو صدای کابینه اصلاحات چنین نظرات جنجال برانگیزی داشته باشد.

او در یک کنفرانس مطبوعاتی از قدمت پرچم شیرو خورشید و نماد ملی آن سخن گفت و اعتراضات بسیاری را برانگیخت، ماست مالی اطرافیان یونسی هنوز تمام نشده از وجود نقض حقوق بشر در زندان های جمهوری اسلامی و نفوذ افراد افراطی و تندرو در زندان ها و محاکم گفت و تاکید کرد جمهوری اسلامی باید از شر این ها خلاص شود و همه این ها بس نبود تا مشاور رئیس جمهور در امور اقوام و اقلیت ها به سراغ حوزه سیاست خارجی برود و بگوید “کشور عراق در حوزه نفوذ ایران قرار دارد و دو کشور یا باید با یکدیگر بجنگند یا یکی بشوند” اظهاراتی که خیلی زود صدای اعتراض مقامات عراقی را بلند کرد و هزینه متحدان جمهوری اسلامی در منطقه را بالا برد.

به هر حال هیچ چیز مانند اظهارات دستیار ویژه رئیس جمهور ایران نمی توانست موج ایران هراسی و شیعه هراسی را در منطقه دامن بزند و کار را برای دیپلماسی سازنده و ضد داعشی سردار سلیمانی در عراق دشوار کند. حالا رئیس جمهور باید پاسخ بدهد که امور اقوام و اقلیت ها در دوران علی یونسی چه پیشرفت قابل ملاحظه ای کرده که وی با وجود حاشیه سازی ها و هزینه تراشی های مکرر برای دولت همچنان باید این سمت را در اختیار داشته باشد.

از سوی دیگر این اظهارات نشان می هد آقای یونسی در این سمت نه تنها به دنبال دست یافتن به اهداف تعریف شده از سوی رئیس جمهور محترم نیست بلکه با اظهارات جنجالی و دمیدن روح تازه به کالبد مرده مکتب ایرانی قصد فضا سازی برای خود و زمینه چینی برای انتخابات ریاست جمهوری را دارد. مشکل آن جاست که عده ای از سیاستمداران هنوز چشم امید به رای قسمت اندکی از جامعه دارند که تنها با اظهارات جنجالی و بعضاً ساختار شکنانه تهییج و برای آمدن پای صندوق های رای انگیزه پیدا می کنند.

اکنون حسن یونسی آقا زاده علی یونسی به عنوان سخنگوی حزب ندای ایرانیان در جایگاهی قرار گرفته که در صورت ایجاد فضای مناسب سیاسی برای این حزب می تواند حتی کار پدر را راحت تر کند. اما پیش از هر چیز بد نیست رئیس جمهور فعلی از سرنوشت رئیس جمهور سابق درس عبرت گرفته و عطای این رئیس جمهورهای بالقوه را به لقایشان ببخشد.